Inspirowana tekstem drugiego czytania homilia o liturgii, która jest dziełem całego Kościoła. I tego widzialnego, i tego, którego zazwyczaj nie dostrzegamy.

W konfesjonale mam kalendarz z Ewangelią na każdy dzień, wydany przez Wydawnictwo świętego Pawła. Jego zaletą jest przede wszystkim odmienne tłumaczenie od tego, które spotykam w lekcjonarzu. To czasem pomaga dostrzec coś, czego nie widzi się na pierwszy rzut oka. Tak jest z dzisiejszą Ewangelią. W końcu „ Nie znam was” brzmi cokolwiek mocniej od „Nie wiem skąd jesteście”. A to stanowi krok ku pytaniu: Co tak na prawdę znaczy „znać Jezusa”?

W diecezji gliwickiej, dziś przypada Uroczystość Świętego Jacka, patrona całej Metropolii Górnośląskiej.

Homilia oparta jest w głównej mierze o drugie czytanie, które ukazuje pewien plan dążenia ku świętości, który można też odczytać w życiu świętego Jacka.

Dla nas jest on przykładem i zachętą, do przejścia przez otwarte drzwi Jubileuszu. Drzwi Kościoła, które prowadzą do otwartych bram Królestwa Bożego.

Czy potrafię w Niebie widzieć mój dom? Czy tęsknię do Nieba?

Chyba jeszcze pod wrażeniem Jubileuszu Młodych o Nadziei, która uzdalnia do czujności i oczekiwania.

O tym, żeby być po trochu i Marią,i Martą, bo tak na prawdę potrzebujemy i modlitwy, i pracy w dobrej równowadze.

Wygłoszona w Parafii rzymskokatolickiej Opieki św. Józefa Oblubieńca NMP i św. Michała Archanioła w Łosińcu podczas Mszy z udziałem harcerzy

Gdzie w środku lasu, do harcerzy powiedziane.

Choć różniło ich wiele, jednoczył ich Chrystus i to, że traktowali go tak poważnie jak tylko to możliwe

Tak na prawdę od tego, jak odpowiadam na pytanie o Jezusa, zależy jeśli nie wszystko, to przynajmniej bardzo wiele. Bo tylko wtedy, gdy uznaje w Nim „Mesjasza Bożego” nie zgorszy mnie krzyż i męka Jezusa, tylko wtedy nabierze sens Jego zmartwychwstanie i tylko wtedy podejmowanie swojego codziennego krzyża będę w stanie zobaczyć we właściwym świetle.