Τό θάνατο τῆς ψυχῆς ἀλλά καί τοῦ σώματος ἀπεργάζεται. Φυγή ἀπό προσώπου της. Μή ἀπογοητεύεσαι στόν ἀγῶνα σου. Χρειάζεται ἐγρήγορσις, ἀντίστασις, νῆψις, Πίστις, ἀγάπη στόν Χριστό (Α΄Πέτρ. 5,8).

Σοφία Σειράχ 21, 2 - 3

Ἀπομακρύνσου ἀπό τήν ἁμαρτία σάν νά βλέπης φίδι ἤ ἀπειλῆσαι ἀπό δόντια λεονταριοῦ. Ἡ ἔννοια τῆς ἁμαρτίας. Τό φάσμα τῆς ἁμαρτίας.

Σοφία Σειράχ 21, 1 - 2

Ὅπως ὁ Γραμματεύς πού μαθητεύει στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν «ἐκβάλλει ἐκ τοῦ θησαυροῦ αὐτοῦ καινά καί παλαιά» (Ματθ. 13,52). Ἡ ἀξία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἄν ἁμάρτησες, μή προσθέτης καινούργιες ἁμαρτίες.

Σοφία Σειράχ 20, 30 21, 1

καί θά προαγάγη τόν ἑαυτό του. Τί εἶναι προκοπή. Σοφοί ὀφείλουν νά εἶναι ὅλοι οἱ Χριστιανοί ὅπως ἀπαιτεῖ ἡ Γραφή. Ἡ αὐτοκαλλιέργειά μας. Προσοχή στά τραπεζώματα καί τά δῶρα ὅταν δέν προέρχωνται ἀπό γνησία ἀγάπη.

Σοφία Σειράχ 20, 27 - 29

ἀλλά ἔχει καί τήν ἀρνητική της πλευρά πού βλάπτει. Τό ψεῦδος ἀποτελεῖ μομφή γιά τόν ἄνθρωπο. Φτάνει μέχρι τήν ψευδομανία καί ὁδηγεῖ εἰς τήν αἰωνία Κόλασι.

Σοφία Σειράχ 20, 22 - 26

Αὐτός πού ἀναζητᾶ φίλους γιά νά τόν ἐπαινοῦν. Τό ὀλίσθημα τῆς γλώσσης. Ὁ ἄκαιρος λόγος. Ὅταν ἐμποδίζεσαι νά ἁμαρτήσης ἐνῶ ἐπιθυμεῖς τήν ἁμαρτία.

Σοφία Σειράχ 20, 14 - 21

Δοξασμός ἀπό μιά ἄσημη κατάστασι. Τό φτηνό τό πρᾶγμα πολλές φορές πληρώνεται. Ὁ συνετός στά λόγια του γίνεται προσφιλής, ἀλλ᾿ ὁ ἀσύνετος στά λόγια του σέ τίποτα δέν ἔχει νά ὠφελήση.

Σοφία Σειράχ 20, 11 - 13

Ὑπάρχει δωρεά ἐκ μέρους σου πού δέν σέ συμφέρει. Καί ὑπάρχει δωρεά πού θά λάβης πολλαπλοῦν ἀνταπόδομα.

Σοφία Σειράχ 20, 9 - 10

Ἐξηγήσου ἤ συγχώρησε. Μή ἐπιβάλης τήν ἄποψί σου μέ βία ἀλλά μέ ἐπιχειρήματα. Ὁ πολυλογᾶς καί ἡ ἀξία τῆς σιωπῆς. Ὁ λόγος εἶναι τέχνη καί ἦθος. Τέλος θερινῆς Περιόδου 1993. Τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ Δόξα.

Σοφία Σειράχ 20, 2 - 8

Ἀπό τίς ἀλλοιώσεις τοῦ προσώπου του καί τίς κινήσεις του πολλά συμπεράσματα μπορεῖς νά ἔχης. Γενικά: «στολισμός ἀνδρός καί γέλως ὀδόντων καί βήματα ἀνθρώπου ἀναγγέλλει τά περί αὐτοῦ» (19,30).

Σοφία Σειράχ 19, 26 20 , 1