Początek roku to dwa raporty na temat elektro- i gazomobilności w komunikacji miejskiej. Polityka Insight pokazuje szereg wad autobusów na CNG, a Izba Gospodarcza Komunikacji Miejskiej próbuje odpierać ich argumenty i próbuje pokazać że nie o emisyjność idzie, a o lobbing w sprawie autobusów elektrycznych. Kto ma rację?

Ile CO2 emitują autobusy elektryczne, ile gazowe a ile napędzane silnikiem diesla? Czy przy polskiej energetyce węglowej możemy mówić o ekologii w przypadku pojazdów elektrycznych? O co chodzi z unijną dyrektywą w sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego? Dlaczego od 2025 roku mamy kupować tylko autobusy elektryczne?

W drugiej części pokazuję jak wygląda transportowa część Krajowego Programu Odbudowy. Jakie są jego mocne i słabe strony? Dlaczego dominuje w nim życzeniowe myślenie? Czemu stosunkowo dobra diagnoza rozmija się z działaniami?

Do obliczeń przedstawionych w odcinku wykorzystałem dane Komisji Europejskiej oraz Krajowego Ośrodka Bilansowania i Zarządzania Emisjami (tabele WO i WE oraz wskaźniki emisyjności). Bardzo wiele informacji zasięgnąłem również z rozprawy doktorskiej Macieja Gisa pt. Analiza porównawcza emisji spalin autobusów miejskich z silnikami zasilanymi olejem napędowym oraz paliwami alternatywnymi.

Wcześniej na temat elektromobilności w transporcie publicznym w Polsce mówiłem w odcinku #86: Elektromobilność w komunikacji miejskiej.