گفتگوی علی علیزاده با محمدصالح مفتاح حقوق خوانده و رئیس کمیته سیاسی جمعیت پیشرفت و عدالت و معاون سابق ستاد امر به معروف و نهی از منکر و حامد نیک نهاد، استادیار حقوق دانشگاه قم و معاون پژوهشی پژوهشگاه قوه‌قضاییه درباره شکایت قضایی این دو از روند انتخاب علیرضا زاکانی به شهرداری تهران

انتخاب علیرضا زاکانی به شهرداری تهران با اما و اگر‌های فراوانی همراه بود و بسیاری، از جمله بسیج دانشجویی هفت دانشگاه بزرگ در نامه‌ای سرگشاده او را متهم به رفتار قانون‌شکنانه کردند. برغم همه اعتراضات اما حالا یکماهی از آغاز به کار زاکانی در ساختمان بهشت میگذرد و شبهات پیش آمده اطراف این انتخاب، بدون اینکه حل شود یا پاسخی پیدا کند به مجموعه سنگین دهها و صدها شبهه حل‌ نشده‌ و رسوب کرده‌ی سالهای اخیر اضافه شده.

حالا سوال این است که آنها که معتقدند در انتخاب زاکانی قانون شکنی رخ داده (به فرض حقیقت داشتن این اعتقاد) برای اصلاح خطای رخ داده چه راه هایی پیش رو دارند و چه باید بکنند؟‌ سوال کلی تر این است که در ایران هزار و چهارصد شهروندان عادی اگر مشاهده کنند یکی از مسئولان یا یکی از نهادهای نظام خطایی کرده یا از قدرت سواستفاده کرده یا فسادی انجام داده، چه راه‌های قانونی برای متوقف کردن و مجازات کردنش دارند؟ این سوال به نظر ساده و بدیهی می‌آید. چه بسا اگر چهل و سه سال پیش از شرکت کنندگان در راهپیمایی‌های انقلاب میپرسیدید آیا در نظام جدید مردم باید بتوانند مسئولان را به دادگاه ببرند یا نه، اکثریت جواب قاطعانه آری میدادند. تا جایی که اصل هشتم قانون اساسی به صراحت امر به معروف و نهی از منکر نسبت به مسئولان حکومت را نه فقط حق شهروندان بلکه وظیفه آنها میداند. اما اگر از بسیاری از شهروندان امروز ایرانی بپرسید راه قانونی شکایت از مسئولان چیست چه بسا جواب دقیقش را نمی‌‌دانند یا میگویند اگر هم در قانون ممکن باشد در عمل ممکن نیست.

در جدال پنج شنبه گذشته سراغ دو نفر رفتم که میخواهند از این حق استفاده کنند. محمد صالح مفتاح و حامد نیکونهاد از شورای شهر و وزارت کشور به دیوان عدالت اداری شکایت برده‌اند و ادعا کرده‌اند انتخاب زاکانی غیرقانونی بوده. ایا دیوان عدالت اداری شکایت آنها را ترتیب اثر میدهد؟ آیا انها موفق میشوند زاکانی را عزل کنند؟ آیا آنها راهی باز میکنند تا بقیه شهروندان هم به میدان بیایند و هر کدام اصلاح تکه‌ای از وضعیت را به عهده بگیرد؟ ایا کنشگری حقوقی میتواند تبدیل به جنبشی ملی شود؟ آیا این جنس کنشگری و اصلاح‌گری قادر است گرهی از وضعیت پیچیده ایران امروز باز کند؟

اما پیش از شروع. جدال میخواهد در مقابل رسانه‌های بسته‌ی داخل کشور و رسانه‌های وابسته به دولتهای بیگانه فضای سومی باز کند و اجازه دهد تمام نیروهای سیاسی موجود در کشور و تمامی متفکران و پژوهشگران و فعالان اجتماعی داخل کشور بتوانند با یکدیگر و با افکار عمومی سخن بگویند. این کار نیازمند چیزی بیشتر از هفته‌ای یک ویدیو آنهم با کیفیت پایین و مشکلات فنی تکرار شونده‌است. اما این کار نیازمند حمایت مالی شماست. جدال پیشنهاد میکند که بار اصلی شکل گرفتن رسانه‌های مستقل را ایرانیان مقیم خارج به دوش بشکند. چرا که در فضایی ارامتر و بدور از فشارهای تحریم هستند و این میتواند هدیه‌ای از سوی انها به کشور پدریشان باشد. ساخت یک مدرسه در سیستان توسط یک ایرانی مقیم آلمان کاری مقدس است و ما آن را حمایت میکنیم اما معتقدیم داشتن رسانه‌ای که بتواند وزیر بهداشت را هم استنطاق کند و از او درباره سرانه پایین تر از استاندارد تخت بیمارستانی در سیستان بپرسد چه بسا مهمتر باشد.

اگر مقیم خارج از کشور هستید لطفا از طریق اشتراک ماهانه جدال در سایت پتریون هم به محتوای ما دسترسی زودهنگام داشته باشید هم باعث ادامه جدال شوید

patreon.com/jedaal

و البته اگر مقیم ایران هستید هم که همچنان خواهش میکنیم براساس وسعتان مبلغی بین ده هزار تا پنجاه هزار تومن در ماه به عنوان اشتراک به حساب زیر واریز کنید

بانک ملی بنام مجید علیزاده

6037991815099597

Patreon.com/jedaal

See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.