2020 kolektif olarak lanet bir yıldı ama bireysel olarak hiç bu kadar kendimizle kalma şansını elde ettiğimiz başka bir yıl da olmadı. Artık bize hizmet etmeyen şeyleri bırakıp geçmişimizi bilgeliğe evirmenin ve yeniye yer açarak hayatımızın kontrolünü elimize almanın vakti geldi. Bardağın dolu yada boş tarafına odaklanmak yerine bardağın kendisi olduğumuzu fark edip birlik ve bütünlük bilinciyle uyanmak bugün ve şimdi mümkün. MUTLU YILLAR! Sevgimle ❤️ instagram @kendinetani

Her an ölebileceğini bilerek ve yola yine de devam edebilmek için umutla kendini beslemek insana neyi öğretir? Dağ, sizi ve egonuzu önce un ufak edip sonra da kucağında büyüten bir anne gibi.

Everest Base Camp tecrübesi bir fetih değil, daha çok hızlandırılmış hayat okulu yolculuğu. Yaşadığımız zor günlere ışık olması ve rehberlik etmesi dileğiyle. Sevgiyle kalın. Instagram @kendinetani

Hepimiz mutluluğu arıyoruz ama dışımızdaki dünyayı keşfediyoruz, seyahatlere çıkıyoruz... İnsanoğlu olarak Ay’a bile gittik, eminim başka gezegenleri de keşfedeceğiz. Ancak, Ay sadece Dünya’dan bakınca güzel. Mutluluk için de önce içimize bakmamız gerekiyor. İçselleştiremediğin hiç bir şeyi öğrenemezsin. Bu nedenle bilgi içeriden gelir. Bu kayıtta Nepal’de Budist Kopan Manastırı’nda yaşadığım içsel yolculuk esnasında öğrendiğim tüm bilgileri günlüğümden sayfaları çevirerek sizinle paylaştım. Garip bir şekilde Corona günlerimiz ile olan benzerlik de düşünmek için manidar. Sizlere de ışık tutması dileğiyle. Sevgimle. İnstagram: @kendinetani

Rüyalar, uykudan daha çok uyanmakla ilgilidir. Iroquois yerlileri, eğer rüyalarınızı kaybettiyseniz canınızın bir bölümünü kaybetmişsinizdir derler. Eğer, rüyalarımızın dilini anlamaya ve onunla konuşmaya başlarsak ruhumuzun nerede takılı kaldığını yada nereye doğru ilerlememiz gerektiğini de anlamış oluruz. Uykuya tekrar geri dönmemek için rüyalara kulak verin. Sevgimle İnstagram: @kendinetani

Hepimiz kendimizi kaybolmuş, hayatın daha iyiye gitmeyeceğini düşündüğümüz anlar yaşıyoruzdur. Mevlana “Harabenin olduğu yerde hazine ümidi de vardır, neden yıkılmış yüreklerde Tanrı’nın hazinesini aramıyorsun?” diye sorar. Zaman zaman hepimiz anlamını tam olarak çözemediğimiz eşzamanlılıklar yaşıyoruzdur. Oysa bize bizi, öz benliğimizi hatırlatan yolumuzu aydınlatacak ip uçlarıdır onlar. Bu bölümde onları takip etmemizin öneminden ve evrenin sessiz dilini nasıl duyabileceğimizden bahsettim. Sevgiyle kalın❤️ instagram: @kendinetani

Tek kişinin şifası herkesi şifalandırır. Her doğan çocuk kendisinden bir önceki karmik bağları şifalandırmak için vazifelidir ve kendi ebeveynlerinin gurusu olarak dünyaya gelir. Hayatımızda ters giden dönemler bize uyanış için bir çağrıdır aslında. Bu çağrıya kulak verirsek eğer kendimizle birlikte bütünü de şifalandırırız. Yaptığımız her eylem, birin ve bütünün hayrına olsun🙏 Sevgimle ❤️ Instagram: @kendinetani

Duygular ruhun mesajlarıdır ve bu mesajları nasıl okuduğumuz çok önemli. Bir duygunun içindeyken ,

duygunun etkisi, bize hissettirdiklerine göre yapıcı veya yıkıcı olabilir. Duygularımızı tanımadığımız için hissettiklerimizi o duygunun tanımı sayıyor ve asıl mesajı kaçırıyoruz. Bu yüzden bazı duygulara iyi bazı duygulara kötü diyoruz. Halbu ki ihtiyaç duyduğumuz esas gurumuz, özümüzde duygularla gizli. Onların rehberliğine güvenip duyma cesaretini göstermek dileğiyle... Sevgiyle kalın. Instagram: @kendinetani

Sınırlar, bedenimizi kaplayan bir deri gibi kim olduğumuzu ve kim olmadığımızı tanımlar. Tümüyle sınırlar kavramı ilişkilerimizde var olduğumuzu gösterir. Bu da sevgi ile bağlantılıdır. Evet derken korkudan mı yoksa sevgiden mi hareket ediyoruz? Bunu diyemediğimiz noktada bedenimiz bizim yerimize varlığımıza “hayır” demeye başlar, var olabilmek ise önce kendine “evet” demekle... Sevgiyle kalın. Yorum ve öneriler, bölümle ilgili içerik paylaşımları için instagram üzerinden @kendinetani yı takip edebilirsin.

Çoğunluğun kurmuş olduğu standartlar, normlar bizi kendimiz olmaktan mahrum bırakıyor. Doğamıza ve var oluş amacımıza aykırı hareket ettiğimiz noktada benlik algımız ötekileşmeye başlıyor. Ne zaman ki tüm yönlerimizi sarıp sarmalamaya başlıyoruz o zaman çevremize de alan açıyoruz. “Ben böyleyim” diyebilmek cesaret istiyor ama ödenecek bedel uykuda bir hayattan daha ağır değil. Ve ancak böyle farklılıklarımızı normalize edip bütüne hizmet eder ve bir parçası oluruz. Sevgiyle kalın...

Çoğunlukla yalnızlık korkusu ve sevilme ihtiyacımızın giderilmesi ihtiyacı ile romantik bir ilişki arayışında oluyoruz. Biz’i yaratmayı arzularken “ben”i unutuyor ve hayat hep bildiğimiz yerden çıksın istiyoruz. Bir bakmışız sahnenin ve oyuncuların farklı olduğu ama rollerin aynı olduğu aynı ilişki döngülerini tekrar etmişiz. Artık bize ait olmayan döngü ve rollerin kırılmasına izin verme vakti. Ben olup bize ilerlemeyi deneyimleyebilmek umuduyla... Sevgiyle kalın.