حزقيال يکی از انبيای اسرائيل بود و همراه مردم يهودا در بابل در تبعيد بسر می‌برد. او در اين کتاب پيشگويی می‌کند که يهوديان به‌زودی به وطن خود بازخواهند گشت و اورشليم را دوباره بنا خواهند نمود. کتاب حزقيال آکنده است از اشاره‌ها به حاکميت مطلق خدا بر وقايع. داوری خدا بر اورشليم و بر ديگر ملتها اين حاکميت را به‌ثبوت می‌رسانيد. اما فيض خدا تنها محدود به اورشليم و معبد آن نمی‌شد. پس از ويرانی شهر و معبدش، حزقيال پيام تسلی و تفقد الهی را به تبعيديان اعلام می‌کرد. گرچه قوم اسرائيل با بت پرستی قبيح خود، سزاوار مجازات سخت الهی شده بودند، اما خدا در فيض خود به ياری ايشان آمده، آينده‌ای مسيحايی را به ايشان نويد می‌داد. ‏