Sa bawat araw na dumarating

Ginagampanan mo ang dalawang tungkulin

Ang pagiging ama

At pagiging ina sa amin

Hindi madaling gawin

Pero nakakaya mo pa rin

Ramdam ko ang bigat na nararamdaman mo pagkatapos ng maligalig na maghapon

Pinapagod ka ng araw

Nilamon ka ng mga papel na palagi mong kaharap

Niliguan ka ng pawis sa palagi mong pagtahak sa masusukal na daan

Para lamang ang trabaho mo ay magampanan

Minsan mo nang pinatunayan ang hirap

Pero hindi ka sumusuko para sa pangarap

Dahil patuloy kang lumaban at lumalaban

Nanganganib man ang buhay

Patuloy ka pa rin sa pagsugal sa mas maayos na pamumuhay

Hindi madali

Hindi naging madali ang lahat

Mula sa mga naghilom mong sugat

Mga iniindang sakit

Mga lihim mong pilit mo mang itago ay sumisiwalat pa rin

Napapagod ka

Nahihirapan

Nasasaktan

Nanghihina

Para lang hindi namin madama ang nawawala

Pero hindi sinungaling ang mga mata mo

Nangungusap ito

Nagsasabing “Anak payakap ako kasi pagod na ako.”

Kayat handa akong salubungin ka ng halik

Ng yakap na may galak

Mapait ang inihanda ng buhay

Ngunit tumatamis sa mga ngiti mong taglay

Sa lakas na walang kapantay

At pagmamahal mong ibinibigay

Kayat hayaan mo akong ibahagi ang mga itinuro mo sa aking paglalakbay

Simula sa paghampas ng alon at agos ng buhay

Hayaan mong bigkasin ko ang pangalan mo

Sa ngalan mo

Nakasalalay ang lahat

Dahil kung wala ka ay wala din ako

Kami

Walang magpaparamdam sayo ng lakas kapg mahina ka

Wala kang magiging pahinga

Oo kailangan mo kami

Ngunit mas kailangan kita

Kayat sayong kaarawan hayaan mong mas iparamdam sayo na mahalaga

At TATAY, mahal na mahal kita.

Sana masaya ka. ❣️🎈

TURON

nasilayan mo na ba ang bukas?

marahil hindi pa

pero handa ka bang harapin?

o baka naman nandiyan ka pa din

sa kahapong paulit-ulit kang inaalipin

pinaghandaan mo ba?

o baka naman tinatangay ka pa

ng agos ng sarili mong mga luha

magdabog man ang langit

kumulog at kumidlat

hanggang sa maramdaman ang galit

hayaan mo na

kasama sa paglago ang paglagas ng mga dahon

magiging marupok ang mga sanga

pero mas patitibayin ka ng panahon

magiging magulo ang lahat

pero mamumunga lahat ng pagod

konting tiis lang

makikita mo din kung bakit ka nasa baba

malalaman mo din na hindi porket nasa taas ka na malaya ka na

na kaya mo ng gawin ang lahat

pwede mong matanaw ang kalayuan

pero hindi mo mararating

pwede mong titigan lahat ng nasa baba

pero hindi mo rin sila maaabot

para saan ang posisyon

kung ikaw lang din ang magiging talo ng sarili mong misyon

pwede kang gumamit ng lakas

pero wag mo sanang daanin sa dahas

hayaan mong maging patas ang batas

maging matatas ang mananalastas

buhayin mo ang poso

padaluyin ang tubig sa bukal

palalimin ang berso

hayaan ang titik na bumungkal

ng mga salitang ugat na itinagot inilihim

huwag mo na tabunan

huwag mo na pagtakpan

tama na ang pagpapaikot

tama na ang pagpapainit

nasusunog na ang labas

nadadamay ang kalooban

walang sustansiya ang sangkap

kung hindi mo babantayang mabuti

iligtas mo ang lahat kasama ang iyong sarili

sa kagaguhan ay huwag na manatili

dahil hindi lalago ang puno kung mga sanga ay pilit binabali

damdamin mo ang sakit

kalimutan mo na ang nakaraan

huwag mo lang basta subukan

dapat piliin mong makasanayan

na wala na ang dati sayong nagpapasaya

wala na ang dating init ng pinagsamahan niyong dalawa

wala na ang lahat

kaya pakiusap

kalimutan mo na siya

*turrrroooon*

ayaw ko na

Huño a Doze

ni Lee Feng Nuñez

Matagal na.

Matagal na matagal na.

Ilang taon na ang nakalipas

Ilang dekada na ang lumagpas

Matagal na.

Matagal na matagal na.

Tatlong banyaga ang nagsamantala

Sa isang babaeng walang palag na

Pumayag at pumayag sa paghubad sa kanya

Pero ang mga anak nito

Sila at ako

Kami at tayo

Kaming mga anak niyang Pilipino

Kahit na sakit ang dinaranas ay lumaban kami sa mga ito

Sa mga banyagang mapagsamantala

Mga banyagang bandido

At ngayon nakamit ko na, nila, naming mga Pilipino

Ang tagumpay at tropeyo

Ang magsalita, makinig, tumawa, umimik, maglakad, tumakbo, mag-aral, matuto, magdasal, magpuri, magbahagi, magpunyagi, magdiwang, mag-alay, magmahal at mabuhay

Libre na lahat

Malayo na sa sakit sa balat

Sa mahigpit na sakal

Sa nakamamatay na kagat

Sa mga pasan pasang parusang mabigat

Sa lason sa puso at utak

Nakamit na namin

Kundi dahil sa mga bayaning nagtanggol

Mga taong lumaban at sumugal

Para sa lupang pinangako na hinabol

Upang mabawi at matanggal

Ang bakas ng sama sakit at pagdurusa sa kamay ng mga mapang-aping sagabal

Sa pag-ahon at pagkawala

Pero ngayon ay wala na

Tapos na pero di ibig sabihin limot na

Ang ginawang panggagahasa sa ating ina

Sa nagluwal sa atin sa sarili nating lugar

Sa kung nasaan man tayo ngayon

Ang Pilipinas na ating pinakamamahal

Siya ang ating ina. Ang babaeng ginahasa ng iba. At tayong mga anak ang dapat magtanggol sa kanya.

Heto na.

Nakamit na.

Matagal na. At matagal na matagal na.

Nakipaglaban si Kuya Andres nakipagtunggali si Kuya Pepe

Namuno sina Pilar, Luna, at Aguinaldo

Nakipagtalastasan si Mabini

Ginapi ni Lapu-Lapu si Magellan

Para protektahan ang Maktan

Ang mga ginawa nilang kabayanihan

Ay hinding hindi matutumbasan

Ang pagprotekta sa inang bayan

At pagpatol sa kalaban

Mga bagay na di dapat kalimutan

Mga bagay na sa atin nila nilaan

Upang ang nakamit natin nang matagal na

Ang pinaghirapan ng ating mga Ate at Kuya

Mga ninuno kumbaga

Ang tropeyo na hindi nila pinagdamot ibigay

Ang tropeyo na kapalit ng kanilang buhay

Ito ay matagal na. Matagal na nating nagagamit. Matagal na nating nakuha.

Ika-labindalawa ng Hunyo

Isang libo't walongdaan siyamnapu't walo

Ang petsa kung saan nakamit natin ang tropeyo.

Mula sa pakikipaglaban.

Pakikipagdigmaan.

Kapalit ng pawis dugo at laman.

Nakamit na natin ang Araw!

Ang tropeyong hindi matatawaran.

Nakamit na natin ang ating KALAYAAN.

I.N.A (Iniibig Na Alaala)

Ni Lee Feng T. Nunez

Kapag nakakita ng masayang ina

Aking naaalala mahal kong ina

Ang ngiti sa mukha at pag-aalaga

Ay walang katumbas anumang halaga

Pumanaw man siya ay nandito pa rin

Nasa aking puso at pati damdamin

'Di man makita kanyang katauhan

Ay palagi naman nandiyan sa tabihan

Kanyang alaala ang saki'y naiwan

Palaging masaya walang kalungkutan

Palaging kasama sa 'king kadramahan

Sa 'king kasiyahan at sa kalokohan

Habang sinusulat itong aking tula

Ay nararamdaman ko ang pangungulila

Ngunit sa kabila ako'y natutuwa

Habang tumutulo aking mga luha

Aking naalala aking pagkabata

Palaging may handang tinapik sa mesa

At kung kaarawan, may balut na isa

At kung Pasko nama'y damit na maganda

'Pag may sugat naman agad lalapitan

Ito'y gagamutin at pag-iingatan

'Di paglalaruin, 'di palalabasin

Bibigyan ng payo at mga pagkain

Dahil mahal niya 'di pababayaan

Ayaw matatalo, ayaw palalamang

Makikipagtalo, makikipaglaban

Upang mahal niya'y mapabuti lamang

Ang lahat ng saya kapag siya'y kasama

Ay hinahanap ko sa tuwi-tuwina

Ang pag-aaruga ay walang kapantay

Ganyan kahalaga ang gawa ni Nanay

Ang bahay ay kulang kung wala ang ilaw

Parang buhay lamang 'pag walang liwanag

Palaging madilim parang walang araw

Madaling gibain, madaling matibag

Kaya ating oras ay 'wag aksayahin

Ang ating magulang ay ating mahalin

Dahil 'pag nawala sila sa 'ting piling

Baka ating hangarin ay 'di na marating

Ang punto ko lamang ay iyong malaman

Ang bawat halaga ng ating magulang

Lalo na sa ating nag-iisang ina

Na kapag nawala ay parang sakuna

Mangungulila ka araw man o gabi

Laging hahanapin ang kanyang pagtabi

Tuwing lumuluha, tuwing may problema

Hindi mo na siya muling makikita

Lagi kang iiyak ng walang kasama

Lagi kang malungkot, laging nag-iisa

Sapagkat wala na ang mahal mong ina

Na iyong kakampi sa tuwi-tuwina

Kaya ang tulad ko lumaking masaya

At naging matatag kahit walang ina

Ang naging pundasyon ay ang alaala

Na laging sariwa sa aking memorya

Ngayon aking ina salamat sa iyo

Ikaw ang nagturo sa buhay kong ito

Kung pa'no lagpasan ang mga pagsubok

Kung pa'no mabuhay ng hindi marupok

Kung nasaan ka man sana'y nakikinig

Sa aking pagtawag, sa 'king mga himig

Nais kong sabihing ika'y iniibig

At handang higpitan ang kapit sa bisig

Oh mahal kong ina salamat sa lahat

Salamat sa gabay at mga pangarap

Aking ginagawa ay iyong imulat

Kung saan ang tama hahit na mahirap

Ako'y patawadin kung nagkakasala

Sa mga kapatid at ating pamilya

'Di man magampanan ang pagiging kuya

At pagiging isang mabuting kasama

Kaya sana ina masaya ka diyan

'Wag ka mag-alala sa ating pamilya

Ako ang tutulong sa ating pagyaman

Ako ang bubuo sa tamang istorya

Masaya ang wakas, masaya ang lahat

Kasama sa taas, kalaro sa ulap

Pagmamasdan natin ang ganda ng dagat

At kokompletuhin ang mga hinahanap

Sa tula na ito ay isisigaw ko

Kung gaano kapalad ang mga tulad ko

Kahit walang ina ay nararamdaman

Ang init ng yakap na walang hangganan

Ang huling bahagi sa'yo iaalay

Mahal kita Nanay, mahal kita Mama

Mahal kita Mommy, mahal kita Ina

Mahal kita kahit alaala ka na.

minamahal niyo lang ako sa simula at sa wakas...

hindi naman ako palaging kasing ganda ng buwan

hindi rin ako palaging kasing rikit ng mga bituin

hindi rin ako kaakit-akit gaya ng ulap

at lalong hindi ako kasing lawak ng kalawakan at dagat

isa pa,

hindi lang ako maganda sa umpisa,

hindi ko hangad na pahalagahan lang sa simula,

sa pasasalamat kasi dumating,

sa pagmulat pagkatapos ng gabing madilim,

hindi ko hanggad na mahalin mo ako sa tuwing makikita mo akong umaakyat sa mga pagitan ng bundok,

hindi ko rin hinangad na ngitian mo lang ako sandali bago magsimula ang maghapon mong nakakapagod,

hindi ko hangad ang ganito,

hindi ko hanggad ang paghanga,

hindi ko hanggad ang titig,

hindi ko hangad ang mga larawang kuha mo sa akin habang dahan-dahan akong lumulubog sa kanluran,

nalulunod sa ilalim ng karagatan,

inaagos ang alaala ng maghapong dumaan,

tinitiis ko ang paninisi mo sa hatid kong init,

nalulungkot habang tinataboy ng mga taong pilit hinahanap ang ihip ng hanging kaibigan mong matalik,

subalit,

nasasaktan ako,

dahil

hindi man lang ako pinansin,

hindi man lang tinatanggap,

hindi man lang pinahahalagahan,

hindi man lang naisip

na sa buong maghapo’t magdamag

ako lamang ang nananatiling tapat

tapos babalewalain lang,

dahil ang halaga ko

ay nakikita lang sa umpisa

at sa pagwawakas

saka niyo lang ako minamahal

kapag nasisilayan niyo na ang liwanag,

ang kulay pulang sinag

ang bahaghari,

ang kulay na mapanlinlang

pero nakalimutan niyong ako ang hari

ang palaging tapat

ang may koronang tinatakpan ng ulap

ang palagi mong kaharap

at palagi kang pinagbibigyan

pagkatapos ay lilimutin mo lang

pagdating

ng

isang buwan

—TANGHALI AT ANG HARI (2021)

Letra 'to

Mga Tula Ni Pedro Gwapo / Juan Tanga

“ANG PANGARAP KONG LOVE STORY”

Namulat ako sa KathNiel,

sa mga teleseryeng tinangkilik ng kilig,

mga pelikula sa pinilakang tabing ng tili,

mga eksenang sa puso’t isip namumutawi

at ng mga kuhang larawan na itinago’t ikinubli

Kinalakhan ko ang LizQuen,

mga pagsasamang binuo ng tampuhan,

mga sandaling binalot ng tawanan,

mga panaghoy na naging katotohanan,

dramang pinalawig ng masalimuot na karanasan

at mga komedyang niyakap ng karangalan

Napukaw ako ng Jadine,

sa kanilang mga titig at yakap,

sa mainit na halik at hawak,

sinundan ko ang riles ng relasyon hangang sa huling istasyon,

na nagbigay sa akin ng inspirasyon,

motibasyon

at leksyon

sa mga taong gusto ng panibagong bersyon at ng simpleng atensyon—mga taong susubok na maging tunay ang tibok

at tatanggap sa aking pagbangon

at pagkakalugmok

pero nabuhay ako

sa pag-ibig

at nagpapatuloy ako

sa pag ibig

para maibahagi ko

ang sarili kong kwento

———

“Gusto ko ng katuwang na magpaparamdam sa akin ng pahinga.

Payapang paligid na magbibigay sa akin ng ginhawa.

Gusto ko rin ng tahanan,

na magpapatahan sa akin sa mga gabing wala na akong maiyakan.

Gusto ko rin ng alagang hayop,

na maglalambing sa’kin kung sakaling nakakaramdam ako ng takot.

Pangarap ko ang katahimikan.

Malayo sa magulong lansangan at maiingay na maalinsangang sasakyan.

Pangarap ko ang buhangin,

ang dapithapon sa dalampasigan,

ang simoy ng hangin at hampas ng alon,

ang himig ng nagliliparang mga ibon,

Pangarap kong humiga at huminga sa nakakapagod na mundo

habang humihigop ng mainit na kape,

habang pinapanood ang kumakaway na mga pananim—mais, palay,

tubo o gulay.

Pangarap ko ang yakapin mo ako

sa gabing malamig na hindi mawari kung ulan ba o bagyo

At ika'y hahagkan,

pipisilin ang pisngi,

at ilong

habang nakangiti,

hahagkan kita sa noo,

bilang paalala kung gaano ito katotoo—ang pag-ibig,

ang relasyong sabay nating pinangarap

hindi na ito panaginip,

isa na itong kaganapan,

ikaw ang sapat at ako ang tiyak,

dito sa payak na kwento ng malawak na mundo ng pangarap."

Hindi na ako humihiling pa,

wala ng sana,

dahil

nandito ka na.

Ang pangarap kong love story ay hindi lang basta kwento ng pag-ibig.

Ang gusto ko ay totoo. Walang pagtatago. Walang pagpapanggap. Walang kasinungalingan kundi pagtanggap. Pagpapatawad. Pag-unawa. Pag-intindi. Pagpapasaya. Pananatili. Pagpili. At Pananalangin.

Dahil sa mahirap at komplikadong tanong na

"Ano ang pangarap mong love story?"

ang palaging kong sagot, simple lang,

"SIMPLE LANG"

Walang arte,

Walang sakit,

walang inggit,

walang galit

kundi puro lang pagmamahal

at higit sa lahat

gusto ko,

yung gusto ni Kristo.

—simple lang (2021)

Ang Kasinungalingan Ay Isang Mabagsik Na Kalaban

Ni Pedro

Ang kasinungalingan ay isang mabagsik na kalaban

Pilit itong makikipagsiksikan sa ating kapaligiran

Tinatakpan nito ang ating tenga upang hindi natin marinig ang katotohanan

Hihilahin ka nito mula sa iyong pagbangon upang muling mahimbing sa kasalanan

Unan niya ang takot

Sarili nating pagpili sa mali ang nagsisilbi niyang kumot

Patuloy tayo nitong binabalot

Kasama niya ang mga kuliglig sa iyong dibdib

Patuloy siyang manliligalig

Wala kang ibang maririnig kundi ang kataksilan nito at himig

Ang kasinungalingan ay isang mabagsik na kalaban

Alam niya ang mga araw na mahina ka

Mga panahong isang ihip lang ng hangin ay tutulo na ang mga luha sa mata

Matutulala ka

Kaya bigla bigla siyang kakatok sa pintuan ng iyong konsensya

At wala kang magagawa kundi piliin siya

Alam niya ang iyong mga lihim na itinago si gilid ng dingding

Letra ng pangungusap ang gamit niyang patalim

At hindi lang basta natatapos sa tuldok

Dahil kabisado niya ang pagmulat ng iyong mga mata

Ang kamay mong parehong napapasma

At puso mong nangangamba

Alam niya na mahal mo siya

At handa kang muling piliin siya

Kaharap mo man ang hari at reyna

Ipagmamalaki mo pa siya

Bibihisan mo ng makulay na damit

At bubuuin ang gamit ang mga pariralang punit punit

Mabagsik ang kalaban

Kailangan mo ng kalasag at sandigan

Putulin mo ang ugat ng kasamaan

Mula sa maling desisyon at pagtahak sa maling daan

Kapitan mo ang tatag

Ang grasya

Ang awa at

Ang pagmamahal

Dadalhin ka nito sa kalinisan

Pero sa oras na malinis ka na

Handa ka muli niyang putikan

Madumi makipaglaro ang tadhana

Kakampi niya sa plano ang mga masasama

Aakayin kang magkamaling muli

Upang mas mahirapan kang patawarin

Mas lumalim ang balon ng kasalanan mo sa mga naniniwala sayong mga tingin

Patuloy kang masisira

At bubuuin ka ng buo mong kasinungalingan

Dito ka na mabubuhay

Dito ka na dedepende

Magmimistulan siyang jeepney

Paulit ulit kang ililibre ng pamasahe

Dadalhin ka sa sarili niyang balwarte

Aalipinin kang maigi

Di ka dapat mag inarte

Dahil guyam ka lang sa katulad niyang kapre

Kakabahan ka kahit di ka humigop ng mainit na kape

Pagkatapos ay aakbayan ka niya

At kakapitan ka sa kaliwa at kanang pisngi

Sabay aamin ng pasimple

“Pasensya na, nahulog ka sa patibong at isa ka na ngayon sa mga madumi.”

Tapos biglang liliwanag ang langit

Ngingiting muli at sisilip

Mga tinig ng pag-asa ay nagsisiawit

At sa panahong duguan ka na

Liliwanag ang paligid

At lalabas ang iyong kakampi

Magsasabi

“Handa akong linisin ka sa kung gaano ka man kadumi. Handa akong iligtas ka, dahil alam kong hindi pa huli. Kumapit ka lang ng mabuti, kumapit ka sa mabuti. Ililigtas kita. Nandito na kami.”

At bumaba sa langit ang mga anghel

Ipinaglaban ka

Kasama ng Diyos

Ang mabuting kakampi

Nagapi ang mabagsik na kalaban

Umahon ka

Bumangon pa

At nagpatuloy

Wag kang babalik sa lugar ng kasinungalingan

Muli ka ditong makukulong

Dadayain

Ngunit wag ka na muling magpatalo at magpaalipin sa mundo

Kasama mo ang Diyos

At matatalo mong lahat ng mabagsik na kalaban mo

Maniwala ka lang

Manalig

At mabuhay sa katotohanan.

🖤

BAGO MAG GOOD NIGHT

Pagkatapos ng magandang gabi

At bago mo simulang sabihing naging mabuti ang gabi

Bumalik ka sa kung ano ang mga nangyari

Sa kani-kanina lang

Sa kanina pa

Sa bago pa sumapit ang umaga

At ang haring araw ay magpakita

Simula sa unang haplos ng init sayong mga balat

Sinundan ng mga sinag ng liwanag na di mapaliwanag na naaaninag ng iyong mga matang nakamulat

Sumulat ang pluma sa kwadernong matagal mo nang hindi binubuklat

Sumiwalat ang mga itinuro at ginamit ang aklat

Umalat ang pawis

Tumagaktak hanggang sa pumatak

Umalab ang singaw ng sumisigaw na tanghaling tapat

Tagos sa lahat ng parte ng katawan

Hinanap ang lambing ng lamig

Mga nagyeyelo mong himig

Ang palagi kong naririnig

Dumating ang mga hapon

Nalagas ang mga dahon

Nagastos ang mga baon

Naubos ang mga laman ng kahon

Nanlambot ang mga sabon

Nagsidapo sa alambre ng kuryente ang mga ibon

Hudyat na darating na ang pagdaong ng araw sa kanluran ng nayon

Nahahapo ang hapon

Meryenda mo ang kutsintang walang sinta

Putong walang punto

At piyayang hindi biyaya

Napagod ka sa maghapon

Hinihila ka ng sarili mong pahinga sa lugar niya

Habang nilulunod ka ng paghakbang na patungo pa sa kapaguran

Lumalin ang sandali

Naglalagablab ang gabi

Wala ka ng maintindihan

Iba na ang mga katabi

Mga sulat ay isinantabi

Walang pasubaling

Nabali ang pagbaling sa baling lapis

Tinasahan

Sumulat ng tula

Lumimbag ng isang obrang siya ang paksa

Napatulala

Inakay ka ng imahinasyon sa panaginip

Nakalimutan mo na ang magdasal

Sa simpleng idlip

Nagising ng saglit

Di matukoy kung babangon ba o babalik

Sa masaya mong pagpikit

Pero nanaig ang pag-ibig

Nakalimutan mong may naghihintay pala sayo

Na may kakausapin ka pa

At bago mo ikwento ang lahat

Masaya ka kasi sa huling pagkakataon sa araw na iyon

Naramdaman mo Siya

At saka ka nagpasalamat

Nawala ang pagod at bigat na pasan mo sa iyong balikat

Kasi bago ka mag good night

nakausap mo Siya.

At handa ka na Niyang bigyan ng pahinga at lakas para sa panibagong umaga.

GOOD NIGHT 🌙

—bago matulog (2021)

BASTA LAST EPISODE NA TO NG SEASON 1 YEEEYYY 🤸🤸🤸🥳

Syempre nag update lang ako sa sarili ko tsaka nagkwentong mga bagay na hindi ka makakarelate hahahaha puro ubo pa rin tong episode na to haha but atleast nakatapos na naman ng isang episode hahahahaa so ayon wag natin ipakalat ang HATE but let's just spread LOVE!!! Wiiieee 🤸