Merhaba herkese. Sesin kalitesi için özür dilerim. Bu bölümde modernitenin getirdiği sıkıcılıkların bireylerin iş yaşamında onları nasıl etkilediğini, kimlerin nerelere sürüklendiğini, herkesin en iyi yaptığı işi yapmasının iyi bir fikir olup olmadığını tartışıyorum.

youtube: @cengizarca

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Merhaba herkese. Sesin kalitesi için özür dilerim. Bu bölümde dürtselliğin farklı görünümlerini anlattım. Bazı örnekler üzerinde durdum: mezatçılık, seyahat etmek vs. Bunların karşısında nasıl hazırlık yapabileceğimizi de double check yöntemiyle anlattım. Sizler dürtüselliği nasıl deneyimliyorsunuz? Yoğun hisler karar almanızı nasıl etkiliyor?

youtube: @cengizarca

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Merhaba bu bölümde neden DEHB’de özellikle algoritmaya dayalı çeşitli sosyal medya platformlarının insanların ilgisini çektiği ve adeta bir doktor muayenesi gibi karşılık gördüğünü tartışıyorum. Algoritmaların yarattığı kapsayıcılığın ve güvenli alanların bazen bir doktorun veremediği şey üzerinden başta DEHB olmak üzere çeşitli ruhsal zorluklarda etkisini tartışıyorum.

youtube: @cengizarca

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Akademik başarı yalnızca bireysel çabayla mı ilgilidir, yoksa sistemin görünmeyen adaletsizlikleriyle mi? Bu bölümde DEHB’li bireylerin eğitim yaşamındaki zorluklarını, Merton’ın Gerilim Teorisi ve Matta Etkisi üzerinden ele alıyorum. Bazı öğrenciler neden sürekli daha fazla ödüllendirilirken diğerleri sistemin dışında kalıyor? Başarısızlık kişisel mi, yoksa yapısal bir sonuç mu? Basitçe sormak gerekirse zenginler neden daha zengin, fakirler neden daha fakir olurlar? Psikiyatri, sosyoloji ve eğitim arasındaki bu üçlü denklemde “başarı” kavramını yeniden düşünmenin zamanı.

Bölümün hazırlanmasına yardımcı olanlar: Abdullah Emre Öner ve Emirhan Özdal

youtube: @cengizarca

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

DEHB, hele de yetişkin DEHB. Bir grup kişiye göre hiç var olmadı. Bir gruba göreyse belki çocuklarda vardır. İlginç argümanların sunulduğu bu tartışmada tanı tartışmaları ve arkasındaki motivasyonun izini sürüyorum. Bu bölüm ilk kez Youtube’dan da izlenebilir.

youtube: @cengizarca

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Dikkatimizi toplamak… Hayatın her alanında başarımızı belirleyen temel becerilerden biri. Peki beynimiz bunu nasıl sağlıyor? En kritik rol, ön tarafta yer alan prefrontal kortekse ait. Ama bu sistemin gücü, iki kimyasaldan geliyor: dopamin ve noradrenalin. Dopamin motivasyonu ve ödül algısını düzenlerken, noradrenalin uyanıklığı artırır ve dikkat dağıtıcıları filtreler.

Bu bölümde, dikkati artıran ilaçların beyin üzerindeki etkilerini bu iki kimyasal üzerinden ele alacağız. Gerçekten nasıl çalışıyorlar ve bizi nasıl daha odaklı hale getiriyorlar?

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Bu podcastin hazırlanmasına yardımcı olanlar: Stj. Dr. İrem Karabudak

Kaynakça

• American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th Edition (DSM-5). Washington, DC: APA; 2013.
• Wilens TE, Spencer TJ. Understanding attention-deficit/hyperactivity disorder from childhood to adulthood. Postgrad Med. 2010;122(5):97–109.
• Faraone SV, Buitelaar J. Comparing the efficacy of stimulants for ADHD in children and adolescents using meta-analysis. Eur Child Adolesc Psychiatry. 2010;19(4):353–364.
• Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumu (TİTCK). Metilfenidat ve lisdeksamfetamin ruhsat bilgileri.

Bu bölümde antisosyal kişilik bozukluğunu ele alıyorum. Asosyal olmakla karıştırılan bu kavramın aslında toplumsal kurallara karşı gelen, dürtülerini denetleyemeyen ve çoğu kez suç davranışlarıyla gündeme gelen bir kişilik yapılanmasını ifade ettiğini anlatıyorum. Çocuklukta başlayan davranış bozukluklarından, vicdan ve pişmanlık eksikliğine kadar antisosyal kişilik bozukluğunun en belirgin özelliklerini tartışıyorum. Ayrıca sosyopati, psikopati ve yüksek fonksiyonlu antisosyaller üzerine de bazı örnekleri paylaşıyorum. Literatürün dışına çıkıp birkaç şahsi fikrimi de serpiştiriyorum.

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Obsesif-kompulsif bozukluk yalnızca semptomlarla değil, özgürlük kavramıyla birlikte ele alınsa nasıl olur. Ne kadar çok kontrol etmeye çalışırsak, özgürlüğümüzden o kadar uzaklaşabilir miyiz? Fenomenolojik yaklaşımlar, nörobilim deneyleri ve Hannah Arendt’in eylem anlayışı üzerinden bu soruya yanıt arıyorum. OKB’nin bireyi dünyadan, ilişkilerden ve anlamlı eylemlerden nasıl kopardığını; tedavinin ise özgürlüğü yeniden kurmak için neden “kontrolü kaybetmeyi öğrenmek” üzerine kurulu olduğunu tartışıyorum.

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Bu podcastin hazırlanmasına yardımcı olanlar: Stj. Dr. İrem Karabudak

Kaynakça
de Haan, S., Rietveld, E., & Denys, D. (2015). Being free by losing control: What obsessive-compulsive disorder can tell us about free will. In W. Glannon (Ed.), Free will and the brain: Neuroscientific, philosophical, and legal perspectives (pp. 188–207). Cambridge University Press.

Borderline kişilik, parçalı deneyimlerin gölgesinde şekillenen, tutarsız kimlik algısı ve yoğun terk edilme kaygısıyla öne çıkan bir tablo… İlişkilerde idealizasyon ile değersizleştirme arasında gidip gelen bu bozukluk, kimi zaman ruhsal acının fiziksel acıya dönüştüğü anlarla belirginleşiyor. Peki bu dramatik dalgalanmaların ardındaki kuramsal açıklamalar neler? Klinik pratiği neden böylesine zorlayıcı? Bu bölümde, hem kuramın hem de deneyimin kesişiminde Borderline kişiliği ele alıyorum.

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Bu podcastin hazırlanmasına yardımcı olanlar: Stj. Psk. Gökçennur Ünlüer

DEHB’nin psikanalizinde kapıyı biraz aralıyoruz: Belirtileri sadece beyin kimyasına indirgemeyen, bireyin iç dünyasına ve erken ilişkilerine bakan bir mercek tutuyoruz. İlaç ve davranışçı yöntemler kısa vadede işe yarayabilir, fakat kazanımlar çoğu kez tedavi bittiğinde sönümleniyor, tam da bu yüzden psikodinamik katkıyı masaya yatırıyoruz.

instagram: @cengizarca

X (twitter): @arcacengiz

Bu podcastin hazırlanmasına yardımcı olanlar: Stj. Psk. Gökçennur Ünlüer

Kaynakça

1. De Almeida Silva, V., Louzã, M. R., Da Silva, M. A., & Nakano, E. Y. (2016). Ego Defense Mechanisms and Types of Object Relations in Adults With ADHD. Journal of Attention Disorders, 20(11), 979–987. (Epub 2012 Sep 24; PubMed PMID: 23012696) PubMed

2. Conway, F., Oster, M., & Szymanski, K. (2011). ADHD and Complex Trauma: A Descriptive Study of Hospitalized Children in an Urban Psychiatric Hospital. Journal of Infant, Child and Adolescent Psychotherapy, 10, 60–72. ResearchGateonlinelibrary.wiley.com

3. Fonagy, P., & Target, M. (1996). Playing with Reality: I. Theory of Mind and the Normal Development of Psychic Reality. International Journal of Psycho-Analysis, 77, 217–233. ResearchGate

4. Fonagy, P., & Target, M. (1998). Mentalization and the Changing Aims of Child Psychoanalysis. Psychoanalytic Dialogues, 8, 87–114. ResearchGate

5. Fonagy, P., Gergely, G., Jurist, E., & Target, M. (2002). Affect Regulation and Mentalization. New York, NY: Other Press. ResearchGate

6. Gensler, D. (2011). Trouble Paying Attention. Journal of Infant, Child and Adolescent Psychotherapy, 10, 103–115. ResearchGate

7. Gilmore, K. (2000). A Psychoanalytic Perspective on Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Journal of the American Psychoanalytic Association, 48, 1259–1293. ResearchGate

8. Gilmore, K. (2002). Diagnosis, Dynamics, and Development: Considerations in the Psychoanalytic Assessment of Children with AD/HD. Psychoanalytic Inquiry, 22, 372–390. ResearchGate

9. Gilmore, K. (2005). Play in the Psychoanalytic Setting: Ego Capacity, Ego State, and Vehicle for Intersubjective Exchange. Psychoanalytic Study of the Child, 60, 213–238. ResearchGate

10. Hopkins, J. (2000). Overcoming a Child’s Resistance to Late Adoption: How One New Attachment Can Facilitate Another. Journal of Child Psychotherapy, 26, 335–347. ResearchGate

11. Leuzinger-Bohleber, M., Laezer, K. L., Pfenning-Meerkoetter, N., Fischmann, T., Wolff, A., & Green, J. (2011). Psychoanalytic Treatment of ADHD Children in the Frame of Two Extraclinical Studies: The Frankfurt Prevention Study and the EVA Study. Journal of Infant, Child and Adolescent Psychotherapy, 10, 32–50. ResearchGate

12. Orford, E. (1998). Wrestling with the Whirlwind: An Approach to the Understanding of ADHD. Journal of Child Psychotherapy, 24, 253–266. ResearchGate

13. Salomonsson, B. (2006). The Impact of Words on Children with ADHD and DAMP: Consequences for Psychoanalytic Technique. International Journal of Psychoanalysis, 87(Pt 4), 1029–1045. ResearchGate

14. Salomonsson, B. (2011). Psychoanalytic Conceptualizations of the Internal Object in an ADHD Child. Journal of Infant, Child and Adolescent Psychotherapy, 10, 87–102. ResearchGate

15. Sugarman, A. (2006). Attention Deficit Hyperactivity Disorder and Trauma. International Journal of Psycho-Analysis, 87, 237–241. ResearchGate