پادکست و مجموعه‌مقالات «واژه‌نامه دروغ‌پراکنی» به کلیدواژه‌هایی می‌پردازد که در گفتمان رسمی حکومت ایران برای انتشار ادعاهای بی‌مبنای خود استفاده می‌شود.

این کلیدواژه‌ها طی چندین دهه به طور سیستماتیک از سوی مقامات ارشد و رسانه‌های دولتی ایران استفاده و به تدریج به بخشی جدایی‌ناپذیر از سازوکار انتشار اطلاعات نادرست در ایران تبدیل شده‌اند.

در نتیجه این کلیدواژه‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در تبلیغ باورهای نادرست و غیرمستند در جامعه ایران داشته‌اند، تا جایی که نه تنها بر حامیان حکومت ایران، بلکه به‌طور غیرمستقیم بر ادبیات منتقدان و مخالفان نیز تأثیر گذاشته است.

بسیاری از اوقات، مقام‌های حکومتی برای جا انداختن روایت‌های ساختگی، مدعی می‌شوند که برای آن روایت‌ها «سند» دارند؛ مستنداتی که در بهترین حالت، صرفاً در حد نقل‌قول‌های عجیب از منابع غیرقابل‌اعتبار هستند.

از محمود احمدی‌نژاد گرفته تا مقام‌های مختلف جمهوری اسلامی و شخص علی خامنه‌ای، از اعتراضات بعد از انتخابات ۸۸ گرفته تا همه‌گیری کرونا، این روش برای حکومت ایران کاربردهای متنوعی داشته است.

در قسمت سیزدهم «واژه‌نامه دروغ‌پراکنی»، این شیوه آشنای انتشار اخبار ساختگی را به اتفاق مرور می‌کنیم.

پادکست «واژه‌نامه دروغ‌پراکنی» به همراه مقاله مرتبط با آن، هر دو هفته یک‌بار چهارشنبه‌ها در پادگیرها و سایت فکت‌نامه منتشر خواهد شد.

:لینک مقاله در وبسایت فکت‌نامه

https://factnameh.com/fa/reports/2025-02-04-Disinfo-Glossary-13