'Ik kan ook gewoon gaan tennissen', dacht ze nadat ze filosoof werd en ontdekte dat ze toch geen antwoord kreeg op de existentiële vragen. We spreken over de hoge verwachtingen die ze altijd heeft, en over taboes: zeggen dat je kinderen gewoon niet leuk vindt, dat je vakanties ingewikkeld vindt en dat je een nieuwe hond neemt, een dag nadat je vorige is doodgegaan.