خدایا ! پر از کینه شد سینه ام

چو شب رنگ درد و دریغا گرفت

دل پاکروتر از آیینه ام

...

 مگر پشت این پرده ی آبگون

تو ننشسته ای بر سریر سپهر

به دست اندرت رشته ی چند و چون ؟

...

فرود آی از آن بارگاه بلند

رها کرده ی خویشتن را ببین

...

گزارشگران تو گویا دگر

زبانشان فسرده ست ، یا روز و شب

دروغ و دروغ آورندت خبر

کسی دیگر اینجا تو را بنده نیست

درین کهنه محراب تاریک ، بس

 فریبنده هست و پرستنده نیست

 علی رفت ، زردشت فرمند خفت

شبان تو گم گشت ، و بودای پاک

 رخ اندر شبی جاودانی نهفت

نمانده ست جز من کسی بر زمین

دگر ناکسانند و نامردمان

بلند آستان و پلید آستین

همه باغها پیر و پژمرده اند

همه راهها مانده بی رهگذر

همه شمع و قندیلها مرده اند

اگر مرده ای ، جانشین تو کیست ؟

که پرسد ؟ که جوید ؟ که فرمان دهد ؟

وگر زنده ای ، کاین پسندیده نیست!

مگر صخره های سپهر بلند

که بودند روزی به فرمان تو

سر از امر و نهی تو پیچیده اند ؟

مگر مهر و توفان و آب ، ای خدا

دگر نیست در پنجه ی پیر تو ؟

که گویی : بسوز و بروب و برآی

گذشت ، آی پیر پریشان ! بس است

 بمیران ، که دونند ، و کمتر ز دون

بسوزان ، که پستند ، و ز آن سوی پست

یکی بشنو این نعره ی خشم را

برای که بر پا نگه داشتی

زمینی چنین بی حیا چشم را ؟

گر این بردباری برای من است

نخواهم من این صبر و سنگ تو را

نبینی که دیگر نه جای من است ؟

....

خدایا ! غم آلوده شد خانه ام

پر از خشم و خون است و درد و دریغ

دل خسته ی پیر دیوانه ام

 

#مهدی_اخوان_ثالث ثالث#رادیو_شعر_پارسی#سهراب_سپهری #فروغ_فرخزاد #هوشنگ_ابتهاج #نیما_یوشیج#حسین_منزوی #سعید_بیابانکی#علیرضا_آذر#سید_علی_صالحی#کاظم_بهمنی#فریدون_مشیری#کیوان_شاهبداغی#سید_تقی_سیدی#آثار_ماندگار#غزل_فاخر#نوستالوژی#شعر#ترانه#شاعر_جوان#شعر_امروز#دکلمه#شعر_سپید#احمد_شاملو#نریشن