เทคโนโลยีคือหน้าต่างและประตูบานใหญ่ที่เชื่อมต่อเราเข้ากับโลกทั้งใบโดยไร้ซึ่งข้อจำกัด แต่ในขณะเดียวกัน การพัฒนาอันไม่หยุดยั้งก็กลายเป็นกรอบที่ขังเราเอาไว้ให้อยู่กับเทคโนโลยีตลอดทั้งวันทั้งคืน จนบางครั้งเราก็เชื่อมต่อกับ Digital World มากเกินไปและกลายเป็นความโดดเดี่ยวที่ไร้คนใกล้ตัว

คุณเคยลองสังเกตหรือไม่ว่า วิถีการใช้ชีวิตในยุคปัจจุบันส่วนใหญ่เป็นแบบไหน? ต้องหรูหราฉูดฉาดเข้าไว้ แต่นั่นช่วยให้เป็นสุขจริงหรือ? จริงอยู่ที่ทรัพย์สินเงินทองและบรรดาวัตถุล้ำค่าสามารถซื้อความสุขให้เราได้ แต่การยึดกับปริมาณมากเกินไปเราก็อาจลืมใส่ใจคุณภาพโดยไม่รู้ตัว

“And so, Sally can wait. She knows it’s too late as we’re walkin’ on by. Her soul slides away, but “Don’t look back in anger,” I heard you say”

โลกนี้มีมนุษย์เป็นพันล้าน แต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป ทั้งที่รู้ความจริงข้อนี้อยู่แก่ใจ แต่คุณเคยอดไม่ได้หรือไม่ที่จะเปรียบเทียบตนเองกับผู้อื่น? มนุษย์มักอยู่ร่วมกันเป็นสังคม จึงไม่แปลกที่คิดเปรียบเทียบกันบ้าง แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับมีแต่ความท้อใจ นี่จึงเป็นเหตุผลว่า ทำไมเราควรใส่ใจเฉพาะการเติบโตตามเส้นทางชีวิตแทน

ในยุคที่เราถูกล้อมรอบด้วยเทคโนโลยีและความบันเทิงไม่รู้จบ สมองของเราถูกกระตุ้นด้วยสิ่งเร้ามากมายตลอดเวลาตั้งแต่เสียงแจ้งเตือนจากมือถือ โซเชียลมีเดีย เกมออนไลน์ ไปจนถึงการช็อปปิงที่ง่ายแค่ปลายนิ้ว สิ่งเหล่านี้ทำให้สมองหลั่งโดพามีน หรือ “สารแห่งความสุข” อย่างรวดเร็วและรุนแรงเกินธรรมชาติ จนบางครั้งอาจนำไปสู่ภาวะเสพติดที่ควบคุมได้ยาก

ในโลกที่เป้าหมายคือสิ่งที่ทุกคนบูชา ทุกปัญหาต้องมุ่งฟันฝ่า คุณคืออีกคนที่ลืมไปหรือเปล่าว่าไม่ใช่ทุกสิ่งที่ควบคุมได้ ข้อเท็จจริงมีอยู่ว่า มนุษย์ไม่อาจบันดาลทุกสิ่งให้เป็นจริงได้ดั่งใจหวัง งั้นจะดีกว่าไหมถ้าลองปล่อยวางแล้วหันหน้าเข้าหาสิ่งที่ทำได้

เคยรู้สึกไหมว่าตัวเองไม่ดีพอ? รู้สึกว่าทุกความสำเร็จเกิดจากโชคช่วย? กลัวว่าสักวันคนอื่นจะรู้ว่าเราไม่ได้เก่งจริง? คืนนี้เราจะพาคุณมาทำความรู้จักกับอาการที่ทำให้เรามองไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง และค้นพบวิธีปลดล็อกความรู้สึกนี้ ด้วยการผสานพลังระหว่างความถ่อมตนและความมั่นใจเข้าด้วยกัน

ในโลกแห่งการทำงาน บางคนอาจสนุกสนาน บางคนอาจเหนื่อยหน่ายใจ คุณรู้ไหมว่าตัวเองอยู่ในกลุ่มไหน? อยากทำต่อไป หรือพอแค่นี้ ถ้าผลลัพธ์ของการทำต่อคือห่อเหี่ยวใจ ถ้าผลลัพธ์ของการหยุดไปคือเคว้งคว้าง จะดีกว่าไหมหากเราลองเลือกงานโดยยึดจากหลักปรัชญา ‘โคดาวาริ’

เคยรู้สึกไหมว่าชีวิตไร้ความหมาย หรือสงสัยว่าทำไมเราถึงมีชีวิตอยู่? คืนนี้เราจะพาคุณไปทำความรู้จักกับ Existentialism หรือ "อัตถิภาวนิยม" ปรัชญาที่จะเปลี่ยนมุมมองของคุณต่อชีวิตไปตลอดกาล มาร่วมค้นหาว่าทำไมซาร์ตร์ถึงบอกว่า "มนุษย์ถูกกำหนดให้เป็นอิสระ" และเรียนรู้วิธีใช้อิสรภาพนั้นสร้างชีวิตที่มีความหมายในโลกที่ไม่มีคำตอบสำเร็จรูป ติดตามได้ใน Good Night EP. นี้

งาน หน้าที่ ความรับผิดชอบ คุณเคยลองฉุกคิดไหมว่าสิ่งเหล่านี้ที่ทุ่มเทกายใจลงไป คุณทำด้วยความสุขอันแท้จริงหรือแค่ให้ผ่านไปในแต่ละวัน ถ้าความสุขในชีวิตคนส่วนมากอาจเกิดขึ้นเพียงชั่วคราว แล้วความสุขอันแท้จริงอยู่ที่ไหน? ไม่จำเป็นต้องมองหาไกล เพราะคุณจะค้นพบมันได้เมื่อรู้ซึ้งในเป้าหมายของการมีชีวิต