همانطور که به شما قول داده بودم ترجمه کتاب «سرسختی ذهنی برای ورزشکاران جوان» هم آماده شده. از هفته آینده تک تک فصل های این کتاب را در قالب فصل چهارم پادکست توپ سرگردان برای شما منتشر می‌کنم و در پایان هم همه فصول کتاب بصورت پی دی اف برای داون لود در کتابخانه رایگان وبسابت توپ سرگران در اختیار شما خواه بود. این کلیپ کوتاه تنها بخشی از اپیزود اول فصل چهارم پادکست من است.

برای دوستانی که با پادکست توپ سرگردان اشنایی ندارند توصیه می‌کنم به مشترک این پادکست شوید. لزومی ندارد بسکتبال دوست و حتی ورزش دوست باشید. تاکنون سه فصل این پادکست منتشر شده که هر فصل ان ترجمه فارسی یک کتاب ارزشمند به زبان فارسی است. در فصل اول کتاب «چگونه لبران جیمز ورزشکار میلیارد دلاری تبدیل شد» را می‌شنوید که هم زندگینامه این بازیکن است و هم کتابی برای اشنایی با اقتصاد ورزش حرفه ای. در فصل دوم کتاب «نامه هایی به یک ورزشکار جوان» اثر کریس باش را می‌شنوید که راهکاری های برای برای زندگی است. فصل سوم این پادکست ترجمه فارسی کتاب «یانیس» است که زندگی نامه یکی از برترین ورزشکاران حال حاضر جهان است.

چند ساعت قبل از مسابقه در برابر اوکلاهاما سیتی تاندر در اواخر فوریه یانیس طبق معمول اول بازیکنی بود که زمین آمده بود تا شوت بزند. کریم عبدالجبار به میلواکی آمده بود که بازی باکس را تماشا کند. او کنار زمین نشست. طرفداران میلواکی برایش کف زدند و او هم با لبخند جوابشان را داد و سر جایش نشست. اینکه هر دو مرد اکنون در سالن جدید میلواکی ، فای سرو ارینا، حضور داشتند حس عجیبی بود. چند ماه دیگر یانیس باید تصمیم می گرفت که آیا در میلواکی میماند یا به تیم دیگری خواهد رفت. 

کریم عبدالجبار تصمیم گرفت برود. 

تفاوت بین این دو مرد از زمین تا آسمان بود. نه فقط به لحاظ سبک بسکتبال بلکه به لحاظ رفتار و سکناتشان. عبدالجبار همیشه از طرفداران تیم فاصله می‌گرفت، میخواست در شهر بزرگتری زندگی کند،‌ میخواست در جاهای پر رزق و برق باشد،. یانیس اما با طرفداران گرم می‌گرفت، به نظر میرسید زندگی در شهر بزرگ برایش مهم نیست، او آرامش و سکوت میلواکی را دوست داشت. 

آنها انتظار کشیدند تا بالاخره لحظه اعلام نتیجه با ارزش ترین بازیکن فصل رسید. آدام سیلور، کمیسیونر ان بی ای،  اعلام کرد یانیس انته تکومپو با ارزش ترین بازیکن فصل عادی ۲۰۱۹ است. 

یانیسی که تحلیلگران هنگام انتخاب او برای ان بی ای پیشنهاد کردند میلواکی او را برای چند سال به اروپا یا لیگ اماده سازی بفرستد تا بازی اش بهتر شود. یانیس کسی که یکبار گفت همه تلاشش را می‌کند تا به میلواکی اثبات کند او ارزش انتخاب شدن در ان بی ای را داشت نشان داد که ارزشش را دارد. 

بعد از کریم عبدالجبار در فصل ۱۹۷۴-۱۹۷۳ یانیس انته تکومپو اولین بازیکن میلواکی باکس بود که جایزه باارزش ترین بازیکن ان بی ای را کسب کرد. سیلور جایزه باارزش ترین بازیکن را به یانیس داد و او چند لحظه مکث کرد تا نفسش سر جا بیاید. به جایزه در دستانش بود خیره شد. وزن این جایزه در دستان یانیس این لحظه سورئال را برای یانیس لحظه ای واقعی تبدیل کرد. 

حکایت یانیس با حکایت زندگی خیلی از اهالی میلواکی همخوانی داشت. آنهایی که هر روز بیدار می‌شدند و سر کار هایی می‌رفتند که ممکن بود خیلی سطح بالا هم نباشد اما آنها دست از تلاش بر نمی‌داشتند. میلواکی شهر مغروری است. وقتی این مردم آدمی شبیه یانیس روبرو شدند، آدمی که از پایین با کار و تلاش بالا آمد به او هم افتخار کردند. او دیگر یک جوان هجده ساله لاغر نبود که افتخارش رسیدن به ان بی ای باشد،‌ کسی که از خوردن اسموتی به وجد آید و با دیدن کوین دورنت دهانش باز بماند. او دیگر جوان بیست ساله ای نبود که در پلی اف با بولز نمی‌دانست آتشی که در وجودش شعله می‌کشد را چطور کنترل کند. 

یانیس به یک مرد تبدیل شده بود. 

یک ماه بعد از مرگ چارلز زمین بسکتبال کودکی یانیس در سپولیا،‌ همان زمینی که هنرمند یونانی تصویری زیبا از یانیس را روی ان نقاشی کرده بود، توسط گروه‌های فاشیست و نئونازی تخریب شد و علامت حزب سحرگاه طلایی را روی صورت یانیس رسم کردند. این تخریب کردن در حدی بود که از فاصله های دور دیده می‌شد و تصویری که هنرمند رسم کرده بود را به کلی مخدوش کرد. 

اقدام خصمانه این گروه شاید بدلیل تصمیم یانیس برای بازی نکردن برای تیم ملی یونان در مسابقات قاره ای سال ۲۰۱۷ بود. یانیس دلیل این بازی نکردن را مصدومیت از ناحیه زانو اعلام کرد. فدراسیون بسکتبال یونان تصمیم یانیس برای بازی نکردن در تیم ملی را محکوم کرد و او را به دروغگویی در مورد میزان مصدومیتش متهم کرد. فدراسیون بسکتبال یونان اعلام کرد بازی نکردن یانیس بخشی از توطئه ان بی ای و میلواکی باکس برای دور نگهداشتن یانیس از بسکتبال یونان است. این ادعای فدراسیون بسکتبال یونان در حالی بود که  یانیس قبل از سال ۲۰۱۷ سه سال پیاپی برای تیم ملی یونان بازی کرد. 

بیست نهم سپتامبر ۲۰۱۷ ناگهان سرو کله ماریا ، آنهم در وسط روز، در مدرسه الکس پیدا شد. الکس وسط کلاس تاریخ امریکا بود که ماریا با معلم صحبت کرد تا او را به منزل ببرد. وقتی در ماشین الکس اهنگ دریک را با صدای زیاد پخش می‌کرد نفهمید برای چی ماریا مثل همیشه سرش با آهنگ تکان نمی‌دهد. او فقط تکرار می‌کرد:« الکس ازت می‌خواهم بخاطر یانیس قوی باش»

ماریا به نظر غمگین می‌رسید. وقتی الکس وارد خانه شد دید بیست و چند نفر از دوستان و خانواده با حالتی غمگین در آن جا حضور دارند. دو نفر مرد قد بلند در کت و شلوارهای مشکی دم در ایستاده بودند و با الکس گفتند:« بهت تسلیت میگم »

الکس با تعجب پیش خودش فکر کرد چه خبره اینجا؟ بالاخره یانیس را پیدا کرد که داشت اشک میریخت. اشک ریختن یانیس هم برای او عجیب بود چون او نمیگذاشت برادرانش گریه او را ببینند. یانیس همیشه دردهایش را پنهان می‌کرد. 

یانیس در بازی از همه برتر بود و با سی امتیاز بهترین بازیکن شرق بود اما در نهایت شرقی ها با نتیجه ۱۹۲ به ۱۸۲ به غرب باختند. او از چند بازیکنی بود که حقیقتا دفاع کردند. در یک صحنه توپ جیمز هاردن را ربود که انرا تبدیل به یک دانک ویندمیل کرد. استفن کری برای پرهیز از برخورد با یانیس به روی زمین خوابید اما یانیس او را به پوستر تبدیل کرد. 

در پایان بازی دورنت از یانیس تقدیر کرد و گفت:« من انتظار دارم یانیس تا پایین عمر بسکتبالش هر سال عضو تیم ستارگان باشد، اگه انتخاب نشه تقصیر خودشه» دورنت گفت اولین بار در برابر یانیس قرار گرفت به هیچ وجه پیشینی نمیگرد یانیس تا این حد بالا بیاید. 

یانیس جلو ایینه می‌ایستاد و اخم کردن را تمرین می‌کرد. چشمهایش را ریز میکرد و دندانهایش را به هم می‌فشرد. دماغش چین می‌خورد و پیشانی اش سفت میشد.  لب هایش چین می‌خورد و یهویی نعره می‌کشید. 

یانیس تلاش می‌کرد خشن تر به نظر برسد نه ناز و مامانی تر. تهدید آمیز تر نه معصوم تر. او برای شروع فصل دومش در ان بی ای نیاز هویتی جدید داشت. هویتی که از تصویر دست و پا چلفتی یک بازیکن تازه وارد که برای اولین بار در عمرش اسموتی خورده تفاوت زیادی داشته باشد. 

او باید خشن به نظر می رسید.