Ἡ αὐτογνωσία, ἡ αὐτοκριτική καί ἡ αὐτομεμψία. Ταπείνωσε τόν ἑαυτό σου καί δεῖξε μετάνοια πρίν ἀρρωστήσης ἀπό τίς ἁμαρτίες σου.

Σοφία Σειράχ 18, 19 - 21

«Καί μετά τό δοῦναι μή ὀνείδιζε». (Σοφ. Σειρ. 41,25). Προτιμώτερος ὁ καλός λόγος ἀπό τήν ὑλική προσφορά. Πρίν ὁμιλήσης ἐνημερώσου. Ὅσοι διδάσκουν χρειάζονται κατάρτισι. Πρίν ἀρρωστήσης πρόσεχε νά μήν ἀρρωστήσης.

Σοφία Σειράχ 18, 15 - 19

«παιδεύων», «διδάσκων» καί «ἐπιστρέφων» τόν ἄνθρωπον. Ὁ Κύριος ἐλεεῖ τούς ἐπιδεκτικούς τῆς θείας παιδαγωγίας.

Σοφία Σειράχ 18, 13 - 14

Ἡ ἀνθρωπίνη ἡλικία. Ἡ μακροθυμία καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος βλέπει τήν καταστρεπτική ἀπόληξι τῶν ἀνθρώπων γι᾿ αὐτό πληθύνει τόν ἐξιλασμό Του.

Σοφία Σειράχ 18, 8 - 12

Ὅταν φθάσουν στό τέλος τοῦ ἀντικειμένου των ὁ σοφός καί ὁ ἅγιος, τότε ἀντιλαμβάνονται ὅτι βρίσκονται στήν ἀρχή. Τό μέγα κεφάλαιον «Ἄνθρωπος».

Σοφία Σειράχ 18, 6 - 8

Ἡ δύναμις καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ ἐκφράζουν τό μεγαλεῖο Του. Ἡ Δημιουργία ἐκφράζει τόν Δημιουργόν παρ᾿ ὅτι «παράγει τό σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου».

Σοφία Σειράχ 18, 5 - 6

Τά πάντα ὑπακούουν στό θέλημά Του. Ξεχωρίζει τά ἅγια ἀπό τά βέβηλα, σέ πρόσωπα καί πράγματα. Κανείς ἐπάξια δέν δύναται νά περιγράψη τά ἔργα Του καί νά βρῆ τούς ἐσχάτους λόγους τῶν μεγαλειωδῶν δημιουργημάτων του. (Τέλος θερινῆς Περιόδου 1992). Δόξα τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ.

Σοφία Σειράχ 18, 3 - 4

Ἡ ἔννοια τῆς Δικαιοσύνης. Δέν ὑπάρχουν ἄλλοι θεοί πλήν αὐτοῦ μόνου. Ἡ ἐρωτοτροπία μας μέ ἀλλότριες θεότητες. Ὁ Κύριος εἶναι Θεός ζηλωτής.

Σοφία Σειράχ 18, 2

Τά πάντα εἶναι δημιουργήματα δικά του. Ὁ Ἰσλαμισμός καί ὁ Ἰουδαϊσμός εἶναι ἐκτός Θεοῦ – ἄθεοι, κατά τόν ὁρισμόν τῆς Καινῆς Διαθήκης.

Σοφία Σειράχ 18, 1

Μανασσῆς καί Ἀμώς. Οἱ ἀτέλειες τοῦ ἀνθρώπου μέ ἀποκορύφωμα τήν θνητότητα. Ὁ Θεός ἐποπτεύει τό σύμπαν καί ὁ ἄνθρωπος εἶναι «γῆ καί σποδός». Εἰσαγωγή εἰς τό 18ον Κεφάλαιον.

Σοφία Σειράχ 17, 29 - 32