Í apríl 1988 varð skeið hildið norðuri á kokkaskúlanum í Klaksvík, har tað stóra kalda borðið varð gjørt

Í sambandi 75 ára føðingardagin hjá Anniku Hoydal í dag 19. nov., verður sendingin "Annika Hoydal - Eg var við í mínum lívi", sum Eir í Ólavsstovu gjørdi í 2007, endursend.

Hvørt mansbarn í Føroyum kennir sangirnar hjá Anniku Hoydal, men sum sjónleikari er hon minni kend. Í nærmyndini av Anniku fáa vit innlit í hennara fjølbroytta listarliga arbeiði.

Annika flutti nógv sum barn og ung, tí hevur tað verið týdningarmikið fyri hana at skapa eitt heim, sum mótvekt til rótloysið, at tað bleiv mitt í Keypmannahavn var av tilvild.

Farið verður eftir veðrum, ið sandavágsmenn sleptu í Vestaru Skor. Hetta varð víst í aðrari sending.

Í luftini er navnið á nýggjari sjónvarpssending, stuttar tónleikaframførslir, styttri prát, annaðhvørt fríggjakvøld í vetur.

Landsinnsavningin 2020 hjá Reyða krossi var send beinleiðis úr Norðurlandahúsinum í Havn. Talan var um sending við innsløgum, samrøðu og livandi tónleiki.

Vertir vóru Barbara Holm og Eyðun Klakstein. Raclip og Steingrund framleiddu sendingina.

Veðrar skulu sýnast í sjónvarpinum.

Tað byrjaði við, at eg var forvitin um Føroyar, tí tær eru fjarskotnar og vakrar, og harafturat eru so grummir siðir í landinum. Um tú leitar á netinum, finnur tú ótrúliga vakrar myndir, men eisini nógvar tíðindagreinar, har føroyingar verða ákærdir fyri sína ræðuligu viðferð av hvalum. Føroyingar hava veitt hval í øldir, og eg spurdi meg sjálvan, hví eitt nútímans samfelag enn hevur henda siðin? Spyr nakar nakrantíð hví? Dagarnar, eg var í Føroyum, lærdi eg nógv, sum einki tíðindablað hevur sagt frá. Íbúgvarnir vita ikki, hvussu serligir teir eru.