పల్లెటూరి పిల్లైనా కట్న దాహార్తుల పైన కత్తి గట్టిన ఆమె తేగువకు మనో పరి పక్వతకూ ఆరాధనగా మురిపెంగా గౌరీ వంక చూస్తూ ఉండి పోయింది సంధ్య.

పిల్లలకు కావలసిన ఫోన్ కొనివ్వడమే కాదు దానిని వారు ఎలా వాడు తున్నారో పెద్దలు గమనించాలి.

"నువ్వు వేసుకునే ముసుగు కేవలం ఉద్యోగానికి పరిమితం చేయడం లేదు.నీ స్నేహితులు సన్నిహితులు కుటుంబ సభ్యుల మధ్య ఆఖరికి సొంత తల్లి దండ్రులతోను అదే ముసుగు వేసి ప్రవర్తిస్తున్నావు". అంత ర్వాని గట్టిగా నొక్కి వక్కాణించింది.

ఋణా ను బంధ రూపేణ పశు పత్ని సుత ఆలయం అన్నారు పెద్దలు. అది ఇదేనేమో!

"నేను వాలంటరీ రిటైర్మెంట్ తీసుకున్నాను మామయ్య....నా మజిలీ కూడా ఇంక ఇక్కడే."మీకు.....అక్కరకు వచ్చే స్వంత మనిషి ని అవుతాను అంది కన్నీళ్లతో కాదు కాదు.....ఆనంద భాష్పాలు తో.

"వదినా! వ్యక్తిత్వ వికాస క్లాసులకు వెళ్ళినా ఇంత మార్పు రాదేమో! నీ అనుభవం చెప్పడం వల్ల అంత మార్పు వచ్చింది నాలో.ఇక నువ్వే నా బాబా వి. కాదు కాదు మాతాజీవి అంది దగ్గరితనం తో కూడిన చనువు వల్ల.

ఏరా! బయలు దేరుతానన్నా వటగా!'అన్నారు నాన్న.అవును నాన్నా! ఆఫీసులో చాలా పని ఉంది నాన్నా.వెంటనే వెళ్ళాలి. ప్రాజెక్టు డెడ్లైన్ దగ్గర పడుతోంది.ఏదో నోటికి వచ్చిన అబద్దం చెప్పాను. ఉసూరు మంటూ చూసారు నాన్న. ఆయన కళ్ళల్లో స్పష్టంగా కనిపిస్తున్న నిస్పృహ..

రైతే దేశానికి వెన్నెముక అన్నారు. కానీ ఆ రైతే నేడు ఎన్నో అగచాట్లు పడుతున్నారు. ఉన్నదంతా అమ్మేసుకుని పట్నం వెళ్లిపోవడం మంచిది అనుకుంటున్నారు.అందరూ అలా అనుకుంటే అందరికీ తిండి ఎక్కడిది ?.

"నా పాలిటి దేవతవి నువ్వు!" ఎదురింటి కేశవ రావు గొంతుక అది."ఏం కాదు నన్ను మరీ ఆకాశానికి ఎత్తేశారు." అంటోంది విశాల నవ్వుతూ....

'పెళ్లయ్యాక ఆడపిల్లలు మన పిల్లలు కాదు.వాళ్ళ మీద మనకేమీ హక్కు లుండవు.మనకి ఎం చేయాలన్నా వాళ్ళ భర్తల అనుమతి మనకి కావాలి అంది' కానీ వాళ్ళు ఆధునిక యువతులు జానకీ అన్నాడు. 'అమ్మాయిలు ఆధునికం అయినా మన సంప్రదాయాలు ఆచార వ్యవహారాలు ఆధునికం కాదుగా' అంది జానకి.