چندی پیش خبری در شبکه‌های مجازی به شکل گسترده دست به دست شد مبنی بر اینکه با تغییر برخی "پراکسی Proxy" در تلگرام به یک پراکسی در روسیه، می‌توان آن را غیرقابل فیلتر کرد و برای همیشه بدون فیلترشکن از آن استفاده کرد. "ناظران" در این برنامه در گفتگو با یک کارشناس امنیت شبکه، به خطرات احتمالی این پراکسی برای افرادی که دست به این تغییرات زده‌اند می‌پردازد.

خبری از اعلام رسمی تلگرام درباره «خبر غیرقابل فیلترشدن تلگرام» در هیچکدام از وبلاگ‌ها و یا منابع اطلاع‌رسانی رسمی تلگرام نیست؛ اساساً اثری از این «خبر» هیچ‌کجا جز در شبکه‌های مجازی فارسی‌زبان وجود ندارد.

بسیاری از کاربران، با وارد کردن پراکسی جدید از روسیه توانسته‌اند دستکم برای مدتی بدون فیلترشکن، آزادانه از تلگرام استفاده کنند.
اما برخی از کارشناسان از جمله علی نکویی، کارشناس امنیت شبکه نگران منبع انتشار و ارایه این پراکسی هستند و امکان وجود خطر برای استفاده‌کنندگان از آن را رد نمی‌کنند.

می‌توانید مشروح این گزارش را در فایل صوتی برنامه بیابید.

«ناظران» در این برنامه خود به موضوع «ارز دیجیتالی» که فیسبوک در نظر دارد تا سال ۲۰۲۰ به تمام کاربران خود ارایه دهد می‌پردازد.

«لیبرا» نام ارز دیجیتالی است که مارک زاکربرگ بنیانگذار فیسبوک اعلام کرد در نظر دارد به عنوان «پول فیسبوک» آن را به کاربران خود ارایه دهد. او مدعی شد با این کار میخواهد به میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا که دسترسی به خدمات بانکی ندارند، امکان داد و ستد با جهان را بدهد.

اما این موضوع نه تنها به مذاق مقامات بسیاری از کشورها خوش نیامده بلکه آنها را هراسانیده است. فیسبوک سابقه مناسبی در حفظ حریم خصوصی کاربران خود ندارد، اضافه شدن حجم عظیمی از اطلاعات پیرامون رفتار اقتصادی میلیون‌ها نفر در سرتاسر کره زمین، قدرت کم نظیری به فیسبوک می‌دهد که باعث نگرانی نه تنها مقامات بلکه کارشناسان این حوزه نیز شده است.

اما فرای این موضوع، «لیبرا» چه تاثیری بر کاربران ایرانی خواهد داشت، کاربرانی که از یک سو با سانسور فیسبوک در ایران رو به رو هستند و از سوی دیگر با تحریم‌های اقتصادی امریکا. آیا این واحد پولی آنلاین می‌تواند روزنه‌ای برای ایرانیان به بازارهای ارزی در جهان باشد؟ این سوال و بیشتر در گفتگو با علی نیکویی کارشناس امنیت شبکه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

در فایل صوتی برنامه می‌توانید به مشروح این برنامه گوش دهید.

"ناظران" در مجله رادیویی این هفته، به موضوع انتشار تصاویر ازدواج "فاطیما" دختر ۱۱ ساله با پسردایی ۲۲ ساله خود در "بهمئی" از شهرستان‌های استان "کهگیلویه و بویراحمد" در اینترنت می‌پردازد. "ناظران" تلاش کرده به انگیزه کاربران، روزنامه‌نگاران و حتی رسانه‌هایی که بدون محو کردن صورت این کودک خردسال، تصویر او را منتشر کرده‌اند بپردازد.

از زمانی که تصاویر «ازدواج» فاطیما ۱۱ ساله با مردی ۲۲ ساله منتشر شد، بسیاری از روزنامه‌نگاران و حقوقدانان نسبت به انتشار هویت و صورت این کودک انتقادات زیادی را مطرح کردند. به گفته آنها این اقدام خلاف حقوق کودکان و اصول روزنامه‌نگاری است.
اما از دیگر سو، برخی از روزنامه‌نگاران و کنشگران، انتشار این ویدئو به همان شکل را به عنوان «موردی استثناء، انتخاب بین بد و بدتر در نجات جان یک کودک» و همچنین «تلاش برای متوقف کردن روند ازدواج کودکان در ایران» دانسته‌اند.

"ناظران"، در این مجله رادیویی با خانم نیکی محجوب، روزنامه‌نگار حوزه آسیب‌های اجتماعی گفتگو کرده است.
خانم محجوب از جمله روزنامه‌نگارانی است که می‌گوید پس از آنکه ساعت‌ها به جوانب مختلف این موضوع فکر کرده، نهایتاً تصمیم گرفته است که تصاویر "فاطیما" را بدون دستکاری و پنهان کردن هویت او بازنشر کند.

مشروح این گزارش را در می‌توانید در فایل صوتی برنامه بیابید.

آیا تا به حال در توییترگردی‌های خود، با عبارت "اکانت ناامن" روبه‌رو شده‌اید؟ معنای این عبارت چیست و مواجه با آنها چه خطراتی را متوجه ما می‌کند؟

پس از بازداشت "نوشین جعفری" عکاس ایرانی، طی روزهای گذشته بحث "اکانت‌‌های ناامن" در توییتر به شکل گسترده‌ای مورد بحث قرار گرفت. بسیاری از کاربران، بسیاری دیگر از کاربران را به عنوان "اکانت ناامن" معرفی کردند و بازار اتهام حسابی داغ بود.

اما شیوه تشخیص "اکانت‌های ناامن" چیست؟
یا پرسش اساسی‌تر؛ به چه کسانی در شبکه‌های اجتماعی می‌توان اطمینان کرد؟

علی نکویی، کارشناس امنیت شبکه، در گفتگو با "ناظران"، به این پرسش‌ها پاسخ داده است.

کشور افغانستان سال‌هاست که با جنگ، بمب‌گذاری، مرگ و انتحار، دست به گریبان است. اما پدیده انتشار تصاویر گسترده از محل حادثه تروریستی، تصاویر قربانیان حوادث تروریستی به شکل گسترده و تقریباً زنده در شبکه‌های اجتماعی، پدیده جدیدی در این کشور است. "ناظران" این هفته در گفتگو با "مصدق پارسا" روزنامه نگار افغانستانی، به بررسی این سوگواری دست جمعی در شبکه‌های اجتماعی در افغانستان می‌پردازد.

پس از هر حمله تروریستی، تصاویر فاجعه و قربانیان بلافاصله از سوی افراد حاضر در محل، به شبکه‌های اجتماعی ارسال میشود.
شهروندانی که تا چند سال پیش، پس از هر حمله دهشت‌افکنانه فقط خبر آن را می‌خواندند یا نهایتاً شاید تصاویر پس از حادثه را در تلویزیون می‌دیدند، اکنون می‌توانند تمامی لحظات فاجعه را در فیسیوک، با دیدن تصاویر و ویدئوهای منشترشده از سوی شهروندان حاضر در صحنه، زندگی کنند.

با اینکه شاید در نگاه اول، انتشار تصاویر حملات تروریستی در شبکه‌های اجتماعی در حوزه خبررسانی مفید به نظر برسد و یا حتی گمان برود که انتشار آنچه که بر سر قربانیان آمده، به حس تقابل با گروه‌های تروریستی مانند طالبان کمک کند؛ اما از سوی دیگر، انتشار این تصاویر می‌تواند موجب گسترش هراس و ناامیدی در میان مردم نیز بشود؛ هدفی که به گفته کنشگران و روزنامه‌نگاران افغانستانی، طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی دقیقاً به دنبال آن هستند.
مصدق پارسا معتقد است باید با اطلاع‌ رسانی به شهروندان افغانستانی تلاش کرد تا این تصاویر کمتر و کمتر در شبکه‌های اجتماعی منتشر شوند.
به گفته این روزنامه نگار افغانستانی، افرادی که تصاویر خشن و دردآوری از حملات تروریستی منتشر می‌کنند، بدون آنکه بدانند، به گونه‌ای با مرتکبان این حملات همدست می‌شوند.

به تازگی شبکه پرس تی‌وی ایران، برنامه‌ای با عنوان «شکار جاسوس‌‌ها» پخش کرده است. در این برنامه علاوه بر انتشار «اعترافات» افرادی که ادعا می‌شود جاسوس‌های سیا در ایران هستند، تصاویری نیز منتشر می‌شود که طی آنها ادعا شده تصاویر متعلق به افسران دستگاه‌های اطلاعاتی امریکا در خارج از مرزهای ایران است که تحت نظر دستگاه‌های امنیتی ایران قرار داشته‌اند. «ناظران» در این برنامه خود به موضوع جنگ تبلیغاتی-امنیتی ایران می‌پردازد.

«ناظران» در این برنامه در گفتگو با حبیب حسینی‌فرد به بررسی این موضوع پرداخته که مخاطب برنامه‌هایی همچون «شکار جاسوس‌ها» چه کسانی هستند و پیامی که مقامات اطلاعاتی ایران در تلاش هستند با انتشار آنها منتقل کنند چیست؟

آیا بینندگان چنین برنامه‌هایی به محتوای ارایه شده به آنها از سوی صدا و سیمای ایران اعتماد می‌کنند؟

در فایل صوتی برنامه می‌توانید به مشروح این گزارش «ناظران» گوش دهید.

"ناظران"، این هفته راجع به یک اپلیکیشن که این روزها نه تنها در ایران بلکه در دنیا حسابی سر و صدا به راه انداخته حرف میزند: «فیس اَپ FaceApp».

این اپلیکیشن با دریافت تصاویر شما، این اجازه را به شما میدهد که سنتان را بالا ببرید، ریش بگذارید و با بسیاری از فیلترهای دیگر عکس خود یا دیگران را تغییر دهید و سرگرم شوید؛ اما با داغ شدن این موضوع، بسیاری از کارشناسان امنیت شبکه نگرانی های زیادی نسبت به این اَپ مطرح می‌کنند.

این اَپ در "سنپترزبورگ" روسیه ساخته شده. با نصب آن روی گوشی، به آن اجازه میدهیم که به مکان و تاریخچه وب‌گردی ما دسترسی پیدا کند. همچنین تصاویرمان در گوشی را نیز در اختیارش قرار میدهیم. دسترسی‌هایی که با توجه به محل سِروِرهای این اَپ، یعنی روسیه، زنگ خطر را در دنیا به صدا درآورده است؛ به خصوص که تاکنون دستکم صد میلیون بار نیز دانلود شده است.

"متیو پانزارینو"، سردبیر مجله "تک کرانچ" در این رابطه میگوید: «باید دقت کنیم که چه چیزی را از دست میدهیم برای اینکه یک عکس بامزه به دست بیاوریم. باید دقت کنید چه چیزی را با آن مبادله می‌کنید؟ ما داریم حریم خصوصی خودمان را با این تصاویر مبادله می‌کنیم.»
می‌توانید در فایل صوتی برنامه به مشروح این برنامه گوش دهید.
 

 این هفته، "ناظران" به برنامه دولت فرانسه برای وضع مالیات بر درآمد غول‌های دنیای آنلاین می‌پردازد. از این پس بسیاری از کمپانی‌های عظیم دنیای وِب از جمله "فیسبوک"، "گوگل"،"آمازون" و "اَپل"، معروف به "گافا"، از درآمدهایی که از کسب و کار آنلاین خود در فرانسه دارند باید به دولت فرانسه مالیات پرداخت کنند. ابتکاری که با همراهی بسیاری از کشورهای اروپایی همراه نبود و با واکنش نسبتاً تند دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا رو به رو شد.

"ناظران"، برای بررسی این تصمیم دولت فرانسه، به سراغ آقای فریدون خاوند، اقتصاددان و استاد دانشگاه‌های فرانسه رفته است.
آقای خاوند در این گفتگو، تصمیم دولت فرانسه را برآمده از فشارهای اجتماعی، سیاسی داخل این کشور و "پوپولیستی" عنوان می‌کند.

می‌توانید در فایل صوتی برنامه، به مشروح مجله رادیویی "ناظران" گوش دهید.

اگر شما جزء افرادی هستید که دیگر چندان دل و دماغی برای سر زدن به سایت‌های خبری ندارید، دیگر از کانال‌های خبری که شاید پیش از این به آنها نگاهی می‌انداختید، سراغی نمی‌گیرید و کانال‌های خبری هم حتی دیگر برای شما آزاردهنده هستند. «ناظران» این هفته شاید برای شما جالب باشد. مجله رادیویی «ناظران» در گفتگو با خانم آسیه امینی به این موضوع پرداخته است.

اعتصاب غذا، تجمع اعتراضی، اختلاس‌های کلان مالی، این‌ها اخباری هستند که تا چند سال پیش هر کدام از آنها می‌توانستند برای هفته‌ها نظر مخاطبین خبر را به خود جلب کنند و حتی آنها را به کنش وادارند اما اکنون هیچ کدام از این اخبار چندان توجهی در جامعه برنمی‌انگیزد.

نام علیرضا شیرمحمدعلی تنها زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد که با ۳۰ ضربه چاقو در زندان فشافویه به قتل می‌رسد، در حالیکه او سه ماه پیش از آن در اعتراض به ناامنی در زندان فشافویه و درخواست برای انتقال به یک زندان دیگر اعتصاب غذا کرده بود.

آیا حجم گسترده اخبار در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی عامل «بی توجهی» مخاطبین اخبار نسبت به اخباری از این دست در ایران است؟ در این زمینه رسانه، شبکه‌های اجتماعی و یا مخاطبین خبر مقصر هستند؟
آسیه امینی، روزنامه‌نگار و کنشگر اجتماعی ساکن نروژ در گفتگو با «ناظران» به این پرسش‌ها پاسخ داده است.
مشروح این گزارش را می‌توانید در فایل صوتی برنامه گوش دهید.

آیا تا به حال بر سر دو راهی خرید سی‌دی یک سریال و یا دیدن رایگان آن به شکل آنلاین قرار گرفته‌اید؟ اگر ایرانی ساکن خارج از کشور هستید آیا راه دیگری جز دیدن فیلم‌های ایرانی به جز راه‌های رایگان و البته غیرقانونی می‌شناسید؟ "ناظران" این هفته به موضوع تماشای فیلم‌ها و سریال‌ها به شکل رایگان و غیرقانونی می‌پردازد.

از هر چهار کاربر فرانسوی یک نفر از آنها، مسابقات ورزشی، فیلم‌ها و سریال‌ها را از روش‌های رایگان غیرقانونی تماشا می‌کند. این آماری است که امروز خبرگزاری "ای‌ اف‌ پی" منتشر کرد. اما آیا همواره مردم بین گزینه رایگان و غیرقانونی یا پولی و قانونی اولی را انتخاب می‌کنند یا مسئله کمی پیچیده‌تر است؟ اوضاع ایران در این زمینه چطور است؟
این سؤالاتی است که "ناظران" در برنامه این هفته خود در گفتگو با علی فاتحی، فیلمساز و مدیر شرکت پخش فیلم "رفت فیلمز" در تلاش است تا پاسخی برای آنها بیابد.

آقای فاتحی معتقد است بسیاری از کمپانی‌هایی که حق مؤلف فیلم و بازی‌های ورزشی را در اختیار دارند به حقوق مخاطب توجه نمی‌کنند و فقط به فکر پر کردن جیب خود هستند؛ از دیگر سو اما هنوز راه حل دیگری به جز مدل‌های اقتصادی مانند "نتفلیکس" که معجزه‌ وار بتوانند همه را راضی کنند پیدا نشده است.
به گفته آقای فاتحی، اوضاع فیلمسازان ایرانی کمی پیچیده‌تر است. به گفته علی فاتحی هنرمندان ایرانی عمدتاً به کسی که در خارج از کشور بتواند از حقوق معنوی آثار آنها دفاع کند دسترسی ندارند و همین مسئله باعث کپی‌های فراوان غیرقانونی از آثار آنها در خارج از کشور در بسیاری از سایت‌ها دیده شود و در این بین افرادی که کوچکترین زحمتی برای تولید آن محتوا نگرفته‌اند، درآمد آن را به جیب بزنند.

می‌توانید در فایل صوتی "ناظران"، به مشروح این گفتگو گوش دهید.