Wrijf de kuiten in en trek mee de stoute schoenen aan voor een epische reis langs afgelegen kasteelruïnes, donkere kerkers, en modderige slagvelden. Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast auteur Bart Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

De reis brengt ons op het spoor van vergeten ridders en kruisvaarders. Maar we komen ook de hoofdrolspelers uit de Bourgondiërs opnieuw tegen.

Luister nu op VRT MAX.

Nog altijd komt de hele wereld de leeuw in Waterloo bezoeken. Niet omwille van overwinnaar Wellington maar omwille van de verliezer. Dat is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Johan Op de Beeck vertelt meesterlijk het levensverhaal van één van de belangrijkste figuren uit de geschiedenis. Hoe kon de kleine Corsicaan keizer van Frankrijk worden? Een verhaal van veld- en moordaanslagen, triomftochten en nederlagen, maar ook van vrouwen en verdriet.

Johan Op de Beeck brengt het stormachtige verhaal van de Franse Revolutie: van de bestorming van de Bastille in 1789 tot de bloeddorstige terreur.

Napoleon leverde zijn laatste militaire slag bij Waterloo. Met de gekende uitslag. Maar daarmee is het verhaal nog niet afgelopen. Napoleon was dan wel verslagen, uitgeteld was hij nog lang niet. Ook op Sint-Helena bleef hij strijd voeren, niet om de macht maar om de plaats in de geschiedenisboeken. Tot op zijn doodsbed, bleef hij de grootste strateeg die de wereld ooit gekend heeft. En volgens Winston Churchill ‘de grootste man van de daad die in Europa geboren is sinds Julius Caesar’.

We werpen de schijnwerpers op de grootste verwezenlijkingen van de kleine korporaal: niet als heer en meester op de Europese slagvelden, maar als de grote staatsman die hij ook was. Napoleon, eerst nog adept en vertolker van de ideeën Franse revolutie, vervolgens eerste consul… en daarna Keizer van zijn eigen empire. Veel branie heeft het gevergd, een scherp intellect, en een ongeëvenaarde werklust. Maar ook in staatszaken speelde hij graag met vuur…

Voor de grote slag in Waterloo, had Napoleon al meer bezoekjes aan ons land gebracht. Niet om vakantie te houden uiteraard. Napoleon was zijn eigen ‘spindokter’ en wist als geen ander hoe hij zijn onderdanen kon inpalmen. 'De Belgen zijn al aardig aan het verfransen', was één van zijn tevreden uitspraken toen hij in 1803 door ons land reisde. En de dorpen vond hij bijzonder mooi en elegant…

We reizen samen door het eerst bloedhete en dan barkoude Rusland. Drie jaar voor Napoleon de slag bij Waterloo verliest, overleeft hij een andere nederlaag die zijn gelijke niet kent. Napoleon en zijn troepen marcheren Rusland binnen om een nieuwe strijd te voeren. Eerst nog vol vertrouwen. Nog maar eens een oorlog, ‘Business as usual’ voor Napoleon. Maar het wordt een gruwelijke nachtmerrie. Misschien wel het strafste verhaal uit de moderne Europese geschiedenis.

Hoe kwam het legendarisch leger van Napoleon tot stand? Wat was het succes van La Grande Armée? Napoleon was een human resource manager avant la lettre en wist de verlichte ideeën van de Franse revolutie feilloos toe te passen op de organisatie van zijn korpsen. De verhalen rond Napoleons leger bulken van de stoere mannelijke taal en heroïsche daden maar gelukkig duikt Johan Op de Beeck even graag in de ontroerende oorlogsromantiek van toewijding en kameraadschap.

Ook het liefdesleven van Napoleon lijkt op een afmattende oorlog vol avontuur en strategie. Zonder vrouwen kan hij niet leven. Tijdens veldtochten neemt zijn amoureuze toestand bijna evenveel aandacht in beslag als het militaire denkwerk. Hij verstuurt de ene brief na de andere, aan zijn vrouw en aan zijn minnaressen. Soms stomend van lust, dan weer vlammend van kwaadheid en onmacht. Napoleon en de vrouwen? Een heet kokend potje waar Johan Op de Beeck niet over raakt uitgepraat.

Johan op De Beeck vertelt de laatste 100 dagen van de keizer. In Waterloo verloor hij de strijd definitief. Een weergaloos verhaal dat alles weg heeft van een Griekse tragedie. De laatste 100 dagen van Napoleons politieke leven beginnen nochtans glorieus. Hij kan ontsnappen van het eiland Elba waar hij 10 maanden lang verbannen leefde, ver weg van zijn tweede vrouw Marie-Louise en zijn zoontje. Op 26 februari 1815 maakt hij zich er uit de voeten.