▨ شعر: هرچند عمر در غم و حرمان گذاشتم

▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج

▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــ

هرچند عمر در غم و حرمان گذاشتم

هرگز دل از محبت او برنداشتم

جان و دل است هیمه‌ی آن آتشی که من

همت به زنده‌‌داشتنش برگماشتم

در داوِ عشق دستِ تهی نیست عذرِ مرد

من از میانِ مدعیان جان گذاشتم

در خاک و خون میان علَم‌های سرنگون

با رایتِ وفای تو سر برفراشتم

بیرون ز هرچه صورت بیداری است و خواب

نقشی که از خیالِ تو در دل نگاشتم

بی‌حاصل است فرصتِ فصلِ سیاه‌کار

سرسبز باد بذرِ امیدی که کاشتم

عشقی به دست کردم و چون سایه در رهش

صد ره سرم زدند و ز سر، پای داشتم

▨

هوشنگ ابتهاج (متخلص به هـ. ا. سایه)

تهران، تیر ماه ۱۳۸۶