▨ شعر: لبت صریح‌ترین آیه‌ی شکوفاییست

▨ شاعر: حسین منزوی

▨ با صدای: حسین منزوی

♬ پالایش و تنظیم: شهروز

────────♬────────

لبت صریح‌ترین آیه‌ی شکوفایی است

و چشم‌هایت شعر سیاه گویایی‌ست

چه چیز داری با خویشتن که دیدارت

چو قله های مه آلود محو و رویایی است؟

چگونه وصف کنم هیات غریب تو را

که در کمال ظرافت کمال والایی‌ست

تو از معابد مشرق زمین عظیم تری

کنون شکوه تو و بُهت من تماشایی‌ست

در آسمانه ی دریای دیدگانِ تو شرم

گشوده بال‌تر از مرغَکان دریایی‌ست

شَمیم وحشی گیسوی کولی‌ات نازم

که خوابناک تر از عطرهای صحرایی‌ست

مجال بوسه به لب‌های خویشتن بدهیم

که این بلیغ ترین مبحث شناسایی‌ست

نمی شود به فراموشی‌ات سپرد و گذشت

چنین که یاد تو زودآشنا و هرجایی‌ست

تو 'باری' اینک از اوج بی نیازی خود

که چون غریبی من مبهم و مُعمّایی‌ست

پناه غربت غمناک دست هایی باشن

که دردناک ترین ساقه های تنهایی‌ست