En önde ve hep önde olma ihtiyacı duyduğumuz nice zamanlar olabiliyor. Arkamızdan gelenlere bakmaktan, önümüze bakamadığımız ve kendi yolumuzda kalamadığımız bu hayat, bize neler sunabilir? Rekabet gözetmeden iyi bir rakip olmanın sırlarını konuşuyoruz.

Öleceğinin bilinciyle yaşayan tek canlı; insan... Peki bu engellenemez gerçeğin ışığında, neden dünyada adımız ve yaptıklarımız yaşasın istiyoruz? Daha önemlisi bu mümkün mü? Hep beraber masaya yatırıyoruz.

Bugün kalbimiz heyecandan küt küt, gözlerimizdeki mutluluk gözyaşları da pıt pıt. 
100 bölümdür bizi, tekrar tekrar dinlediğiniz için teşekkür ederiz. Bu bölümde bizimle birlikte olan ya da uzaktan dahil olan herkesi çokça seviyoruz. İyi ki varsınız! 

Yeni logomuz için Damla Özdemir'e, tazecik jingle'ımız içinse Can Dedeoğlu'na bolca teşekkürü borç biliriz. 
Diyor.. Bölüm açıklamasını aşağıda paylaşıyoruz..

Tüm hayatımız konuşmak, kendimizi anlatmakla geçiyor. Bir yandan hepimiz duyulmayı beklerken, önce dinlemeyi becermediğimizi fark bile etmiyoruz. Kendimize kapalı kulaklarımızı açmanın bakalım bir yolu var mıymış?

Aklımız erdiği ilk günden beridir ''iyi insan'' olmanın reçetelerini dinliyoruz. Bakalım herkese göre olmamız gereken bu kalıba girmemizi engelleyen neymiş..

Her zaman, her şey bizim kontrolümüzde olmuyor. Acaba böyle durumlarda elimizden gelenin en iyisini yapmak yerine, tembellik yapıyor olabilir miyiz? Sabır ve sebat dolu bir bölümle karşınızdayız.

Her seçim sonuçlarıyla doğruyu tanımlıyor. Bakalım sonucu görmeden doğru karar vermek mümkün müymüş? 

Nereye gidersek gidelim yanımızda her zaman biz varız. Arkasına saklandığımız sanal perdelerin ardında gerçekten kendimizden kaçabilyor muyuz? Yoksa kaçtıkça kendimizden uzaklara mı düşüyoruz?

Kalabalıkları memnun etmek için yaşadığımız hayatlar ve diğer yanda tek başına kalmak istediğimiz anlar. Peki durmamız gereken nokta neresi? Neden yanlızlıktan bu kadar korkuyoruz?

Herkes har vurup, harman savuruyor ama sen 'ben her şeyi gerçek değerine göre harcıyorum' diyorsan, birlikte bir daha düşünelim mi? Acaba neler kaçırıyor olabilirsin?

Aşkı arıyoruz derken sevgiye de razı olduğumuzu iddia ediyoruz. Acaba bu kavramlarda netleşebilmemiz, herkesle ve her şeyle olan ilişkimizin mimarı olabilir mi?