Każdy początek ma swój początek, jak mawiał poeta. Podobnie jest z końcami. Po 6 latach nadawania Profesura i Popkultura postanowiła zawiesić mikrofony i słuchawki w szafkach i dać odpocząć zmęczonym uszom naszych Słuchaczek i Słuchaczy. Z tej okazji o uszach tych chcielibyśmy porozmawiać. O słuchaniu, słyszeniu, radiu, podcastach i – nie powstrzymamy się – o nas samych będziemy rozmawiać w najbliższej i ostatniej Profesurze…

Profesura i Popkultura z gościnnym udziałem Jana Krefta, medioznawcy z Politechniki Gdańskiej pozostaje w duchu rozważań noworocznych. Z naszym Gościem rozmawiamy o możliwych scenariuszach na rok 2025 związanych z rozwojem mediów i sieci, sztucznej inteligencji oraz globalnych gier ekonomicznych i politycznych wokół technologii informacyjnych

Stary rok za nami, nowe możliwości przed nami. Postanowienia, obietnice poprawy i ambitne plany… PiP przyjrzy się zarówno tradycyjnym, powtarzającym się postanowieniom noworocznym, jak i tym mniej oczywistym. Sami także spróbujemy coś sobie postanowić i w postanowieniach tych wytrwać - przynajmniej do lutego!

Na zewnątrz zimy wciąż nie widać, jednak Profesura i Popkultura poczuła magię świąt i tym nastrojem zamierza podzielić się ze słuchaczami.

Co to jest: wygląda jak Twitter/X, działa jak Twitter/X, robią to ci sami ludzie, którzy robili Twitter/X, ale nie jest to Twitter/X? Bluesky to odpowiedź niezadowolonych z rządów Muska pracowników i użytkowników Twittera, którzy domagają się „czystej wody”, platformy bez szurów i faszystów w debacie publicznej.

Na rok jubileuszowy 2025 Watykan zakodował sacrum w pop-maskotkę. Dziewczynka z wielkimi, słodkimi oczami w stylu anime ma odzyskać dla religii młodych świata przechodzących na złą stronę mocy. Luce ma być pozytywnym memem i pluszową energią dobrej nowiny. Czy sacrum umie w popkulturę i czy powinno z nią i w nią z nami grać?

Radio w Krakowie postanowiło niedawno zacząć nieco oszczędniej szafować głosami swoich pracowników i zastąpić je głosem sztucznej inteligencji. Zrobiła się z tego niemała afera, a głos w sprawie zabrała sama „Wisława Szymborska”… A właściwie to nie ona – z oczywistych względów – tylko udające ją AI. Radio co prawda z pomysłu się wycofało już po tygodniu, ale coś czujemy, że to grubsza sprawa. W obawie o własne krzesła i mikrofony postanowiliśmy się sprawie przyjrzeć i zabrać głos.

Po latach pompowania e-balonika po flagami rewolucji społecznościowej i Internetu 2.0 rzeczywistość mówi: sprawdzam (bez e). Badania dowodzą, że ten najwspanialszy ogród różnorodności i wielogłosu skurczył się w ostatnich latach o ponad 40%. Nie przetrwały albo zostały pożarte przez globalne rekiny małe, lokalne miejscówki i kolorowe, nieszablonowe głosy niszowych społeczności. Kończąc trzystapiętnasty sezon PiP nie jesteśmy pewni czy iść na pogrzeb i stypę czy też bić brawo i uśmiechać się do nowego, które wraca. Nie znikaj Internecie, ojczyzny cię potrzebują!