De afgelopen dagen zorgde het maanlicht er voor dat het ’s avonds niet nodig was om met een zaklantaarn over het eiland te lopen, maar gisteravond was het ineens veel donkerder. Met een lamp, die met een elastiek op zijn hoofd zit bevestigd, loopt Wim op het eiland rond. Het licht veroorzaakt een fraai schaduwspel, waarin zelfs dieren te herkennen zijn. Maar als hij het lampje uitdoet, dan verandert er iets. “Plots was ik niet meer het prooidier, ik was de jager geworden.”