Μή συνηθίσης τόν ὅρκο οὔτε τήν ἀναφορά τοῦ Ἁγίου Ὀνόματος τοῦ Θεοῦ ἀνευλαβῶς. Πρόσεξε, γιά νά μή πέση βαρύ τό χέρι τοῦ Θεοῦ στό σπιτικό σου. Ἡ βλασφημία, λόγῳ καί ἔργῳ, βαρύτατο ἁμάρτημα, ἄξιο θανάτου.

Σοφία Σειράχ 23, 9 - 12

Προϋποθέσεις γιά μιά καλή ὁμιλία. Ὁ φαῦλος κύκλος τοῦ «σοῦ εἶπα μοῦ εἶπες». Προσοχή στίς συνήθειες τοῦ στόματος. Ὁ ὅρκος.

Σοφία Σειράχ 23, 7 - 9

ἐπιθυμίαν ἀπόστρεψον ἀπ᾿ ἐμοῦ, κοιλίας ὄρεξις καί συνουσιασμός μή καταλαβέτωσάν με καί ψυχῇ ἀναιδεῖ μή παραδῶς με».

Σοφία Σειράχ 23, 1 - 6

Κάνε φίλο στήν πτωχεία του. Βρισιές καί ἀντεγκλήσεις προηγοῦνται φονικῶν συμπλοκῶν. Πότε πρέπει νά σκεπάσωμε τά σφάλματα τοῦ φίλου καί πότε ὄχι. Αἴτημα εἰς τόν Κύριον ὅπως βάλη φρουρόν εἰς τό στόμα μου.

Σοφία Σειράχ 22, 21 - 27

Συνεργασία Νοήσεως, Συναισθήματος καί Βουλήσεως. Ἡ δειλή καρδία ὅταν στηρίζεται στή μωρή νόησι. Ἡ φιλία προσβάλλεται ἀπό τά ἄπρεπα λόγια καί τίς ἄστοχες ἐνέργειες.

Σοφία Σειράχ 22, 14 - 20

Τί γράφει διά τό πένθος τῶν Κεκοιμημένων ἡ Καινή Διαθήκη. Τί ἀναφέρουν οἱ Ἀποστολικές Διαταγές. Πρόσεχε τήν συντροφιά σου μέ ἄφρονας ἀνθρώπους.

Σοφία Σειράχ 22, 12 - 13

πράγματι ὑπό τόν οὐρανόν» (Ἐκκλ. 3, 1).Ἡ ἔννοια τῆς μωρίας καί τοῦ μωροῦ στήν Ἁγία Γραφή. Ἡ διάρκεια τοῦ πένθους.

Σοφία Σειράχ 22, 6 - 12

Ἀντίθετα, ἡ θρασεῖα Γυναῖκα ντροπιάζει καί τόν πατέρα της καί τόν ἄνδρα της, γι᾿ αὐτό καί ἀπό τούς δυό περιφρονεῖται.

Σοφία Σειράχ 22, 4

Τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη». Πτυχές στόν θαυμάσιον Ὕμνον πρός τήν ἀνδρείαν Γυναῖκα.

Σοφία Σειράχ 22, 4

Ἡ φρόνιμη κόρη θά κερδίση τόν σύζυγό της, ἐνῶ ἡ ἄμυαλη μέ τήν κακή συμπεριφορά της θά ντροπιάζη τόν πατέρα της.

Σοφία Σειράχ 22, 3 - 4