«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۴۱

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

چه بودی ار دل آن ماه مهربان بودی

که حال ما نه چنين بودی ار چنان بودی

بگفتمی که چه ارزد نسيم طره‌ی دوست

گرم به هر سر مویی هزار جان بودی

عیان شدی که بها چیست خاک کویش را

اگر حیات گران‌مایه جاودان بودی

برات خوشدلی ما چه کم شدی يا رب

گرش نشان امان از بد زمان بودی؟

گرم زمانه سرافراز داشتی و عزيز

سرير عزتم آن خاک آستان بودی

ز پرده کاش برون آمدی چو قطره‌ی اشک

که بر دو ديده‌ی ما حکم او روان بودی

اگر نه دايره‌ی عشق راه بربستي

چو نقطه حافظ بیدل نه در ميان بودی

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۴۰

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

سحر با باد می‌گفتم حديث آرزومندی

خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

دعای صبح و آه شب کليد گنج مقصود است

بدين راه و روش می‌رو که با دلدار پيوندی

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گويد باز

ورای حد تقرير است شرح آرزومندی

الا ای يوسف مصری که کردت سلطنت مغرور

پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی

جهان پير رعنا را ترحم در جبلت نيست

ز مهر او چه می‌پرسی در او همت چه می‌بندی؟

همایی چون تو عالی‌قدر حرص استخوان تا کی؟

دريغ آن سايه‌ی همت که بر نااهل افکندی

در اين بازار اگر سودی‌ست با درويش خرسند است

خدايا منعمم گردان به درويشی و خرسندی

به شعر حافظ شيراز می‌رقصند و می‌نازند

سيه‌چشمان کشميری و ترکان سمرقندی

ابیات الحاقی:

(دل اندر زلف لیلی بند و کار از عقل مجنون کن

که عاشق را زیان دارد مقالات خردمندی

به سحر غمزه‌ی فتان دوابخشی و دردانگیز

به چین زلف مشک‌افشان دلارامی و دلبندی)

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۹

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلن

ديدم به خواب دوش که ماهی برآمدی

کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

تعبير چیست؟ يار سفرکرده می‌رسد

ای کاش هر چه زودتر از در درآمدی

ذکرش به خير ساقی فرخنده‌فال من

کز در مدام با قدح و ساغر آمدی

خوش بودی ار به خواب بديدی ديار خويش

تا ياد صحبتش سوی ما رهبر آمدی

آن عهد ياد باد که از بام و در مرا

هر دم پيام يار و خط دلبر آمدی

خامان ره نرفته چه دانند ذوق عشق

دريادلی بجوی دليری سرآمدی

فيض ازل به زور و زر ار آمدی به دست

آب خضر نصيبه‌ی اسکندر آمدی

ور ديگری به شيوه‌ی حافظ زدی قلم

مقبول طبع شاه هنرپرور آمدی

کی يافتی رقيب تو چندين مجال ظلم

مظلومی ار شبی به در داور آمدی؟

آن کو تو را به سنگدلی گشت رهنمون

ای کاشکی که پاش به سنگی برآمدی

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۸

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل

سَبت سلمي بصُدغَيها فوادي

و روحي کل يوم لي يُنادي

نگارا بر من بیدل ببخشای

و واصلني علي رغم الاعادي

حبيبا در غم سوداي عشقت

توکلنا علي رب العبادی

امن انکرتني عن عشق سلمي

تَز اول آن روی نِهکو بِوادی

که همچون مه‌ت ببوتن دل و ایره

غريق العشق في بحر الودادی

به پی‌ماچان غرامت بسپريمن

غرت يک وی‌روشتی از اَما دی

غم اين دل بواتت خورد ناچار

و غر نه وابنی آنچت نشادی

دل حافظ شد اندر چين زلفت

بليل مُظلمٍ و الله هادي

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۷

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلان

ای قصه‌ی بهشت ز کويت حکايتی

شرح جمال حور ز رويت روايتی

انفاس عيسی از لب لعلت لطيفه‌ای

و آب خضر ز نوش لبانت کنايتی

هر پاره از دل من و از غصه قصه‌ای

هر سطری از خصال تو وز رحمت آيتی

کی عطرسای مجلس روحانيان شدی

گل را اگر نه بوی تو کردی رعايتی

در آرزوی خاک در يار سوختيم

ياد آور ای صبا که نکردی حمايتی

ای دل به هرزه دانش و عمرت به باد رفت

صد مايه داشتی و نکردی کفايتی

بوی دل کباب من آفاق را گرفت

اين آتش درون بکند هم سرايتی

در آتش ار خيال رخش دست می‌دهد

ساقی بيا که نيست ز دوزخ شکايتی

دانی مراد حافظ از اين درد و غصه چيست؟

از تو کرشمه‌ای و ز خسرو عنايتی

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۶

مفعول و مفاعیل و مفاعیل و فعولن

آن غاليه‌خط گر سوی ما نامه نوشتی

گردون ورق هستی ما درننوشتی

هر چند که هجران ثمر وصل برآرد

دهقان جهان کاش که اين تخم نکشتی

آمرزش نقد است کسی را که در اين جا

ياری‌ست چو حوری و سرایی چو بهشتی

در مصطبه‌ی عشق تنعم نتوان کرد

چون بالش زر نيست بسازيم به خشتی

مفروش به باغ ارم و نخوت شداد

يک شيشه می و نوش لبی و لب کشتی

تا کی غم دنيای دنی ای دل دانا؟

حيف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

آلودگی خرقه خرابی جهان است

کو راهروی اهل دلی پاک‌سرشتی

از دست چرا هشت سر زلف تو حافظ

تقدير چنين بود چه کردی که نهشتی؟

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۵

مفعول و فاعلاتن مفعول و فاعلاتن

با مدعی مگوييد اسرار عشق و مستی

تا بی‌خبر بميرد در درد خودپرستی

عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آيد

ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

دوش آن صنم چه خوش گفت در مجلس مغانم

با کافران چه کارت گر بت نمی‌پرستی؟

سلطان من خدا را زلفت شکست ما را

تا کی کند سياهی چندين درازدستی؟

در گوشه‌ی سلامت مستور چون توان بود

تا نرگس تو با ما گويد رموز مستی

آن روز ديده بودم اين فتنه‌ها که برخاست

کز سرکشی زمانی با ما نمی‌نشستی

عشقت به دست طوفان خواهد سپرد حافظ

چون برق از اين کشاکش پنداشتی که جستی

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۴

مفعول و فاعلاتن مفعول و فاعلاتن

ای دل مباش يک دم خالی ز عشق و مستی

وآنگه برو که رستی از نيستی و هستی

گر جان به تن ببينی مشغول کار او شو

هر قبله‌ای که بينی بهتر ز خودپرستی

با ضعف و ناتوانی همچون نسيم خوش باش

بيماری اندر اين ره بهتر ز تندرستی

در مذهب طريقت خامی نشان کفر است

آری طريق رندی چالاکی است و چستی

تا علم و عقل بينی بی‌معرفت نشينی

يک نکته‌ات بگويم خود را مبين که رستی

در آستان جانان از آسمان ميانديش

کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی

خار ار چه جان بکاهد گل عذر آن بخواهد

سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی

صوفی پياله‌پيما حافظ قرابه‌پرهيز

ای کوته‌آستينان تا کی درازدستی؟

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۳

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

ای که بر ماه از خط مشکين نقاب انداختی

لطف کردی سايه‌ای بر آفتاب انداختی

تا چه خواهد کرد با ما آب و رنگ عارضت

حاليا نيرنگ نقشی خوش بر آب انداختی

طاعت من گرچه از مستی خرابم رد مکن

کاندرین شغلم به امید ثواب انداختی

گوی خوبی بردی از خوبان خلخ شاد باش

جام کيخسرو طلب کافراسياب انداختی

داور داراشکوه ای آن که تاج آفتاب

از سر تعظيم بر خاک جناب انداختی

باده‌ نوش از جام عالم‌بين که بر اورنگ جم

شاهد مقصود را از رخ نقاب انداختی

زينهار از آب آن عارض که شيران را از آن

تشنه‌لب کشتی و گردان را در آب انداختی

هر کسی با شمع رخسارت به وجهی عشق باخت

زان ميان پروانه را در اضطراب انداختی

گنج عشق خود نهادی در دل ويران ما

سايه‌ی دولت بر اين کنج خراب انداختی

خواب بيداران ببستی وانگه از نقش خيال

تهمتی بر شب‌روان خيل خواب انداختی

پرده از رخ برفکندی يک نظر در جلوه‌گاه

و از حيا حور و پری را در حجاب انداختی

از فريب نرگس مخمور و لعل می‌پرست

حافظ خلوت‌نشين را در شراب انداختی

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۴۳۲

مفعول و فاعلاتن مفعول و فاعلاتن

مخمور جام عشقم ساقی بده شرابی

پر کن قدح که بی می مجلس ندارد آبی

وصف رخ چو ماهش در پرده راست نايد

مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی

شد حلقه قامت من تا بعد از اين رقيبت

زين در دگر نراند ما را به هيچ بابی

در انتظار رويت ما و اميدواری

وز عشوه‌ی وصالت ما و خيال و خوابی

مخمور آن دو چشمم آيا کجاست جامی

بيمار آن دو لعلم آخر کم از جوابی؟

حافظ چه می‌نهی دل اندر در خيال خوبان؟

کی تشنه سير گردد از لمعه‌ی سرابی؟

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations