Dosyć często jest tak, że gościem dostaję prosto na twarz i mój świeżo przypudrowany nos, to znaczy Wojtek wymarzy sobie panalubpanią, dzwoni na centralę celem umówienia rozmowy, robi bandżaj przy kablach, a następnie wysyła gołębia, którego ja łapię zwykle gdzieś pomiędzy elblągiem a dwunastą w południe, a który to z ziaren usypuje zawsze podobną wiadomość, czyli że zawijaj kiecę, Gośka, będziesz gadać, nagrywać, tańczyć.

Wtedy ja siadam do laptopa i przeczesuję internet, włosiem z dzika najczęściej, co oznacza, że chuja wiem, ale dam z siebie wszystko. Tym oto sposobem poznaliśmy się z Michałem Bandykiem, znanym lepiej jako Ambro Fiszoski, panem artychą, który realizuje się muzycznie szerzej niż poniosą barki pudziana; od bluesa począwszy, a na rapie skończywszy. Poza tym projektuje ubrania, pisze, a w wolnych chwilach ratuje jelonki rogacze oraz stępówki przed wyginięciem. To jest ten syn koleżanki twojej matki, o którym słyszałaś, że dobra dupa, a medycynę skończył awansem w rok i to w wieku trzynastu lat.

Niech was nie zmyli wygląd konsjerża piekielnych komnat, było wybitnie i polecam kliknąć rozmowę z należytym entuzjazmem.

Pamiętam jak dziś ten jakże smutny moment sprzed kilku lat, czarną plamę na technologiczno-elektronicznej karcie mego życiorysu; kiedy to stąpając po niepewnym gruncie egzystencji, tańcząc na zgliszczach godności, wykonując potrójnego axla (#takbyło) wyjebałam się natengłupiryj, popisowo lądując dupą na notebooku, czerwonym takim, acerze chyba, znacząc pośladami na matrycy ślady miejsca zamieszkania kątnika domowego czy innego krzyżaka. Innymi słowy: no zepsuł się. Wielka szkoda, że nie znałam wtedy Daniela Rakowieckiego, złotej rączki polskiego jutjuba, bo obstawiam, że casting na najbardziej łzawe, żałosne story przeszłabym bez problemu oraz, popijając rosołek z kaczkiczykury, oglądała głównego bohatera całej kraksy na kanale Daniela, patrząc jak ten go naprawia.

Już dziś na kanał wjedzie rozmowa ze wspomnianym Danielem Rakowieckim - człowiekiem orkiestrą, elektronicznym przeskurczybykiem, technicznym pasjonatem, technologicznym samoukiem. Jaram się, bo szczerze mówiąc poruszam się w tej tematyce jak moja babcia po złamaniu biodra, ale obcując z Danielem nie masz poczucia, że mówił do ciebie prawdziwy ekspert w swoim fachu. Z dużą cierpliwością i czułością potrafi on pobudzić zajawkę nawet w takich laikach jak ja.

/rozmawiali: Gosia i Wojtek/

Herbata jest dziś najpopularniejszą używką świata.

Takiej rzeczywistości nie spodziewał się chyba Pan Robert Fortune, gdy na zlecenie Kompanii Wchodnioindyjskiej wykradał z Państwa Środka drogocenne nasiona i sadzonki. Prawdopodobnie nie tak wielkiej rzeszy potencjalnych czytelników spodziewał się również Lu Yu pisząc swą epokową Księgę Herbaty.

Jednak tak właśnie się stało.

Czy to nad brzegiem Jangcy, Tamizy, czy Wisły; z gaiwana, czajnika, samowara czy za pomocą osławionego „szczura”, wszyscy popijamy herbatę.

I mimo to wiemy o niej niezwykle mało.

O herbacie właśnie rozmawialiśmy z Rafałem Przybylokiem z czajnikowy.pl; człowiekiem, który z niejednej czarki pił już życiodajny nektar, nie pogardzając po drodze innymi ziołowymi wywarami z różnych stron świata. Autorem, właścicielem herbaciarni i pogromcą herbacianych mitów.

Ja sam chyba nadal nie mogę uwierzyć, że w końcu mogłem pleść o herbacie tyle czasu, strasznie się z tego powodu cieszę i mimo, że nie jestem pewien czy nagranie to może komukolwiek posłużyć jako materiał edukacyjny, to mam nadzieję, że dzięki niemu kolejne osoby dostrzegą w herbacie coś więcej niż tylko zabarwioną na ciemno wodę do kolacji.

Zapraszamy! /rozmawiali: Wiktor i Wojtek/

Porozmawialiśmy sobie niedawno, Drodzy, z Justyną Mazur-Kudelską, z domu Mazur, a ze Śląska, teraz z Wawy. Trochę mi na początku korki wybiło, bo czułam w bębenkach jakbym łączyła się po raz pierwszy ze statkiem matką, tylko takim od podcastów, no i będąc ze wspomnianą w podobnym wieku, a przecież nawet nie jesteśmy w Alabamie.

Rozmowa jest o wszystkich tajemnicach świata, chyba tylko nie o tym jaki wpływ ma budowa cząsteczek związków organicznych na ich właściwości, ale to są rzeczy mniej istotne i do nadrobienia.

Z tych ważnych natomiast to to, iż Justyna oprócz tego, że tworzy jeden z najpopularniejszych podcastów true crime w Polsce, prowadzi kanał na YT oraz napisała książkę (czyli są to rozsądne powody do zaczepki), jest świetnym człowiekiem i niech was nie zmyli to, że może trochę za dużo wie o tym jak pozbyć się zwłok; choć pewnie można to również uznać za ogromną zaletę, gdy przypadkiem, topiąc ostatni kawałek zdrowego hipokampu w oceanie soplicy porzeczkowej, znajdziesz swój tłuczek do mięsa (ten co ci ciotka maryśka kupiła na parapetówkę w grudniu, wtedy co mówiła, że jej się ta komoda w przedpokoju nie podoba) w potylicy konkubenta #żartmordo #nieróbtego

Mnie się podobało, ja się cieszyłam, mam to nagrane, to był maj, pachniała saska kępa, bardzo polecam; tak, że tego.

/rozmawiali: Gosia i Wojtek/

Każdy z naszych gości jest szczególny. Każdy z naszych gości funduje nam piękną konwersacyjną podróż, często zabierając nas w miejsca o których nigdy wcześniej nie słyszeliśmy albo zwyczajnie uważaliśmy, że nie są one warte naszego zachodu.

Oprócz poszerzania horyzontów, zgłębiania wiedzy, dowiadywania się czegoś nowego o sobie samych, najważniejszymi wypadkowymi rozmów są często zaskakująca przyjemność i satysfakcja.

Śmiało możemy przyznać, że najlepszą wizytówką tej idylliczności jest najnowszy odcinek z zagajaną przez nas Wioletą Wrambą. Prezenterką i dziennikarką Polsatu, która zauroczyła nas nie tylko swoim głosem, ale również treściami tym głosem wypowiadanymi.

Niezwykle wrażliwa, inteligentna i patrząca trzeźwo na świat osoba, której szczerość i bezpretensjonalność czuć od pierwszych sekund nagrania.

Z tą zapaloną miłośniczką jednośladów porozmawialiśmy o Babach, Louis Lane, stresie, niepranych dresach, telewizji oraz wielu, wielu innych.

/rozmawiali: Wiktor i Wojtek/

Niby w ryj dać może dać każdy. Niby oglądanie, przypatrywanie się tego typu wydarzeniom to rozrywka. Nie wszyscy jednak potrafią w ryj dać umiejętnie, z gracją i polotem. Nie wszyscy również są w stanie odróżnić weselniaka od porządnego sierpowego. A już szczególnie nieliczni posiadają wiedzę o najważniejszych mordobiciach w historii i jeszcze potrafią o tym opowiadać z zapałem i dosłownie na jednym tchu.

Kacper Bartosiak - nie mylić z Jackiem Bartosiakiem, należy do tej wąskiej, wręcz elitarnej grupy ludzi i na nasze szczęście chętnie się tym chwali. Facet żywi się, oddycha, praktycznie żyje pięściarstwem. Wśród dziennikarzy sportowych zajmujących się boksem, Kacper ustępuje tylko Januszowi Pinderze, a to jak konkurować z samym Jezusem w chodzeniu po wodzie.

Kacper chętnie wyszedł ze swojej strefy komfortu i nie tylko porozmawiał z nami na temat swojej ulubionej dyscypliny, ale również podjął dyskurs dotyczący freak-fightów, halabardów, pilniczków czy odwiecznego konfliktu między psami, a kotami.

Zapraszamy!

/rozmawiali: Wiktor i Wojtek/

Ze słowami nigdy się nie wie, zwłaszcza przy niedzielnym obiedzie. I może nie nagrywaliśmy tej rozmowy w niedzielę, a w naszych gębo-paszczach nie zalegał żaden makaron z rosołu czy sztandarowy kotlet schabowy, ale atmosfera i słowa wypowiedziane przy wyimaginowanym stole spełniały wszystkie wymagania niedzielnej sielanki oraz nostalgii.

Natalia Sosin-Krosnowska częściej słucha niż mówi chyba, że ewentualnie odzywa się do świata swoim piórem. Tym razem jednak zrobiła wyjątek.

Dziennikarka, prezenterka, pisarka, autorka, żona, mama, kobieta wielu talentów, zakochana we wsi, zafascynowana życiem, zaangażowana w popularyzowanie ciszy i spokoju.

Natalia opowiadała nam o magii wsi, pisaniu, książkach, Mamie Muminka, Stalinie, Hitlerze i wielu innych rzeczach.

Zapraszamy!

/rozmawiali: Wiktor i Wojtek/

Ilości haiku niepochlebnie zorientowanego wobec służb mundurowych raczej nie da się zliczyć. Co gorsza, wychowanie w nienawiści do Policji stało się w kraju i na świecie czymś bardzo prozaicznym, a w niektórych kręgach jest już standardem.

A przecież bycie Misiakiem i podjęcie się pracy w służbach niejednokrotnie wymaga jaj ze stali. Jąder większych od głów idiotów prowadzących auta po pijaku. Nie dość, że nagonka na mundurowych zaczyna przekraczać poziom akceptowanej goryczy, a agresja wobec nich się zwiększa, to jeszcze narodziny e-prawilniactwa popularyzują opozycyjną postawę wobec Policji wśród młodych.

Nasz ostatni Gość ewidentnie stara się z tym walczyć. Oczywiście, usiłuje ocieplać wizerunek Policji, wyjaśniać laikom egzekwowane przez służbistów prawa, przybliżyć swój świat, ale również bywa bezwzględny wobec swojej profesji oraz kolegów po fachu. Czego zresztą dał przykład podczas naszej rozmowy. Zachowuje balans, dzięki któremu jest autentyczny.

Sierżant Bagieta, charyzmatyczny youtuber z wąsem. Studiuje na uniwersytecie Szkolnej XVII, pasjonuje się bronią, bushcraftem, żyje policyjnym życiem w pełni i nie wstydzi się o tym opowiadać. Jeżeli chcecie się dowiedzieć jak to jest z tym słynnym "betonem" w Policji, czy faktycznie za mundurem panny sznurem, czy sprawa paczek z miodem ludzkim jest wystarczająco kusząca, aby podjąć się wobec niej śledztwa lub czego boi się sam Sierżant Bagieta, zapraszamy już teraz.

/rozmawiali: Gosia i Wojtek/

Mówi się, że "lepiej ujowo jechać, niż dobrze iść". Jednakże, istnieją na tym świecie ludzie, którzy lubią używać swoich kończyn do intensywnego przemieszczania się i nie chodzi tutaj o wyjście starego po fajki i powrót po dwudziestu latach po to, by zapytać czy masz pożyczyć pisiont złotych do czwartku, bo akurat musi pilnie kupić altacet i bandaż.

Nasz kolejny gość nie dość, że uwielbia spędzać czas chodząc po ścieżkach wydeptanych w dzikiej głuszy, to jeszcze dzięki swemu niezwykłemu talentowi operatorskiemu, udało mu się przekuć pasję w źródło utrzymania.

Kraig Adams, Amerykanin rodem z Buffalo, zapalony piechur, podróżnik, filmowiec, vloger oraz influencer. Prowadzi najpopularniejszy hikingowy kanał na YouTubie, którego styl powielają i kopiują inni internetowi globtroterzy.

Kraig porozmawiał z nami o minimalizmie, wizycie w Polsce, planach na kolejne wycieczki, inspiracjach, byciu szczęśliwym i wielu, wielu innych.

/rozmawiali: Wiktor i Wojtek/

Gdyby ktoś miał dość Głów i tęsknił za nami zadającymi pytania, to uprzejmie donoszę, że już dziś kolejna część głównego formatu pojawi się na kanale i pojawiać się oczywiście będzie stale.

W zeszłym roku udało nam się nagrać rozmowę niezwykle ciekawą, miejscami mistyczną, czasami kontrowersyjną, ale przede wszystkim dającą mocno do myślenia.

Izabela Ewa Ołdak, artystka, malarka, tatuatorka, kobieta mocy, wizjonerka, inicjatorka, autorka kilkudziesięciu wystaw, performensów, warsztatów i wydarzeń kulturalnych w kraju i za granicą. Od wielu lat kroczy szamańską ścieżką, praktykując, dzieląc się swoją wiedzą i łącząc ją ze swoją działalnością artystyczną. Ujęła i zaintrygowała nas swoją pasją i wiedzą tak bardzo, że mamy nadzieję na bezpośrednią konfrontację z szamańskim światem.

O szamanizmie, o religiach, życiu, śmierci, symbolizmie i wielu wielu innych.

Zapraszamy!

/rozmawiali: Wiktor i Wojtek/