«من تهرونمو می‌خوام»

سرزمین عزیز ما متاسفانه در این سالها با مشکلات زیست محیطی بسیاری دست به گریبان بوده که خشکیدن بسیاری از دریاچه‌ها و از بین رفتن جنگل‌ها و مراتع تنها بخش کوچکی از آن است. استان‌های زیادی - مثل خوزستان و سیستان و بلوچستان و... - لطمه‌های زیادی از این معضلات خورده‌اند. پایتخت سرزمینمان هم از این مشکلات مصون نمانده است. تهران روزگاری آسمانی آبی داشت و در جوی‌هایش آب زلال قنات‌ها و رودها در جریان بود. صبح‌هایش با آواز جمعی گنجشک‌ها شروع می‌شد و می‌توانستی پیاده از این‌سو به آن‌سویش بروی. آن تهران پر خاطره با ساکنان مهربانش که دستگیر و پناه هم بودند کجا رفت؟ این هشت‌پای بدگلِ گم شده در ترافیک و آلودگی هوا که قنات‌ها و آب‌های زیرزمینی خشکیده‌اش هر سال به نشست چند خیابان و خانه می‌انجامند از کجای روزگار سر برآورده که دیگر از تهران زیبایمان خبری نیست؟ تهرانی که محدوده داشت، چنار داشت، باغ داشت و برج‌های بدقواره مثل قارچ بر تنش نروییده بود و زیر تشعشعات آنتن‌های موبایل و پارازیت نبود. تهرانی که بافت قدیمی و ساختمان‌های مدرنش در این تناقض وحشتناک نبودند و زیباترین و در عین حال مدرنترین پایتخت خاورمیانه به حساب می‌آمد. تهرانی که «تهران بزرگ» نامیده نمی‌شد و می‌شد رفیقانه «تهرون» صدایش زد. این کمپین می‌خواهد با اطلاع‌رسانی مشکلات ابرشهر تهران و یاری گرفتن از شهروندان و متخصصان، آلودگی‌ها را از چهره‌ی این شهر پاک کند و باور دارد هر کدام از ما می‌توانیم با اثرگذاری در محیط اطرافمان قطره‌یی‌ از اقیانوسی باشیم که آلودگی‌ها را پاک خواهد کرد. این کمپین می‌تواند سرمشق شهرهای دیگر این سرزمین باشد و پیشنهادی برای راه‌اندازی کمپین‌های مشابه مثل «من اهوازمو می‌خوام» و... که در کنار هم عبارتی واحد را در خود دارند: «من ایرانمو می‌خوام». برای همراهی با این کمپین عکسی از خود را با عبارت «من تهرونمو می‌خوام» در صفحات اجتماعی خود به اشتراک بگذارید و از هشتگ #من_تهرونمو_می_خوام در آن استفاده و به دوستانتان معرفی‌اش کنید. شهر زیبا و ایمن، علاوه بر مسئولان دانا و دلسوز، شهروندانی آگاه به حقوق و متعهد به وظائف شهروندی می‌خواهد. باشد که در کنار یکدیگر و با بهره گرفتن از نظرات متخصصان بتوانیم بخشی از مشکلات ترافیک، آلودگی هوا و منابع طبیعی و زیست محیطی، عدم آمادگی در مقابل بلایای طبیعی و ساخت و سازهای غیراصولی پایتخت و تمام شهرهای این سرزمین را برطرف و آن‌ها را دوباره به شهرهای زیبا و ایمنی که بودند بدل کنیم. همراه شو! عزیز .💖آی! اوسا کریم! نظر به من کن!

همه جا تاریکه، چراغو روشن کن!

می‌خوام بچه بشم بزنم به کوچه،

بهم لباس مکتب‌خونه تن کن!

هنوز خوابِ خوشِ تو پشه‌بند یادمه

هنوزم لبِ جو بگو بخند یادمه

همه دنیامو ساختمونا بلعید

ولی هنوزم اون شهرِ لَوَند یادمه.

من تهرونمو می‌خوام،

لب خندونمو می‌خوام،

عطر نونمو می‌خوام

زنگ زورخونمو می‌خوام

من تهرونمو می‌خوام

دل دیوونمو می‌خوام

واسه کفتر شابدوالعظیم

آب و دونمو می‌خوام.

آی! اوسا کریم! نظر به ما کن!

دلامون پکیده، دردا رو دوا کن!

یکی چنارای تهرونو دزدید،

یه کاری کن، یه پاسبون صدا کن!

بگو تیاترای تو لاله زار چی شدن؟

بگو رفیقای با هم ندار چی شدن؟

من آسمون دود گرفته رو نمی‌خوام،

بگو بادبادکای بی‌قرار چی شدن؟

من تهرونمو می‌خوام

چنارستونمو می‌خوام

کلیدِ خونمو می‌خوام

پیچِ شمرونمو می‌خوام

من تهرونمو می‌خوام

آسمونمو می‌خوام

واسه کفتر شابدولعظیم

آب و دونمو می‌خوام

#پرویز_پرستویی

#من_تهرونمو_می_خوام