ابوالفضل رجب‌زاده، رییس اتحادیه صنف خشکشویی تهران، سال گذشته و امسال در چند نوبت به استارتاپ‌های خشکشویی آنلاین با این اتهام که آن‌ها لباس‌های مردم را در شرایط غیربهداشتی می‌شویند حمله کرد. خشکشویی‌های آنلاین هم که این روزها بی‌سروصدا در حال رشد هستند گلایه‌های زیادی درباره عدم همکاری اتحادیه و حتی سنگ‌اندازی‌های آن دارند. نکته‌ای واضح و روشن است اینکه خشکشویی‌های سنتی و خشکشویی های آنلاین هیچ‌گاه پای صحبت همدیگر ننشسته‌اند. در میزگردی که شنبه‌پرس برگزار کرد تلاش شد تا میان دو سر این مناقشه، گفت‌وگویی شکل بگیرد و درخواست‌ها و انتظارهای طرفین مشخص شود. میزگردی که در نوع خودش اولین گفت‌وگوی مستقیم رسانه‌ای بخشی از اکوسیستم استارتاپی با یک اتحادیه سنتی بود.

سرنوشت ما چه خواهد شد. همه صنف‌ها در مورد وضعیت سیاسی، اقتصادی کشور و آینده صنعتشان تحلیلی دارند. تحلیل ما از آینده اکوسیستم استارت‌آپی ایران چیست و راه برون‌رفت از مشکلات کدام است. نخستین گام در این مسیر، درک محتوا و مضمون رخدادها در نقطه‌ای است که در آن ایستاده‌ایم.

تا می‌ایستادی دوره‌ات می‌کردند و کمک می‌خواستند. بیشترشان کانکس، غذا، پتو، وسایل حمام، غذای گرم و...‌ شب تا صبح را زیر باران توی چادرها سرمی‌کردند، زلزله رهایشان نمی‌کرد. مثل بیکاری و نداشتن پول که به جانشان افتاده بود. مردهای صورت سرخ کرده، خواسته‌شان کسب‌و‌کاری بود برای درآمدزایی و امرار معاش.

75‌درصد مردم تهران گفته‌اند اوضاع اقتصادی کشور سخت‌تر خواهد شد، حتی برخی کارشناسان قیمت دلار را پیش‌پیش در آذر‌ماه روبه‌رو 20 هزار تومان پیش‌بینی می‌کنند. چگونه می‌خواهیم از این گرداب هولناک به سلامت عبور کنیم؟ در سرمقاله‌های پیشین راهکارهایی را پیشنهاد کرده‌ام. امروز به یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین عناصر عبور از بحران می‌پردازم‌.

این سرمقاله سه‌ماه بعد شنبه بود اما بنا به دلایلی امروز آن را منتشر می‌کنم. فرض کنید پولتان تمام شده، فرض کنید دیگر نمی‌توانید برای استارت‌آپ‌تان جذب سرمایه کنید. امروز که اینها را می‌نویسم، همه چیز در حد فرضیات است. برای همین نباید ناامید به آینده باشیم. اما برای طی‌کردن این مسیر سخت نیاز به امید واقع‌بینانه داریم

ما در اکوسیستم استارت‌آپی ایران چه می‌کنیم؟ شما چه می‌کنید؟ دیگران چه می‌کنند؟ پاسخ به این سوال شاید باعث شود تصویر درست‌تری از وضعیت اکوسیستم و جایگاه خودمان داشته باشیم. اگر کالبد اکوسیستم استارت‌آپی ایران را به یک ساختمان 7‌طبقه تشبیه و دیواره بیرونی آن را شیشه‌ای تصور کنیم، فعالان اکوسیستم در این 7 طبقه مشغول فعالیت هستند.

ما در اکوسیستم استارت‌آپی ایران چه می‌کنیم؟ شما چه می‌کنید؟ دیگران چه می‌کنند؟ پاسخ به این سوال شاید باعث شود تصویر درست‌تری از وضعیت اکوسیستم و جایگاه خودمان داشته باشیم. اگر کالبد اکوسیستم استارت‌آپی ایران را به یک ساختمان 7‌طبقه تشبیه و دیواره بیرونی آن را شیشه‌ای تصور کنیم، فعالان اکوسیستم در این 7 طبقه مشغول فعالیت هستند.

در حاشیه ی یلدای کارآفرینان سال 96 شنوتو میزبان فریدون کورنگی (بنیانگذار شتاب دهنده مپس) بود. درابتدا از مپس می گوید و اینکه چرا مپس هیچ وبسایتی ندارد؟ او از تجربیات 30 ساله اش می گوید و مپس را به نوعی تمرین مهندسی می داند، و خودش را همیشه در دسترس معرفی می کند و از اینکه از فضای معمول استارتاپ ها دور است و به شکل دیگری آن را پیش می برد گاهی ضرر داشته است ولی آن را روش درستی می داند.

در حاشیه ی یلدای کارآفرینان سال 96 شنوتو میزبان فریدون کورنگی (بنیانگذار شتاب دهنده مپس) بود. درابتدا از مپس می گوید و اینکه چرا مپس هیچ وبسایتی ندارد؟ او از تجربیات 30 ساله اش می گوید و مپس را به نوعی تمرین مهندسی می داند، و خودش را همیشه در دسترس معرفی می کند و از اینکه از فضای معمول استارتاپ ها دور است و به شکل دیگری آن را پیش می برد گاهی ضرر داشته است ولی آن را روش درستی می داند.

در حاشیه یلدای کارآفرینان شنوتو میزبان ایمان عقیلیان (مجموعه وادا) بود و با او به گفتگو پرداخت.

وی با معرفی خودش گفتگو را آغاز می کند از اینکه درابتدا فیزیک می خوانده و بعد به سمت تکنولوژی و بیزینس روی آورده تا این که سرانجام به وادا رسیده.

او در رابطه با این موضوع نیروهای خوب خود را به چه شکل پیدا می کند و آیا آنها را استخدام می کند و یا صرفا سرمایه گذاری می کند؟ صحبت می کند.