W tym odcinku załoga naszego pechowego statku gwiezdnego postanawia na chwilę porzucić walkę z awariami systemów podtrzymywania życia, by zmierzyć się z jeszcze trudniejszym tematem: literaturą non-fiction. Odważni jak zawsze, lądują na planecie Reportaż, gdzie próbują odpowiedzieć na fundamentalne pytania – czym właściwie jest literatura faktu, co odróżnia rzetelność od publicystyki i dlaczego czasem nawet Pulitzer nie chroni przed dylematami moralnymi.

Przy okazji eksplorują mniej znane galaktyki regionalnych publikacji, nurkują w morzu biografii i wywiadów-rzek, odwiedzają z kamerą* (*wyobraźnią) wyspy odzyskane i podziwiają twórczość takich mistrzów jak Grzebałkowska, Aleksijewicz, Asimov czy Brylewski (z pomocą Rafała Księżyka).

Jest też coś o chłopomanii, Polsce powiatowej i jakościowych badaniach, które czasem nie do końca są… jakościowe. Na koniec – jak zawsze – mini polecajki i garść niezbędnych usterek w systemie komunikacji.

Statek dryfuje dalej, ale przynajmniej załoga wie już, co warto czytać, gdy znowu utknie w przestrzeni.

00:00:10 wstęp

00:00:59 czym jest non-fiction?

00:03:32 czym jest rzetelność w reportażu?

00:10:25 reportaż specyficznym rodzajem literatury

00:12:58 nurty pisania reportaży (Kevin Carter i nagroda Pulitzera)

00:16:55 reportaże śledcze i historyczne

00:19:26 „Wyspy odzyskane. Wolin i nieznany archipelag” Piotr Oleksy

00:22:51 literatura regionalna – wady i zalety

00:25:03 chłopomania

00:30:01 dalszy ciąg o regionalnych książkach historycznych. Polska powiatowa

00:39:36 o biografiach i wywiadach-rzekach

00:44:11 „Kryzys w Babilonie. Autobiografia” Roberta Brylewskiego – Rafał Księżyk

00:47:50 ciąg dalszy o biografiach – „Beksińscy. Portret podwójny” Magdaleny Grzebałkowskiej

00:53:37 autobiografia Isaaca Asimova. „Zawsze wiedziałem, że jestem genialny”

00:55:48 warto czytać non-fiction czy nie?

00:56:13 fenomen Swietłany Aleksijewicz

00:58:10 „Światu nie mamy czego zazdrościć. Zwyczajne losy mieszkańców Korei Północnej” Barbary Demick

01:02:02 problem z badaniami jakościowymi. I poradnikami

01:07:29 przyszłość podkastu, małe polecajki i podsumowanie

W tym odcinku „Zwyciężonego” załoga naszego międzygwiezdnego złomowca postanawia zawrócić na orbitę literacką i zderzyć dwa tytany science fiction: Philipa K. Dicka i Stanisława Lema. Co wynikło ze spotkania paranoi z chłodną futurologią? Krótko mówiąc – eksplozja absurdów, teorii spiskowych i nieśmiertelnych cytatów.

Zaczynamy od początku – czyli od pytania „jak to się w ogóle zaczęło?”, by następnie zanurzyć się w paranoiczny świat Dicka, który wierzył, że Lem to tak naprawdę front dla komunistycznego think-tanku. Dowiadujemy się też, dlaczego Dick pisał donosy, czy Lem naprawdę był człowiekiem, oraz kto z nich miał bardziej kosmiczne wizje – dosłownie i w przenośni.

Nie brakuje rozważań o geniuszu, obłąkaniu, testach Voighta-Kampffa i wpływie choroby psychicznej na twórczość. Zahaczamy o „Ubika”, „Człowieka z wysokiego zamku” i... teatralny pojedynek Lem vs Dick. Czy ci dwaj literaccy astronauci byli prorokami, szaleńcami, czy może jednym i drugim?

Na koniec stawiamy pytanie, które zmroziło niejedną stację badawczą: czy istnieje bardziej wyrazisty pisarz science fiction niż Lem albo Dick? Odpowiedzi może nie znajdziemy, ale przynajmniej dobrze się pośmiejemy.

00:00:10 wstęp

00:01:16 jak się to wszystko zaczęło?

00:07:01 paranoja u P.K. Dicka – obserwacja FBI

00:09:35 ciąg dalszy konfliktu pisarzy

00:12:00 Lem to nie człowiek, Lem to konglomerat pisarski

00:14:02 Dick lubił pisać donosy

00:15:20 nietuzinkowość Dicka i Lema – podobieństwa i różnice

00:25:17 czy Stanisław Lem był geniuszem?

00:27:35 nigdy nie wiesz, dokąd prowadzi fabuła

00:28:32 niedopowiedzenia skłaniają do myślenia

00:29:31 stosunek Dicka do opowiadań

00:30:17 przykład paranoi

00:34:05 wizjonerstwo Lema i Dicka

00:40:19 test Voighta-Kampffa

00:42:07 czy Dick i Lem byli prześladowani?

00:48:25 spór medialny

00:51:43 wpływ choroby Dicka na jego twórczość i późniejszy odbiór

00:54:28 błędy w Matrixie

00:55:23 Lem vs Dick – sztuka teatralna

00:57:16 bliżej do geniusza niż wariata czy na odwrót?

01:03:21 „Ubik” to nie fikcja literacka

01:04:34 „Człowiek z wysokiego zamku” i inne ekranizacje

01:07:51 czy znamy bardziej wyrazistego pisarza sf niż Lem czy Dick?

01:15:41 podsumowanie

W tym odcinku pechowa załoga naszego statku gwiezdnego – mimo licznych usterek, awarii systemów i nagłego buntu ekspresu do kawy – postanawia zanurzyć się w świat Transistora, gry studia Supergiant Games, która wcale nie mieści się w standardowych ramach gatunku.

Od nieszablonowego podejścia do fabuły i estetyki, przez hipnotyzującą muzykę Darrena Korba, aż po nietypową mechanikę walki i narrację, Transistor jest jak hologramowy sen z awaryjnie restartującego się komputera pokładowego. Porównujemy japońskie inspiracje, pochylamy się nad rolą narratora (tak, znowu on!), i podziwiamy, jak małe studio może dostarczyć wielkich emocji.

Na koniec – nasze osobiste wrażenia po przejściu gry. Czy Transistor zostawił nas z rozstrojonym sercem i przegrzanym procesorem? Posłuchajcie i przekonajcie się sami!

00:00:10 wstęp

00:01:04 Transistor – nieszablonowa gra

00:03:51 estetyka i fabuła

00:07:18 muzyka Darrena Korba

00:08:08 mechanika i narracja

00:11:28 narrator w Supergiant Games

00:12:27 japoński styl

00:13:47 magia małego studia

00:15:16 wrażenia po zakończeniu gry

00:17:11 podsumowanie

#Transistor, #SupergiantGames, #DarrenKorb, #IndieGames, #NarracjaWGrze, #SciFiGaming, #PodcastGracze, #EstetykaGier, #MałeStudioWielkaGra, #Zwyciężony, #GamingHumor, #MechanikaGier, #JapońskieInspiracje

https://store.steampowered.com/app/237930/Transistor/

"You're welcome to stream or create Let's Play-style videos of our games, and monetize them if you want. You're welcome to use our music as part of such content. Supergiant Games permits you to create free or ad-supported videos (including Let's Plays, speed runs, reviews, commentary, and so on) using captured or streamed video from Supergiant Games' video games. You do not need to request written permission to create such content.Refuting claims: No entity has our permission to 'demonetize' your videos. If a claim is made against your content that does not originate from Supergiant Games, e.g. from TuneCore, please refute the claim citing this policy. (Music usage is covered below.)"źródło: https://www.supergiantgames.com/blog/policy-on-lets-play-videos/

W najnowszym odcinku podcastu Zwyciężony nasza kosmiczna załoga po raz kolejny udowadnia, że jeśli gdzieś na literackiej mapie jest czarna dziura pecha – oni tam wlecą, i to bez planu awaryjnego. Tym razem, dryfując między galaktykami bibliotecznych półek, trafiają na literacki koktajl tak różnorodny, że nawet pokładowy robot nie potrafił go przetrawić bez błędów logicznych.Od chłodnego minimalizmu Kjella Askildsena, przez zawiłe zapiski Christine Lavant, po faszyzujące literackie dziwactwa Bolaño – nasza załoga tonie w morzu pytań egzystencjalnych i papierowych tajemnic. Hitchens rzuca im koło ratunkowe w postaci buntu intelektualnego, ale chwilę później zostają wciągnięci w nostalgiczny wir „Magicznych lat”.Gdy już wydaje się, że odnaleźli względny spokój w kraterze „Solfatary”, nagle atakuje ich planeta małp, a chwilę później giną w puszczy razem z ostatnim Mohikaninem. Sytuacja pogarsza się, gdy na pokład trafiają „wariacje pocztowe”, Rysio Snajper i fizyka kwantowa z Heisenbergiem na czele. Przetrwać mogą tylko najlepiej przygotowani – albo najbardziej zrezygnowani.Na deser – Rodziewiczówna, królowie Pacyfiku, Dzikim Zachód w pełnej krasie i Riemizow na końcu wszechświata. Czy coś z tego wynika? Może nie. Ale czy warto posłuchać? Zdecydowanie tak.

00:00:10 wstęp

00:00:33 Kjell Askildsen „Ostatnie zapiski Thomasa F. dla ogółu”

00:04:45 Christine Lavant „Historia zapisana na drzwiach i dwie inne opowieści”, „Zapiski z domu wariatów”

00:06:57 Roberto Bolaño „Literatura faszystowska w obu Amerykach”

00:11:20 Christopher Hitchens „Listy do młodego kontestatora”

00:17:41 Robert McCammon „Magiczne lata”

00:21:20 Maciej Hen „Solfatara”

00:27:04 Pierre Boulle „Planeta małp”

00:31:20 James Fenimore Cooper „Ostatni Mohikanin”

00:33:20 Kazimierz Brandy „Wariacje pocztowe”

00:39:18 Kurt Vonnegut „Rysio Snajper”

00:42:18 Maria Rodziewiczówna „Lato leśnych ludzi”

00:46:19 Werner Heisenberg „Część i całość. Rozmowy o fizyce atomu”

00:54:16 Maciej Wasielewski „Jutro przypłynie królowa”

00:57:58 Larry McMurtry „Na południe od Brazos”

01:03:30 Aleksy Riemizow „Siostry krzyżowe”

W tym odcinku załoga pechowego frachtowca klasy Z1-EBA zostaje wciągnięta w czarną dziurę bezlitosnych narracji. Grimdark – nie, to nie nazwa zapomnianego zespołu z peryferii kosmicznego rocka – to literacka anomalia, której nie da się ująć w zwykłych ramkach fantasy. Klaudiusz, Tomek i reszta załogi próbują zrozumieć, czym jest to zjawisko i dlaczego tak skutecznie wykrzywia moralne kompasy czytelników w całej galaktyce.🔧 Od wyjaśnienia, czemu grimdark to nie tylko "dark fantasy bis", przez analizę bohaterów, których nie sposób dopingować, aż po pytania o ambicje gatunku, jego terapeutyczny potencjał i związki z cosmic horrorem – ten odcinek to podróż przez literackie pole minowe, na którym nie ma miejsca na happy endy.🛰️ Klaudiusz co jakiś czas nadaje przez interkom swoje bezcenne komentarze – zakazuje rozmów o Dark Souls, poddaje w wątpliwość sens istnienia nadziei i ostatecznie ogłasza koniec części pierwszej, zapraszając do kontynuacji, bo przecież kosmos grimdarku nie kończy się nigdy.💀 Jeśli kiedykolwiek zastanawialiście się, czemu ktoś miałby dobrowolnie czytać o świecie, w którym nikt nie wygrywa – witajcie na pokładzie. Nie mamy złotego rogu, ale mamy mikrofony.0:02 przywitanie00:05 grimdark to nie nazwa kapeli ani nie fantastyka bis00:35 wąsaty hejter - historia rzewna01:35 co to jest grimdark?02:13 grimdark anty-Tolkienowski, podobnie jak Pratchett03:35 grimdark a dark fantasy04:08 grimdark pochodną dystopii07:00 bohaterowie w grimdark07:53 utożsamianie się z protagonistą09:40 co motywuje do czytania grimdark12:27 typy bohaterów grimdark17:44 Klaudiusz wciąż mikczy18.47 co przekreśla bohatera i czyni go niedopingowalnym22:17 grimdark sie albo lubi albo nie23:37 popularyzacja grimdarku24:18 grimdark jako drugi koniec spektrum motywacyjnego26:15 grimdark nie tylko jako kontrast do fantasy27:20 Klaudiusz przemawia po raz pierwszy i pyta, czy grimdark jest ambitny29:30 humor w grimdarku34:28 reportaże jako forma dla prawdziwych twardzieli36:47 trudniejsza droga bohaterów w grimdark37:50 Klaudiusz przemawia po raz drugi i zakazuje mówienia o Dark Souls40:10 Klaudiusz przemawia po raz trzeci41:10 sposoby dochodzenia do celu w grimdarku, a w fantasy42:40 bohaterowie grimdarku produktem własnych światów45:36 powody czytania grimdarku część II46:03 Klaudiusz przemawia po raz czwarty47:06 Klaudiusz przemawia po raz piąty i zauważa, że w świecie GD każdy byłby okrutny i że fantasty jest naiwne50:30 cosmic horror i marginalizacja jednostki52:26 oczyszczająca i terapeutyczna natura grimdarku55:39 czasami nie mamy wyboru57:00 grimdark to coś więcej niż stylistyka01:02:20 grimdark daje możliwość autorefleksji i głębszej rozmowy o tragediach01:04:22 trudność pisania upadku dobrego bohatera01:08:46 Klaudiusz przemawia po raz szósty, kończy część pierwszą i zaprasza do drugiej

Załoga, raport z misji: ludzkość przekroczyła krytyczną masę... książek. W tym odcinku dryfujemy przez przeludniony księgozbiór Ziemian, analizując, dlaczego na rynku literackim panuje chaos większy niż na planecie Korektoria w sezonie huraganowym.🛰️ Dołącz do nas — słuchaj, zanim wszystko zostanie wydane (i zapomniane).00:00:10 wstęp00:00:58 książek jest na rynku zbyt dużo00:03:04 adwokat diabła00:05:09 trudno znaleźć inteligentnych ludzi do…00:05:25 dlaczego wydajemy za dużo książek?00:08:32 limit dobowy na konsumpcję treści00:10:22 trudniej znaleźć dobrą książkę00:11:40 termin ważności książki00:15:21 self i vanity a arcydzieło00:16:54 gdzie jest krytyka literacka?00:18:00 każdy może być fotografem00:22:48 ludziom brakuje autofiltra00:23:50 bombardowanie rynku przez książki gatunkowe00:26:42 szeroka konkurencja wśród autorów00:29:48 Maciej zniknął i wrócił, a Pawła nie słychać00:30:14 co łączy Maxa Czornyja ze Statkiem Głupców?00:31:17 książkowi influencerzy00:31:52 technologia i pieniądz dają możliwości00:33:18 gdzie jest krytyka literacka? 2.000:34:40 wznowienia gwoździem do trumny?00:35:45 „pies mi beknął na antenie”00:35:59 hipokryta na nagraniu00:37:49 autor czy człowiek-orkiestra?00:39:57 agencje literackie – zło czy konieczność?00:44:19 czy Mickiewicz powinien mieć agenta?00:46:52 każdy człowiek ma przynajmniej jedną dobrą historię, ale nie każdy powinien ją wydawać00:47:13 praktyki wydawnicze00:55:06 konkurencja dla książki00:59:03 wydanie książki to nie jest dobry biznes01:01:32 koło, zmywarka do naczyń i praca magisterska Tomka01:03:28 kogo budujemy?01:04:30 patokursy01:07:56 książki na zamówienie od influencerów01:13:21 jak mama idzie do Empiku01:14:05 czy przesyt ma zalety01:15:51 sierść podpalana01:17:34 kto ginie pierwszy w filmach akcji | pożegnanie#Zwyciężony #PodcastGalaktyczny #ZałogaCzyta #TooManyBooks

📡 Raport z pokładu podcastowego statku „Luźna Pogadanka 42”🛸 Cel misji: Zbadanie Świata Dysku Terry’ego Pratchetta⏰ Czas trwania lotu: 01:10:00Załoga w składzie Kapitan Paweł i Oficer Pierwszy Marta wyrusza w międzygwiezdną podróż po płaskim świecie wspartym na grzbietach czterech słoni stojących na wielkim żółwiu. Kurs obierają nie od razu — najpierw szybka orbita wokół „Ekstradycji” Remigiusza Mroza (00:00:10), a potem start właściwy (00:01:12).Na pierwszej stacji dokują przy początkowej koncepcji Świata Dysku (00:02:23), skanują, czy to uniwersum jest jednorodne (00:03:40), a potem lecą przez pas humoru, frustracji i er pisarskich Pratchetta (00:06:12–00:13:34).W Ankh-Morpork (00:13:34) załoga bada cykle, gildie i pierwszy kontakt z kosmicznym żółwiem (00:14:11–00:15:34), a potem odpowiada na pytanie, od czego najlepiej zacząć czytać (00:16:59) — ostrzegając przy tym, że co za dużo, to niezdrowo (00:22:00).Po drodze zahaczają o stacje z merchandisem (00:27:50), osobistymi wspomnieniami (00:30:14) i rozważaniami, jak Śmierć powitała samego Pratchetta (00:31:18). Na horyzoncie migają konwenty (00:33:05), gildie (00:33:51), a także pytanie o polskiego Pratchetta (00:36:38).Załoga zanurza się w filozofię i psychologię (00:38:57), odwiedza Tiffany Obolałą (00:42:43), rozważa, czy Pratchett to fantasy (00:44:15), oraz ocenia ekranizacje (00:47:48). Potem szybki przelot nad postaciami kobiecymi (00:52:16), okładkami starymi i nowymi (00:55:02), aż w końcu lądują na planecie Tłumaczenia, gdzie anegdoty o Cholewie szepczą się do ucha (00:59:26–01:04:59).Na koniec, w podsumowaniu (01:07:40), zadają pytanie najważniejsze: czy Terry Pratchett opowiada w gruncie rzeczy jedną historię?00:00:10 krótka recenzja „Ekstradycji” R. Mroza 00:01:12 wstęp00:02:23 początkowa koncepcja Świata Dysku00:03:40 czy ŚD jest jednorodny00:06:12 od humoru po frustrację00:07:58 ery u Pratchetta00:13:34 Ankh-Morpork – miasto warstwowe00:14:11 cykle w ŚD00:15:34 pierwszy kosmiczny żółw00:16:59 od czego zacząć czytać?00:22:00 co za dużo, to niezdrowo00:27:50 merch ze ŚD00:30:14 Pawła wspomnienie z Pratchettem00:31:18 Śmierć pożegnała/przywitała Terry’ego00:33:05 o konwentach00:33:51 wątek Gildii Złodziei, Żebraków i Skrytobójców00:36:38 polski Pratchett?00:38:57 nie tylko satyra – filozofia i psychologia w ŚD00:42:43 Tiffany Obolała00:44:15 czy Pratchett jest pisarzem fantasy?00:47:48 ekranizacje ŚD00:52:16 postacie kobiece w ŚD00:55:02 okładki: stare vs nowe00:59:26 tłumaczenia Piotra W. Cholewy – anegdota szeptana do ucha01:04:59 przekład bliski oryginałowi01:07:40 podsumowanie – czy Pratchett to autor jednej historii

W tym OGNIU podcastowym nasi załoganci rozjeżdżają mity o narracji, fabule i emocjach w grach i książkach! 🚀🔥 Czy gry są lepsze, bo można dać postaci w mordę?🔥 Dlaczego zbyt długa fabuła potrafi zabić grę?🔥 Jak gry opowiadają historie bez słów, a literatura tego nie potrafi?🔥 Rant na Dragon Age, pochwały dla Stalkera, śmieszki z Soulsów i zachwyty nad Hellblade!🔥 Death Stranding – arcydzieło czy przerost formy nad treścią?🔥 Kiedy książka wygrywa z grą… i po co w ogóle czytać?Maciej wpada w połowie i jeszcze bardziej podgrzewa atmosferę 💥, a Paweł… ucieka. Dosłownie. 😂💬 Jeśli kochasz gry, książki albo po prostu lubisz dobre dyskusje o popkulturze — ten odcinek to MUST WATCH!👀 Zobacz do końca, bo w podsumowaniu pada kilka kontrowersyjnych zdań… które mogą zmienić Twój sposób patrzenia na narrację!👉 Klikaj play i daj się wciągnąć w bitwę tytanów!00:00:06 wstęp – w czym gry są lepsze od książek00:03:36 o wyjątkowości narracji w grach00:07:02 postaciom w grze można dać w mordę00:08:51 ewolucja rynku gier w ostatniej dekadzie00:10:39 gry bez fabuły00:16:15 zbyt rozbudowana fabuła nie zawsze jest dobrym pomysłem00:20:03 długość gier00:23:42 Claudius beszta Powergraph00:24:43 opcje dialogowe w grach00:25:35 rant na Dragon Age00:33:33 średniaki za setki milionów dolarów kontra tanie a ambitne projekty00:35:52 o Stalkerze słów kilka00:36:34 ciąg dalszy o dialogach00:42:23 mechanika gry00:45:59 narracja przez środowisko00:47:34 sukces Telltale Games00:52:29 hybrydowy sposób narracji00:58:20 literatura bez konfliktu nie istnieje01:00:47 typy narracji w grach01:04:46 Maciej dołącza do rozmowy01:08:11 dalej o typach narracji01:14:03 muzyka w grach01:16:48 fenom Death Stranding01:20:46 soulsowe śmieszki01:23:54 fenomen Hellblade01:28:12 gry są lepsze od książek01:29:30 wyzwanie w grach i książkach01:34:20 ucieczka Pawła01:34:48 w czym książki są lepsze od gier?01:38:30 po co sobie wyobrażać?01:41:17 po co czytać?01:43:22 dydaktyzm w grach01:47:44 gry upraszczają świat01:52:06 piękno Kingdom Come: Deliverance01:53:27 książka to mniejszy pożeracz czasu01:55:38 wszystko jest fajne (oprócz opowiadań)01:58:25 dlaczego więc książki są lepsze od gier?02:01:30 Beholder – egranizacja Orwella02:03:51 informacje pozyskiwane z tła02:11:02 podsumowanie

Witajcie na pokładzie frachtowca Zwyciężony, dryfującego gdzieś na rubieżach Galaktyki Popkulturowej. Miał być rutynowy patrol, miało być skanowanie asteroid i kalibracja sensorów, ale… coś poszło nie tak. W kokpicie zapanował literacki chaos – zamiast naprawiać silnik warp, nasza niezbyt rozgarnięta załoga zaczęła... polecać sobie książki.Klaudiusz pierwszy zarzuca kotwicę w oceanie absurdu z „Inwazją jaszczurów” Čapka, Tomek teleportuje się do gwiezdnych głębin z „Messier 13” Peteckiego, a Maciek ląduje miękko na klasyce z Czechowem. Potem już tylko gorzej (czyli lepiej): projektariat, spotkania autorskie, pszczoły, design, filozofia, gangsterzy z Powiśla i dużo, dużo więcej.Od Vonneguta po Hłaskę, od Egana po Makuszyńskiego – ten odcinek to międzygwiezdna burza cytatów, refleksji i kompletny brak logiki pokładowej.Złapcie się mocno relingów, bo ta literacka podróż nie zna kursu. A jeśli czegoś się nauczyliśmy, to tylko tego, że książka to najlepszy sposób na... niepracowanie.🚀 Załoga odcinka:📚 Klaudiusz: Čapek, Szreder, Vonnegut, Zweig, Wicha📚 Tomek: Petecki, Egan, Mieville, Palmer, Brunner📚 Maciek: Czechow, Tyrmand, Makuszyński, Maeterlinck, HłaskoWłączcie hipernapęd i... przybijcie z nami piątkę!00:25 przywitanie 00:50 Klaudiusz - Karel Čapek „Inwazja jaszczurów”05:43 Tomek - Bohdan Petecki „Messier 13”11:05 Maciek - Antoni Czechow „Święta noc i inne opowiadania”15:15 Klaudiusz - Kuba Szreder „ABC projektariatu”20:50 Maciek o swoim pierwszym spotkaniu autorskim 21:45 Tomek - Greg Egan „Schild’s ladder”26:48 Maciek - Leopold Tyrmand „Zły”32:21 Klaudiusz - Kurt Vonnegut „Niech Bóg pana błogosławi, panie Rosewater”36:48 Tomek - China Mieville „Blizna”40:27 Maciek - Kornel Makuszyński „Perły i wieprze”46:40 Klaudiusz - Stefan Zweig „Portret człowieka politycznego”49:58 Tomek - Ada Palmer „Do błyskawicy podobne”01:01:02 Maciek - Maurice Maeterlinck „Życie pszczół”01:06:49 Klaudiusz - Marcin Wicha „Jak przestałem kochać design”01:11:30 Tomek - John Brunner „Zygzakowata orbita”01:16:37 Maciek - Marek Hłasko „Piękni dwudziestoletni”

W tym odcinku rozmawiamy z Maciejem Szmajdzińskim – autorem wyjątkowej powieści "Czasami, nie mamy wyboru", który łączy literacką wrażliwość z fascynacją popkulturą i filmem.Maciej to copywriter, introwertyczny meloman i pasjonat dobrej opowieści w każdej formie. W rozmowie zdradza kulisy powstawania swojej najnowszej książki, dzieli się inspiracjami oraz refleksjami na temat kondycji świata, literatury i tego, co znaczy być człowiekiem we współczesnych (i postapokaliptycznych) czasach.Porozmawiamy o samotności i przyjaźni, o narracji w książce, o świecie w jego powieściach, o lękach, które stają się opowieściami, i o nadziei, której nie wolno tracić. Jeśli lubisz literaturę z pogranicza gatunków – ten wywiad jest dla Ciebie.📚 Czasami nie mamy wyboru – opowieść o świecie po Końcu, który wciąż daje szansę na Nowy Początek.🎧 Zaparz herbatę, rozsiądź się wygodnie i daj się wciągnąć w rozmowę, która nie jest tylko o książkach, ale też o nas wszystkich.