جهان چطور به پایان می‌رسد؟

داستانی از ذره هیگز، تونل‌زنی کوانتومی و فروپاشی جهان

منبع: کتاب پایان همه‌چیز – کیتی ماک

حامی: اسنپ‌فود

در چهارم جولای سال ۲۰۱۲، محققین مرکز سرن در نزدیکی برخورددهنده هدرونی بزرگ جمع شده بودند تا نتایج پژوهشی که دانشمندان مدت‌ها در انتظارش بودند را به شکل عمومی در یک کنفرانس خبری منتشر کنند. خبر اثبات وجود ذره هیگز.

ذره هیگز از حدود نیم قرن پیش به شکل تئوری در محاسبات دانشمندان دیده میشد. بخشی اساسی از مدل استاندارد ذرات در فیزیک کوانتوم که بدون آن ذرات بنیادی سازنده جهان نمی‌توانستند وجود داشته باشند. مدل استاندارد فیزیک ساختاری مدرن برای توجیه جهان ما در ابعاد کوانتومی است که شامل ۱۲ فرمیون و ۴ بوزون می‌شود. ذرات بنیادی که با کمک همدیگر جهان ما را به شکلی که اکنون می‌شناسیم تشکیل می‌دهند. در این میان، میدان هیگز، مثل زمینی است که این ۱۲ عضو روی آن وجود دارند و عاملی است که باعث می‌شود فرمیون‌ها جرم پیدا کنند. به عبارتی وجود کائنات بدون حضور ذره و میدان هیگز غیرممکن می‌شود.

برای بقای جهان، ذره هیگز می‌بایست در یک حالت پایدار قرار داشته باشد. هرگونه تغییر در ارزش این ذره باعث می‌شود تا قوانین فیزیک و شیمی حاکم بر دنیا از هم پاشیده و جهان از بین برود.

تا مدت‌ها، پیش‌بینی میشد که ذره هیگز در یک حالت پایدار قرار دارد. اما اکنون دانشمندان به شواهدی دست یافته‌اند که نشان می‌دهد که این حالت تنها یک پایداری کاذب است و تنها با یک تونل زنی کوانتومی، حالت پایداری این ذره ممکن است تغییر کند و جهان ما به پایان برسد.

در آخرین قسمت از فصل پنجم استرینگ، ما به داستان ذره خدا پرداختیم. درباره نحوه کشف اون حرف زدیم و توضیح دادیم که چطور مجموعه‌ای از اتفاقات بی‌ربط می‌تواند جهان را به پایان برساند.

این قسمت را می‌توانید و ساندکلاد استرینگ، کانال تلگرام و یا تمامی اپ‌های پادکست گوش کنید!

جهان‌های موازی

خودکوشی کوانتومی

گمانه حفاظت زمانی