▨ نام شعر: خدا کند انگورها برسند

▨ شاعر: الیاس علوی

▨ با صدای: ئاگر گداری

▨ پالایش و تنظیم: شهروز

ــــــــــــــــــــــ

خدا كند انگورها برسند!

جهان مست شود

تلوتلو بخورند خیابان‌ها

به شانه‌ی هم بزنند

رییس‌جمهورها و گداها

مرزها مست شوند

و محمّدعلی بعد از ۱۷ سال مادرش را ببیند

و آمنه بعد از ۱۷ سال، {چین‌های پیشانی} كودكش را لمس كند.

خدا كند انگورها برسند!

آمودریا زیباترین پسرانش را بالا بیاورد

هندوكش دخترانش را آزاد كند.

برای لحظه‌ای

تفنگ‌ها یادشان برود دریدن را

كاردها یادشان برود بریدن را

قلم‌ها «آتش» را

«آتش‌بس» بنویسند.

خدا كند كوه‌ها به هم برسند

دریا چنگ بزند به آسمان،

ماهش را بدزدد

به میخانه‌ شوند پلنگ‌ها با آهوها.

خدا كند مستی به اشیاء سرایت كند

پنجره‌‌ها

دیوارها را بشكنند

و

تو

همچنانكه یارت را تنگ می‌بوسی

مرا نیز به یاد بیاوری.

محبوب من!

محبوب دور افتاده‌ی من!

با من بزن پیاله‌ای دیگر

به سلامتی باغ‌های سرشارِ {معلق} انگور

▨

الیاس علوی

ـــــــــــــــ

پی‌نوشت دوم: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.