Modlitwa Ojcze Nasz.

Hans Christian Andersen, Królowa śniegu, tłum. Cecylia Niewiadomska | IV. U księżniczki

Źródło: wolnelektury.pl

Hans Christian Andersen, Królowa śniegu, tłum. Cecylia Niewiadomska | III. W ogródku wróżki

Źródło: wolnelektury.pl

Hans Christian Andersen, Królowa śniegu, tłum. Cecylia Niewiadomska | II. Sąsiedzi

Źródło: wolnelektury.pl

Hans Christian Andersen, Królowa śniegu, tłum. Cecylia Niewiadomska | I. Czarodziejskie zwierciadło

Źródło: wolnelektury.pl

Pierwszy raz o tej książce usłyszałem w... kinie. Był rok 2012 i w cieszyńskim kinie Piast byliśmy z przyjaciółką na filmie "Mroczny Rycerz powstaje" Christophera Nolana. W jednej z ostatnich scen komisarz policji, James Gordon (w tej roli świetny Gary Oldman) cytuje słowa z książki Dickensa. On cytował, a ja jakiś czas później postanowiłem przeczytać całą "Opowieść o dwóch miastach".

***

Jest i on. George Orwell, właściwie Eric Arthur Blair. Pierwszy raz z Orwellem zetknąłem się w szkole podstawowej (a może było to gimnazjum?). "Folwark zwierzęcy" czyli opowiastka i jedna wielka alegoria ukazująca źródła i funkcjonowanie systemu totalitarnego.

Orwell żył w czasach, kiedy te zbrodnicze systemy święciły swoje... triumfy. Ale równocześnie Brytyjczyk, będąc uczestnikiem hiszpańskiej wojny domowej, czy później widząc skutki komunizmu, stał się zajadłym krytykiem tychże.

Najbardziej znany jest z książki pt. "1984" (pewnie pojawi się w podcaście za jakiś czas), ale "Folwark zwierzęcy", do którego staram się wracać regularnie, to równie wybitna książka.

***

Nie mogło w "Pierwszej Stronie" zabraknąć mojego ulubionego polskiego autora. Polskiego, choć sam zainteresowany pewnie wolałby, żebym mówił o nim, jako o Ślązaku. Rzecz jasna mowa o Szczepanie Twardochu, który identyfikuje się jako przedstawiciel narodowości śląskiej.

W jakimś stopniu uważam, że Twardoch opisuje jedną i tę samą opowieść na łamach wszystkich swoich książek - zmieniają się "tylko" bohaterowie, okoliczności, czas i miejsce, ale przesłanie pozostaje takie samo. Znowuż, poszukiwanie swojego miejsca na świecie, ale również próba odpowiedzi na pytanie o pochodzenie i korzenie.

Twardoch lepi swoje powieści, na czele z "Królem", językiem, który wręcz fizycznie można poczuć, posmakować i zobaczyć; pełno tam fizycznego bólu i cierpienia, które dotyka bohaterów "Króla", na czele z Jakubem Szapiro. I jeśli szukać jednej wizytówki dla twórczości Twardocha, to uważam, że jest to język jego prozy.

***

"Szczygieł" to moja ulubiona powieść z arsenału amerykańskiej pisarki Donny Tartt. O jej dwóch pozostałych, równie monumentalnych dziełach ("Tajemna historia" i "Mały przyjaciel"), opowiem pewnie w przyszłości. Historia Theodore'a Deckera, głównego bohatera "Szczygła", pewnie dlatego przypadła mi do gustu, że była przede wszystkim o dojrzewaniu (tzw. Bildungsroman - powieść o dojrzewaniu) i częściowo odnajdywałem się w historii Theo i tym, z czym się mierzył: poszukiwaniu akceptacji, miłości, nieprzepracowanych traumach i szukaniu swojego miejsca na ziemi.

***

Zastanawialiście się kiedyś, co decyduje o tym, że wybieramy i czytamy konkretną książkę? Autor, tytuł, okładka, opinie przyjaciół, sugestie znajomych? Powodów, dla których wybieramy i czytamy książki jest pewnie więcej niż dużo. Ale może jest też tak, że o wyborze danej książki decyduje... pierwsza strona opowieści? Nie znając tytułu i autora, nie sugerując się innymi, nie oceniając książki po okładce, może właśnie tak powinniśmy wybierać książki? Dlatego ten cykl nazywa się Pierwsza Strona. A dlaczego właśnie pierwsza, a nie - dajmy na to - ostatnia? Bo od czegoś trzeba zacząć.

***

Na pierwszy ogień idzie książka, którą z pewnością zamieściłbym na liście najważniejszych książek, które przeczytałem. "Wyznaję", której autorem jest kataloński pisarz Jaume Cabré i Fabré, ujrzała świat w 2011 roku. W Polsce, dzięki przekładowi Agaty Sawickiej, nakładem Wydawnictwa Margines, mogliśmy do niej sięgnąć w 2013 roku. Ja otrzymałem ją w Wigilię Bożego Narodzenia rok później i od tego momentu wracam do niej, jak do starego, dobrego przyjaciela. Wszak oprócz tego, czym wszystkim książki są, są też naszymi przyjaciółmi.

***