در این اپیزود از مجموعه «مستندهای عجیب و غریب» سراغ پرسشی می‌رویم که هم برای سینمادوستان جذاب است و هم برای اهل علوم شناختی: وقتی جهان تجربه‌ی ما پیوسته است، چرا مغز بدون سرگیجه و گسست، زبان منقطع فیلم را می‌فهمد و حتی از کات‌های پیاپی لذت می‌برد؟ بهانه‌ی بحث، مستند تازه «سینمای درون سینما» (2024) و پژوهش‌های سرمین ایلدیرار است؛ جایی که او با سفر به روستاهای کوهستانی ترکیه و کار میدانی دقیق، نشان می‌دهد درک قواعد تدوین نه لزوما غریزی، بلکه تا حدی آموختنی است.

با مرور ایده‌های والتر مرچ درباره «تدوین نامرئی» و الگوی کات زدن بر محور پلک زدن و «اکشن»، سراغ یافته‌های علوم اعصاب و روانشناسی تکاملی هم می‌رویم: از نقش حرکات سریع چشم (ساکاد) و «نابیناییِ پلک» گرفته تا هم‌زمانی پلک زدن تماشاگران در نخستین بار دیدن یک سکانس. سپس به قواعد کلاسیک تدوین مثل شات-ریورس-شات و «قانون 180 درجه» و نیز تکنیک کراس‌کاتینگ می‌پردازیم و می‌بینیم چرا آشنایی فرهنگی-داستانی مخاطب می‌تواند گره‌های ادراکی را باز کند. این مسیر ما را به نام‌هایی چون جف زکس، تیم اسمیت، دن لوین، دیوید بوردول و تامامی ناکانو می‌رساند و گفت‌وگویی می‌سازد میان سینما و عصب‌روانشناسی.

#سینما

#تدوین

#تدوین_نامرئی

#پلک_زدن

#ساکاد

#علوم_اعصاب

#روانشناسی_ادراک

#سینمای_مستند

#کراس_کاتینگ

#قانون_180_درجه

#WalterMurch

#SerminIldirar

#DavidBordwell

#TamamiNakano

#JeffZacks

#سینمای_درون

#thecinemawithin

لینک حمایت مالی:

https://hamibash.com/school

خرید دوره‌های آموزشی در خارج از کشور:

https://imanfani.thinkific.com

خرید دوره‌های آموزشی در ایران:

https://b2n.ir/a19688

https://imanfani.com

https://instagram.com/dr_iman_fani

https://telegram.me/dr_iman_fani

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.