Luc Devoldere houdt een pleidooi voor het Emile Verhaerenmuseum. De Pools-Belgische kunstenares Tapta was haar tijd ver vooruit. Voor haar sculpturen zette ze experimentele technieken uit de textielproductie in. Liesbeth Decan reconstrueert haar oeuvre in Wiels en laat haar werk in dialoog gaan met dat van hedendaagse kunstenaars, onder wie Hana Miletic. Christophe Vekeman leest Een rustig leven, een tragikomisch familiedrama van de Britse schrijfster Beryl Bainbridge.

Rudi Meulemans raakte in de ban van Harry graaf Kessler. De Duits-Britse aristocraat was begin 20ste eeuw een spilfiguur in de culturele en politieke wereld. In ‘De man met de panamahoed’ gaat Meulemans op zoek naar de man achter de mythe. Wouter Jaspers stelde in Parcum de tentoonstelling ‘In beeld geboren’ samen. Daarin komen we te weten hoe het goddelijke door de eeuwen heen en in verschillende religieuze tradities wordt afgebeeld.

Wat kunnen de oude Grieken ons leren over de democratie? Ilja Leonard Pfeijffer brengt in Alkibiades een cruciale periode in het antieke Griekenland tot leven. In dat historische verhaal zitten de uitdagingen van de hedendaagse democratie vervlochten. Catherine Vuylsteke volgt de Russische cartooniste Victoria Lomasko die sinds de Russische inval in Oekraïne in ballingschap leeft. Op het Kunstenfestivaldesarts heeft ze het over haar ontheemde leven en ervaringen met cancel culture.

Kunstenaar Leen Voet krijgt een overzichtstentoonstelling in Museum M Leuven. De Architectuurbiënnale in Venetië legt dit jaar de nadruk op architectuurpraktijk in Afrika. Petrus Kemme van het Vlaams Architectuur Instituut trok op onderzoek en vertelt ook wat er in het Belgisch paviljoen te beleven valt. Christophe Vekeman leest Station Malma van de Zweedse schrijver Alex Schulman.

In Exit Above keert choreografe Anne Teresa De Keersmaeker terug naar de basis: wandelen als vertrekpunt voor dans, blues als vertrekpunt voor popmuziek. Ze slaat de handen in elkaar met singer-songwriter Meskerem Mees. Saskia De Coster presenteert Net echt, een roman over het leven zoals het is in het gegentrificeerde Borgerhout. Ze werkte het boek af in de zalen van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen.

Feministe Helen ‘Lalla’ Speyer circuleerde begin 20ste eeuw in de Britse èn Belgische high society. Als vrouw van de socialistische voorman Emile Vandervelde had ze een stevige invloed op hem. Martine Vermandere reconstrueert haar leven in ‘Madame Lalla Vandervelde’. Bozar zet de Florentijnse Barok in de kijker. Wacht even … was Rome niet het centrum van de Barok? Florence associëren we met de Renaissance, maar ook daar raakten kunstenaars in de 17de eeuw in de ban van dramatische taferelen.

Theatermaker Ahilan Ratnamohan zoekt zijn weg in het Belgische kluwen. Als Australiër met Sri Lankaanse roots leerde hij ons land vooral uit Vlaams perspectief kennen. Zal hij pas echt Belg worden wanneer hij ook de Waalse cultuur verkent? Christophe Vekeman leest De gast van Emma Cline. Kunstencentrum Z33 dompelt zich helemaal onder, met expo’s over rivieren als bron van verhalen, de helende kracht van water en nieuwe ontwerpideeën om zorgvuldiger met water om te gaan in tijden van droogte.

Wat is de impact van klimaatverandering op cultureel erfgoed? Thijs Weststeijn gaat op onderzoek in zijn boek ‘De toekomst van het verleden’. Venetië dreigt overspoeld te worden door de stijgende waterspiegel. In Siberië heeft smeltende permafrost een impact op eeuwenoude grafheuvels. Grote musea werken aan klimaatbestendige depots om kunstschatten te beschermen. Wouter Hillaert zag in NT Gent ‘Antigone in de Amazone’. Milo Rau herwerkte de antieke tragedie met inheemse activisten uit Brazilië.

Het muziekfestival Horst waaierde uit in een tentoonstelling op ASIAT, een voormalige militaire basis in Vilvoorde. Evelyn Simons nodigde tien kunstenaars uit om er een werk te creëren dat iets teruggeeft aan de gemeenschap. Ook Peter Buggenhout stelt zich vragen bij overconsumptie: bij Axel Vervoordt Gallery presenteert hij 24 nieuwe sculpturen, ontstaan uit afgedankte materialen. Sara Debroey zag in Tate Britain The Rossettis, een tentoonstelling over de 19de-eeuwse Prerafaëlieten.

Van den Vos Reynaerde geldt als het belangrijkste werk uit de Nederlandse middeleeuwse letterkunde. Maar waarover gaat het dierenepos nu eigenlijk? Frits van Oostrom is al een leven lang gefascineerd door de bekendste vos ter wereld. In zijn boek ‘De Reynaert’ zet hij verschillende interpretaties op een rijtje. Ook Rik Van Daele voert al jaren onderzoek, als drijvende kracht achter het Reynaertgenootschap. Wat denken beide heren, loopt Reynaert nu op twee of op vier poten?