Føroyar vóru í 30-árunum ógvuliga tilafturskomnar, men krígsárini forvunnu Føroyar nógvan pening í vandasiglingini til Bretlands at selja fisk.

Samstundis sum ráðini batnaðu, vaks fram eitt nýtt tilvit millum føroyingar. Ein kensla av, at vit kunna sjálvir. Hin nýggi Fólkaflokkurin, sum umboðaði radikalt sjálvstýri, gjørdist størsti flokkur undir krígnum.

Sambandið við Danmark varð kvett øll krígsárini, og tí var støðan spent eftir krígslok. Føroyingar vildu ikki aftur í amtsstøðuna. Tingingar vóru við donsku ríkisstjórnina um eina framtíðarskipan fyri Føroyar.