گل‌های رنگارنگ ۵۷۸ – سه‌گاه 
گل‌های شجریان (۴۲) 
خوانندگان: محمدرضا شجریان و مرضیه ویولن: علی تجویدی تار: جلیل شهناز  سنتور: منصور صارمی تنبک: جهانگیرملک 
گوینده: فخری نیکزاد غزل آواز: نادر نادرپور شعر تصنیف: شهرآشوب 

ما ز درمان دل ریش گذشتیم و گذشتوز سر زندگی خویش گذشتیم و گذشتز کم و بیش جهان گوشه غم ما را بسکه ز سودای کم و بیش گذشتیم و گذشتاگر بر دل من عشق و وفا داد، خدا داد، خدا داداگر مهر تو را بر دل ما داد، خدا داد، خدا دادمگو حکم قضا بود، که این کار خدا بودچه سازم که نصیبم، همین رنج و بلا بوداگر بر دل من عشق و صفا داد، خدا داد، خدا داداگر مهر تو را بر دل ما داد خدا داد، خدا دادمگو حکم قضا بود، که این کار خدا بود،چه سازم که نصیبم، همین رنج و بلا بودتو را دیدم و دنیا دگر از چشم من افتاد،که با یاد توام مهر جهان می رود از یادشوم از تو جدا تا کی، نترسی ز خدا تا کیجفا دیده وفا کردم، تحمل به بلا کردمآتشم مزن به جان خدایا، شد بهار من خزان خدایاچه کنم به چه کس گویم؟ غم عشق و جدایی راچه کنم که خدا بخشد، به تو عشق خدایی راای خدا مرا ز غم رها کن، درد بی‌دوای من دوا کنچه کنم به چه کس گویم؟ غم عشق و جدایی راچه کنم که خدا بخشد، به تو عشق خدایی راای خدا مرا ز غم رها کن، درد بی‌دوای من دوا کناگر بر دل من عشق و صفا داد، خدا داد، خدا داداگر مهر تو را بر دل ما داد، خدا داد، خدا دادمگو حکم قضا بود، که این کار خدا بودچه سازم که نصیبم، همین رنج و بلا بود
چه شد که ماه مراد از کرانه‌ای نرسیدشبی رسید و حریف شبانه‌ای نرسیداز آن که نام خوشش نقش لوح گردون بودبه دست خاک نشینان نشانه‌ای نرسیدچگونه ریخت شفق خون روشنایی راکه پای صبح به هیچ آستانه‌ای نرسیدچنان ز پنجە بیداد شور نغمه گریختکه بانگ چنگ به داد ترانه‌ای نرسیدغبار غصه بر آینه‌ها فرود آمد ولینسیم نشاط از کرانه‌ای نرسیدمرا به پاس وفا پایمال دشمن کردبه دست دوست به از این بهانه‌ای نرسید

گل‌های رنگارنگ ۵۷۵ – آواز بیات اصفهان 
گل‌های شجریان (۴۱) 
خوانندگان: محمدرضا شجریان و سیمین غانم ویولن: همایون خرم سنتور: منصور صارمی تنبک: جهانگیرملک 
گوینده: روشنک غزل آواز: حافظ شعر تصنیف: محمد علی شیرازی 

مرا که با تو شادم پریشان مکنبیا و سیل اشکم به دامان مکنبیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یک دمز غم جدا کن ز غم جدا کنمن عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جانمرا رها کن مرا رها کنرمیده جان و دل شکسته ، منم به پای تو نشستهمنم به ماتم جوانی ، نشسته ناامید و خستهشکسته ای دل مرا به من بگو چرا چرا به سنگ غم هااز این قفس کجا گریزم که همچو مرغ شکسته بالمنمی دانم به غم چه گویم اگر بپرسد کسی ز حالمفلک به خنده کینه ها شکسته قامت مرامگر چه کرده ام خدایاشکسته سرشکسته پا ز عشق و زندگی جداکنون کجا روم خدایابیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یک دمز غم جدا کن ز غم جدا کنمن عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جانمرا رها کن مرا رها کنمرا که با تو شادم پریشان مکنبیا و سیل اشکم به دامان مکنبیا بیا به خاطر عشقم دل مرا یک دمز غم جدا کن ز غم جدا کنمن عاشقم به پای این پیمان اگر ندادم جانمرا رها کن مرا رها کن
روی بنمای و وجود خودم از یاد ببرخرمن سوختگان را همه گو باد ببرما چو دادیم دل و دیده به توفان بلاگو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببردوش می گفت به مژگان درازت بکُشمیارب از خاطرش اندیشۀ بیداد ببر“حافظ” اندیشه کن از نازکی خاطر یاربرو از درگهش این ناله و فریاد ببر

گل‌های رنگارنگ ۵۷۴ب – آواز دشتی 
گل‌های شجریان (۴۰) 
خوانندگان: محمدرضا شجریان، اکبر گلپایگانی و الهه سه‌تار: احمد عبادی سنتور: مجید نجاحی تنبک: جهانگیرملک 
آهنگساز: بزرگ لشکری 
گوینده: روشنک غزل آواز: فروغی بسطامی و رهی معیری شعر تصنیف: بیژن ترقی 

هر جا که بینم نوگلی پرپر شدهیا آتشی سوزان که خاکستر شدهبا چشم گریان آید به یادمروزی که دل بر عشق تو دادمهر جا که بینم نوگلی پرپر شدهیا آتشی سوزان که خاکستر شدهگویم ای بر هم زنه آرامشماین ستم از آشنایی می کشمغنچه ای بودم که کردی پرپرمآتشی بودم کنون خاکسترمهر جا که بینم نوگلی پرپر شدهیا آتشی سوزان که خاکستر شدهبا چشم گریان آید به یادمروزی که دل بر عشق تو دادمهر جا که بینم نوگلی پرپر شدهیا آتشی سوزان که خاکستر شده
بار محبت از همه باری گران تر استو آن کس کشد که از همه کس ناتوان تر استچون شرح اشتیاق دهد در حضور دوستبیچاره ای که از همه کس بی زبان تر استهر دم به تلخ کامی ما خنده می زندشکر لبی که از همه شیرین دهان تر استدانی که من به محفل آن شمع کیستمپروانه ای که از همه آتش به جان تر استکی می دهد ز مهر به دست من آسماندست مهی که از همه نامهربان تر است
خیال انگیز و جان پرور چو بوی گل سراپایینداری غیر از این عیبی که می دانی که زیباییمنم ابر و تویی گلبن که می خندی چو می گریمتویی مهر و منم اختر که می میرم چو میآییمه روشن میان اختران پنهان نمی ماندمیان شاخه های گل مشو پنهان که پیدایی

گل‌های رنگارنگ ۵۷۲ب – آواز ابوعطا 
گل‌های شجریان (۳۹) 
خوانندگان: محمدرضا شجریان، حسین قوامی و پروین سه‌تار: احمد عبادی ویولن: همایون خرم سنتور: رضا ورزنده و مجید نجاحی تنبک: جهانگیرملک 
گوینده: فیروزه امیرمعز غزل آواز: گلبنی و حافظ شعر تصنیف: ملک‌الشعرا بهار 

ای شکسته دل عاشقی ز سر به در کنخون شدی از این رهگذر بیا حذر کنلب ببند و این فسانه مختصر کنزان که دل فریبان به دل وفا ندارند صفا ندارندخوشگل اند و زیبا به جز جفا ندارندچارۀ خود ای دل تو از ره دگر کنگل رُخان جانا بی شمارند در فریب و فن کهنه کارندجز کرشمه کاری ندارند همه عشوه کارنداین جفا کاری مردم آزاری کشته ما راجانم کشته ما را خدا کشته ما راکی شود باری که این سیه کاریحال ما را کند آشکارا
مرو از پیشم و عمری نگرانم مگذاریا چو رفتی به امید دگرانم مگذارگاهگاهی به من عزم پیامی به سراستفارغ از حال خود و جان و جهانم مگذاربر دلم داغ غم عشق تو ایام نهادتو دگر داغ غم هجر به جانم مگذارمنشین در بر غیر و مبر از یاد مراغم دیگر به سر درد نهانم مگذارچون دم صبح به شام سیه ام خنده نزندر کف گریه از این بیش عنانم مگذار
حالیا مصلحت وقت در آن می بینمکه کشم رخت به میخانه و خوش بنشینمجام می گیرم و از اهل ریا دور شومیعنی از اهل جهان پاک دلی بگزینمسر به آزادگی از خلق برآرم چون سروگر دهد دست که دامن ز جهان برچینمسینۀ تنگ من و بار غم او هیهاتمرد این بار گران نیست دل مسکینمبر دلم گرد ستم هاست خدایا مپسندکه مُکدّر شود آینۀ مهر آیینم

گل‌های رنگارنگ ۵۶۷ – آواز دشتی 
گل‌های شجریان (۳۸) 
خوانندگان: محمدرضا شجریان و سیما بینا سه‌تار: احمد عبادی نی: محمد موسوی سنتور: رضا ورزنده تنبک: جهانگیرملک 
آهنگساز: مهدی خالدی تنظیم: جواد معروفی 
گوینده: آذر پژوهش غزل آواز: مجمر زواره‌ای شعر تصنیف: معینی کرمانشاهی 

روزی دو نگهدارمش ار دل به بر آیدیک چند عزیز است کسی که از سفر آیدیک ناله شبی در غم او کردم و عمری استکز هر طرفی نالۀ مرغ سحر آیدآن نخل که پروردمش از خون دل اکنونبارش همه خونی است که از چشم تر آیدگفتم که قدت از چه نیامد به برم گفتهرگز نشنیدی که سروی به بر آیدآزرده چنان است که با شوق نثارتجان از تن زارم نتواند به در آید
خداوندا مرا شاید امتحان کردیکه در دنیا رهایم بی هم زبان کردیاگر دردم دادی توانم دهگران بارم صبر گرانم دهبه خاکت افتادم امانم دهچه خواهی از من ای غمچه سودی از هستی بردمکه می بندی راهم هر دمخداوندا سوزی به جانم دهدلی فارغ از این جهانم دهبه خاک افتادم من امانم دهنه سنگی تا یک دم شود بالین مننه خوابی که آساید دل مسکین من

گل‌های شجریان – گل‌های رنگارنگ ۵۶۲ب
گل‌های رنگارنگ ۵۶۲ب – آواز دشتی گل‌های شجریان (۳۷) 
خوانندگان: محمدرضا شجریان، عبدالوهاب شهیدی و عهدیه تار: جلیل شهناز و فرهنگ شریف ویولن: حبیب‌الله بدیعی سنتور: رضا ورزنده تنبک: امیرناصر افتتاح و جهانگیرملک 
آهنگساز: جواد معروفی 
گوینده: روشنک غزل آواز: علی صدارت ، حافظ و فروغی بسطامی شعر تصنیف: حافظ 
من گرفتارم گرفتار دلم دست از جان شسته بیمار دلممن گرفتارم گرفتار دلمچند پرسی علت رنجوریم زاریم گوید که من زار دلممن گرفتارم گرفتار دلماز چه نگرفتی دل ما را به هیچ ای که می گفتی خریدار دلممن گرفتارم گرفتار دلمبا همه مشکل گشایی دست او عقده ها افکند در کار دلممن گرفتارم گرفتار دلمسحر بلبل حکایت با صبا کردکه عشق روی گل با ما چه ها کرداز آن رنگ رخم خون در دل انداختوز آن گلشن به خارم مبتلا کردغلام همت آن نازنینمکه کار خیر بی روی و ریا کردخوشش باد آن نسیم صبحگاهیکه درد شب نشینان را دوا کردبهر سو بلبل عاشق در افغانتنعم در میان باد صبا کردبشارت بر به کوی می فروشانکه “حافظ” توبه از زهد و ریا کرد
بالا بلند عشوه گر نقش باز منکوتاه کرد قصۀ زهد دراز مندیدی دلا که آخر پیری و زهد و علمبا من چه کرد دیدۀ معشوقه باز من
ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ماتا مدعی بمیرد از جان فشانی ماگر در میان نباشد پای وصال جانانمردن چه فرق دارد با زندگانی ماتا بی نشان نگشتیم از وی نشان نجستیمغافل خبر ندارد از بی نشانی مادر عالم محبت الفت بهم گرفتندنامهربانی او با مهربانی مادر عین بی زبانی با او به گفتگوییمکیفیت غریبی است در بی زبانی ما

تار، دایره، آواز
تار: غلام‌حسین بیگجه خانیدایره و دف: محمود فرنامآواز: نورالدین رضوی سروستانی و عطاالله امیدوار

از آرشیو محمدعلی گلشن ابراهیمی
اجرای نخست: اجرای خصوصی در بیات زند با صدای نورالدین رضوی سروستانیاجرای دوم: اجرای در حفظ و اشاعه موسیقی ایران در سال ۱۳۵۳ با صدای عطاالله امیدوار در کردبیات
سلسلهٔ موی دوست حلقه دام بلاستهر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراستگر بزنندم به تیغ در نظرش بی‌دریغدیدن او یک نظر صد چو منش خونبهاستگر برود جان ما در طلب وصل دوستحیف نباشد که دوست دوست‌تر از جان ماست
دل خون شد از امید و نشد یار یار منای وای! بر من و دل امیدوار من
درمان درد عاشقی صبر است و من دیوانه‌ام

سرگشته - اجرای خصوصی محمدرضا شجریان و مجید درخشانی در ابوعطا
ای که مهجوری عشاق روا می‌داریعاشقان را ز بر خویش جدا می‌داریتشنه بادیه را هم به زلالی دریاببه امیدی که در این ره به خدا می‌داریدل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکنبه از این دار نگاهش که مرا می‌داریساغر ما که حریفان دگر می‌نوشندما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داریتو به تقصیر خود افتادی از این در محروماز که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری
به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینمبیا که از چشم بیمارت هزاران درد برچینمجهان پیر است و بی بنیاد از این فرهادکش فریادکه کرد افسون ونیرنگش ملول از جان شیرینمجهان فانی و باقی فدای شاهد و ساقیکه سلطانی عالم را طفیل عشق می بینم
نمیدونم دلم دیوانه‌ی کیستاسیر نرگس مستانه‌ی کیستنمیدونم دل سرگشته موکجا میگردد و در خونه‌ی کیست
خواهم که بر زلفت هر دم زنم شانهترسم که پریشان کند بسیحال هرکسیچشم نرگستمستانه مستانه مستانه مستانهخواهم که بر رویت هر دم زنم بوسهترسم که مجنون کند بسیمثل من کسیچشم نرگستدیوانه دیوانه دیوانه دیوانهیک شب بیا منزل ماحل کن تو این مشکل ماای دلبر خوشگل مادردت به جان ما شد روح و روان ما شد

اسیر کمنداجرای خصوصی در ابوعطا، ۲۸ اسفند ۱۳۵۲
آواز:‌ محمدرضا #شجریانتار: محمدرضا #لطفیتنبک: ناصر #فرهنگفر
از آرشیو آرش فرهنگ‌فر

ندانمت به حقیقت که در جهان به که مانیجهان و هر چه در او هست صورتند و تو جانیمرا مپرس که چونی به هر صفت که تو خواهیمرا مگو که چه نامی به هر لقب که تو خوانیتو پرده پیش گرفتی و ز اشتیاق جمالتز پرده‌ها به درافتاد رازهای نهانیبر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمدتو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانیمن ای صبا ره رفتن به کوی دوست ندانمتو می‌روی به سلامت سلام من برسانیسر از کمند تو سعدی به هیچ روی نتابداسیر خویش گرفتی بکش چنان که تو دانی 
رفتی و نمی‌شوی فراموشمی‌آیی و می‌روم من از هوشسحر است کمان ابروانتپیوسته کشیده تا بناگوش 
تو و ناز و فتنه گریمن و افغان سحریتو و چو گل دل آزاری هامن و چو مرغ شب زاری هاچند از من بی خبری؟ز دو عالم تو را خواهمتو را خواهمببین اشکمببین آهمنکند تا کی در آن دل، آه زارم اثری؟غم دل نسرایم پیش کسینزنم نفسی با همنفسیکه ندارم جز تو کسینه دلم را سرانجامینه آرامینه کامی از دلآرامینه تو را یک شب از رحمتبر حال من نظریبی گل رویتبا غم و حسرت یارمآه و ناله بود کارمبی تو چشمه ی خون بارمآتشی به سینه دارمجان اسیرم بسته بندتصید کمندتبی تو ز جان گذرمز جهان گذرماز من چون میگذری؟ز چه رو سوی ما نگهی نکنی؟نگهی ز وفا به رهی نکنیببری جان و دلاما نام عاشق نبرینام عاشق نبری

نسخه‌ی اندروید اپلیکیشن خصوصی را از اینجا دریافت نماییدhttps://khosousi.com/android
نسخه‌ی ios اپلیکیشن خصوصی را از اینجا دریافت نماییدhttps://khosousi.com/apple-ios
برای دانلود این اجرا و اجراهای دیگر به سایت یا کانال تلگرام خصوصی مراجعه نماییدhttps://khosousi.comhttps://instagram.com/Khosousiihttp://telegram.me/Khosousihttps://facebook.com/Khosousi

محلی شیرازی
خواننده:مجید روزیطلب همخوان:معصومه شایانتنظیم:امید امیدی