داستان درباره یک شیپورچی در لهستان و شهر کراکوو است که هنگام یورش مغول ها به شهر کراکوو یکی از سربازان مغول گلوی او را هدف تیر قرار می دهد و شیپور او نیمه کاره می ماند و این قطع شدن شیپور باعث می شود که مردم لهستان متوجه یورش مغول ها بشوند و مغول ها را شکست بدهند و این صدای شیپور نیمه به یک نماد دلاوری در لهستان تبدیل شده و پیشینه ای شبیه به افسانه در لهستان پیدا کند. اما نکته جالب توجه این است که هنگام جنگ جهانی دوم لهستانی هایی که اسیر شوروی بودند و با فرمان استالین به متفقین می پیوندند وارد سمرقند می شوند و با نواختن همین شیپور (هی نال) بر مزار تیمور لنگ متوجه می شوند که نیمه دیگر این افسانه در سمرقند نیز وجود دارد و آنها معتقدند که ما با کشتن آن شیپورچی دچار نفرین شده ایم و با نواختن شیپور همین آهنگ بر مزار تیمور نفرین از مردمان ما برداشته می شود. 

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

مسعود مونسی دوستش ابراهیم را برای رسیدگی به امور روستاییان مامور می کند اما بعد از مدتی ابراهیم استعفا می دهد و مسعود در پاسخ به نامه ی استعفایش نامه ای برای او می نویسد. این داستان نامه مسعود مونسی به ابراهیم است.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

در داستان کوتاه «توبرموری» اثر هکتور هیو مونرو، توبرموری یک گربه است که توانایی حرف زدن پیدا می‌کند و اسرار و رفتارهای مردم را فاش می‌کند. این داستان با طنزی ظریف، تضاد میان ظاهر محترم و باطن پنهان انسان‌ها را نشان می‌دهد و نقدی هوشمندانه بر ریاکاری و نفاق اجتماعی ارائه می‌دهد. گربه به‌عنوان راوی غیرمنتظره، حقیقت را بی‌رحمانه آشکار می‌کند و مخاطب را با لذت و نگرانی نسبت به اخلاق و رفتار انسان‌ها مواجه می‌سازد.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

پیری هم بد دردیه! زنا به آدمای پیر حتی توهینم نمی کنن!

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

این داستان طنزآمیز در سال ۱۹۰۵ منتشر شد. روایت دربارهٔ مأمور یک ایستگاه راه‌آهن است که بر سر بهای حمل دو خوکچهٔ هندی (guinea pigs) با یک مشتری بحث می‌کند. مأمور بر اساس آیین‌نامه می‌گوید «خوک، خوک است» و بنابراین این حیوانات هم باید مثل خوک‌ها کرایهٔ حمل پرداخت کنند. مشتری اعتراض می‌کند که آن‌ها خوک نیستند، بلکه حیوان خانگی هستند.

تا زمانی که اختلاف حل شود، مأمور مجبور می‌شود حیوانات را در انبار نگه دارد. اما چون خوکچه‌ها خیلی سریع زاد و ولد می‌کنند، تعدادشان روز به روز بیشتر می‌شود و در نهایت به بحرانی بزرگ در انبار و ایستگاه منجر می‌شود.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

یک داستان جذاب و راز آلود از رومن گاری

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

داستان کوتاه «برف‌های کلیمانجارو» اثر ارنست همینگوی روایتی تلخ و تأمل‌برانگیز از مرگ، حسرت و معنای زندگی است. قهرمان داستان، هری، نویسنده‌ای ناکام است که در سفر شکار در آفریقا دچار عفونت پایش می‌شود و روی بستر مرگ میان رویا، خاطره و واقعیت دست‌وپا می‌زند. همینگوی با ساختاری روایی که میان گفت‌وگوهای بیرونی با همسرش و جریان سیال ذهن درونی او در نوسان است، لایه‌های وجودی شخصیت را آشکار می‌سازد.

تحلیل داستان نشان می‌دهد که هری در مواجهه با مرگ، به گذشته پر از فرصت‌های از دست‌رفته و استعداد هدررفته خود می‌اندیشد. او خود را نویسنده‌ای می‌بیند که می‌توانست شاهکارهایی خلق کند اما در رفاه و خوشگذرانی فرو رفته و از حقیقت زندگی و هنر فاصله گرفته است. کلیمانجارو و برف‌های جاویدان آن نماد نوعی پاکی، تعالی و جاودانگی‌اند؛ در مقابل، مرگ تدریجی هری در گرمای دشت‌های آفریقا، نماد سقوط و پوسیدگی دنیوی است. همین تقابل، ساختار نمادین داستان را شکل می‌دهد: برف و کوه در برابر فساد و مرگ.

در سطحی دیگر، رابطه هری و همسرش نیز لایه‌ای از نقد اجتماعی دارد؛ زن نماد ثروت و امنیتی است که او را از فقر اما هم‌زمان از خلاقیت جدا کرده است. هری او را دوست ندارد اما به او وابسته مانده، و همین وابستگی نشان می‌دهد که زندگی‌اش اسیر انتخاب‌های نادرست و تسلیم شدن در برابر آسایش بوده است.

به‌طور کلی، همینگوی در این داستان مرگ را نه‌تنها به‌عنوان پایان زیستی بلکه به‌عنوان محک ارزش زندگی به تصویر می‌کشد. هری در واپسین لحظات درمی‌یابد که عظمت و جاودانگی نه در ثروت و لذت‌های زودگذر، بلکه در وفاداری به خلاقیت و حقیقت است. پایان داستان، که با پرواز هری به‌سوی قله کلیمانجارو در خیال همراه است، تصویری استعاری از رستگاری پس از مرگ می‌سازد؛ گویی او در نهایت به پاکی و آرامشی که در زندگی از دست داده بود، دست می‌یابد.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

داستان کوتاه «برف‌های کلیمانجارو» اثر ارنست همینگوی روایتی تلخ و تأمل‌برانگیز از مرگ، حسرت و معنای زندگی است. قهرمان داستان، هری، نویسنده‌ای ناکام است که در سفر شکار در آفریقا دچار عفونت پایش می‌شود و روی بستر مرگ میان رویا، خاطره و واقعیت دست‌وپا می‌زند. همینگوی با ساختاری روایی که میان گفت‌وگوهای بیرونی با همسرش و جریان سیال ذهن درونی او در نوسان است، لایه‌های وجودی شخصیت را آشکار می‌سازد.

تحلیل داستان نشان می‌دهد که هری در مواجهه با مرگ، به گذشته پر از فرصت‌های از دست‌رفته و استعداد هدررفته خود می‌اندیشد. او خود را نویسنده‌ای می‌بیند که می‌توانست شاهکارهایی خلق کند اما در رفاه و خوشگذرانی فرو رفته و از حقیقت زندگی و هنر فاصله گرفته است. کلیمانجارو و برف‌های جاویدان آن نماد نوعی پاکی، تعالی و جاودانگی‌اند؛ در مقابل، مرگ تدریجی هری در گرمای دشت‌های آفریقا، نماد سقوط و پوسیدگی دنیوی است. همین تقابل، ساختار نمادین داستان را شکل می‌دهد: برف و کوه در برابر فساد و مرگ.

در سطحی دیگر، رابطه هری و همسرش نیز لایه‌ای از نقد اجتماعی دارد؛ زن نماد ثروت و امنیتی است که او را از فقر اما هم‌زمان از خلاقیت جدا کرده است. هری او را دوست ندارد اما به او وابسته مانده، و همین وابستگی نشان می‌دهد که زندگی‌اش اسیر انتخاب‌های نادرست و تسلیم شدن در برابر آسایش بوده است.

به‌طور کلی، همینگوی در این داستان مرگ را نه‌تنها به‌عنوان پایان زیستی بلکه به‌عنوان محک ارزش زندگی به تصویر می‌کشد. هری در واپسین لحظات درمی‌یابد که عظمت و جاودانگی نه در ثروت و لذت‌های زودگذر، بلکه در وفاداری به خلاقیت و حقیقت است. پایان داستان، که با پرواز هری به‌سوی قله کلیمانجارو در خیال همراه است، تصویری استعاری از رستگاری پس از مرگ می‌سازد؛ گویی او در نهایت به پاکی و آرامشی که در زندگی از دست داده بود، دست می‌یابد.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

داستان کوتاه مدل نوشته ی سیمین دانشور درباره یک عشق دبیرستان است که از راه نامه نگاری مخفیانه ابراز می شود و دو نوع برخورد را از اولیای جوانان شاهدیم. یکی برخورد قهری و استنتاق و دیگری ستایش عشق و پرهیز از آدم فروشی.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

داستان کوتاه «تعمیرکار» پرسیوال اورت روایتی تمثیلی و چندلایه است که با زبانی ساده اما بار معنایی سنگین، به بررسی مفهوم «توانایی»، «مسئولیت» و «حدود انسان بودن» می‌پردازد. قصه از دید داگلاس لانگلی، صاحب یک ساندویچی، روایت می‌شود که به‌طور اتفاقی مردی به نام شرمن اولنی را از حمله نجات می‌دهد. شرمن مردی آرام و کم‌حرف است که مهارت خارق‌العاده‌ای دارد: او می‌تواند هر چیزی را ــ از وسایل خراب گرفته تا زخم‌ها و شکستگی‌های روحی ــ «درست» کند. در ابتدا، این توانایی باعث شگفتی و تحسین دیگران می‌شود، اما به‌زودی به موجی از درخواست‌های بی‌پایان بدل می‌گردد؛ مردم برای حل مشکلاتشان به او هجوم می‌آورند و حضورش شکلی شبه‌معجزه‌آسا پیدا می‌کند.

در لایه‌ی نمادین، شرمن یادآور چهره‌ای مسیح‌وار است؛ فردی که با معجزاتش امید می‌بخشد اما در عین حال قربانی انتظارات سیری‌ناپذیر انسان‌ها می‌شود. روایت نشان می‌دهد که جامعه به جای پذیرش محدودیت‌ها یا مسئولیت‌های فردی، مشتاق است بار مشکلات را بر دوش یک منجی بیندازد. فشار روحی و اجتماعی بر شرمن به جایی می‌رسد که او از درون فرو می‌پاشد، و پایان‌بندی ــ صحنه‌ی ایستادنش بر لبه‌ی پل در برابر جمعیت فریادزن ــ استعاره‌ای تلخ از این واقعیت است که حتی کسی که «همه چیز» را می‌تواند درست کند، شاید نتواند خودش را نجات دهد.

اورت با این داستان، نقدی ظریف بر وسوسه‌ی اتکای مطلق به دیگران و فرار از خودمسئولیتی ارائه می‌کند، و در عین حال، مرز میان معجزه و نفرین را به شکلی انسانی و تراژیک به تصویر می‌کشد.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.