Z Petrem Vladimirowem rozmawiamy o inicjatywie Okno dla Ukrainy, a także projekcie Poetyka konieczności, nagrodzonym złotym medalem na London Design Biennale w 2023 roku.

Odpowiadając na temat przewodni London Design Biennale „The Global Game: Ramapping Collaborations” wystawa „Poetyka konieczności” bada jak nieoczekiwane przedmioty, takie jak pozyskane z odzysku okna, poprzez nadanie im drugiego życia nadają się do ponownego użycia oraz rozwoju współpracy i współdziałania. 

W czasach kryzysu, zwłaszcza, gdy dostępne zasoby zmieniają się i kurczą, świat musi polegać na nowych rozwiązaniach i procesach. Projektanci muszą odwrócić się od estetyki w kierunku funkcjonalności, pozostając kreatywnymi w swojej pracy. „Poetyka konieczności” ma na celu reinterpretację przedmiotów i narzędzi, które spontanicznie pojawiają się w oddolnych akcjach pomocowych. 

Projekt składa się z trzech etapów, z których pierwszym była zbiórka okien prowadzona w marcu br. na terenie Wielkiej Brytanii. W drugim etapie okna dostarczone przez darczyńców wykorzystane zostały, jako element wystawy w Polskim Pawilonie. Trzecim etapem jest przekazanie ich do Kijowa, Charkowa oraz Chersonia, gdzie posłużą osobom odbudowującym swoje zniszczone domy.

Petro Vladimirov opowiada na jakim etapie jest projekt, jak się rozwija. Odsłania kulisy pozyskiwania materiałów rozbiórkowych z warszawskiego Atrium i dawnej siedziby SLD przy Rozbrat, zaprasza do sklepu z materiałami budowlanymi z odzysku BUDO i pokazuje skalę pomocy w Ukrainie, organizowanej przez Fundacja Brda. Zbliża się zima, zapraszamy do odsłuchu i pomocy!

Petro Vladimirov – Architekt i kurator z wykształceniem artystycznym. Doświadczenie zawodowe zdobywał w biurze architektonicznym Henning Larsen w Danii, pracował jako projektant produktów dla branży deweloperskiej. Wraz z Fundacją BRDA współtworzył projekt OKNA. Inicjator i uczestnik wielu interdyscyplinarnych działań w Europie, jego najnowszym projektem jest Biuro Odbudowy Ukrainy w Muzeum Warszawy. Kurator nagrodzonej złotym medalem wystawy Poetyka konieczności w polskim pawilonie na London Design Biennale 2023.

Pytania zadaje Dorota Leśniak-Rychlak  – redaktorka kwartalnika „Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni”.

Autoportret

nr 2 [81] 2023 SAMOORGANIZACJA

W numerze o samoorganizacji przeplatają się dwa zasadnicze nurty. Po pierwsze, w kontekście wojny w Ukrainie przyglądamy się zdolności naszych sąsiadek i sąsiadów do tworzenia poziomego, sieciowego państwa. Sięgamy do doświadczenia dla społeczeństwa Ukrainy formacyjnego – Majdanu z 2014 roku. Analizujemy przykłady oddolnych architektonicznych i artystycznych odpowiedzi na sytuację uchodźczą już w czasie pełnoskalowej wojny, na siłę, z jaką ruchy obywatelskie przystąpiły do tworzenia schronień, mniej lub bardziej podstawowych. Architektura się zmienia: z formy przestrzennej w ludzką aktywność, zdolność do myślenia o przyszłości wbrew otaczającej brutalności wojny. 

Drugi wątek dotyczy architektury oddolnej, samorzutnej, anarchitektury. Wywraca hierarchie, ignoruje porządki, dowartościowuje kolektywny wysiłek. Często jest wykluczana z oficjalnych podręczników i dyskursów, pomijana. Ona również opowiada o ludzkiej sprawczości, empatii i zdolności do współpracy. Jest ciągłym ruchem, zmianą, na którą ubywa miejsca w zawłaszczanej przez pieniądz i rentę gruntową przestrzeni.Zebrane w tym numerze przykłady innej logiki dają nadzieję. Dowodzą, że wspólnie można przezwyciężyć zarówno marazm, jak i rozpacz.

Wszystkie teksty z numeru Samoorganizacja dostępne są na naszej https://www.autoportret.pl/numery/samoorganizacja/

Drukowaną wersję Autoportretu można nabyć w naszym e-sklepie.

Rozmowa z Zofią Jaworowską, Michałem Sikorskim i Petrem Vladimirowem Okna pierwszej potrzeby.

Z Łukaszem Dąbrowieckim rozmawiamy o lesie, którego

Łukasz Dąbrowiecki  jest  publicystą, dziennikarzem, zajmującym się między innymi polityką energetyczną w kontekście zmian klimatycznych, a obecnie także doktorantem na Katedrze Studiów nad

Autoportret

Numer o lesie jest jednocześnie pochwałą leśnych ekosystemów i wołaniem o pomoc w kontekście kurczących się leśnych terenów i

Wszystkie teksty z numeru dostępne są na naszej

Drukowaną wersję Autoportrtu mozna nabyć w naszym

"Tryptyk energetyczny" - teksty Łukasza Dąbrowieckiego w "Autoportrecie":

https://www.autoportret.pl/artykuly/maszyny-elektroenergetyczne/

https://www.autoportret.pl/artykuly/moc-nierownosci/

https://www.autoportret.pl/artykuly/drogi-lasu/

Puszcza Białowieska liczy dwanaście tysięcy lat i jest ostatnim w znacznym stopniu naturalnym lasem w Europie. Z Tomaszem Samojlikiem, badaczem przyrodniczej historii puszczy, rozmawiamy o ludzkiej tam obecności przez całe wieki, o zdolności przyrody do regeneracji i wielostopniowej sieci zależności pomiędzy wielkimi i mniejszymi organizmami. Słuchamy o pulsie naturalnej puszczy. Dopytujemy też naszego rozmówcę o jego działalność komiksową i o to, skąd się wziął tytuł „Ryjówka przeznaczenia”; oraz dlaczego te niepozorne gryzonie są również charyzmatycznymi gatunkami.

Tomasz Samojlik biolog i popularyzator przyrody, rysownik, twórca komiksów. Pracuje w Instytucie Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży, zajmuje się historycznym związkiem człowieka z Puszczą Białowieską oraz historią przyrodniczą puszczy w XIX i XX wieku. W komiksach wykorzystuje motywy swojej pracy jako biologa, bohaterami czyni zwierzęta: żubry, ryjówki. Opublikował między innymi Ryjówkę przeznaczenia (2012), Norkę zagłady (2013), Powrót rzęsorka (2015), a także parodię twórczości Andrzeja Sapkowskiego Wiedźmun. Dwie wieże funduszu emerytalnego (2023).

Dorota Leśniak-Rychlak Redaktorka naczelna kwartalnika „Autoportret. Pismo o dobrej przestrzeni”, kuratorka wystaw architektonicznych. Współzałożycielka fundacji Instytut Architektury. Autorka książki Jesteśmy wreszcie we własnym domu (2020).

Polecamy również tekst Miliard połączeń i zależności - rozmowę Magdaleny Petryny z Tomaszem Samojlikiem w lesnym numerze Autoportretu https://www.autoportret.pl/artykuly/miliard-polaczen-i-zaleznosci/

Autoportret nr 1 [80] 2023 LAS

Numer o lesie jest jednocześnie pochwałą leśnych ekosystemów i wołaniem o pomoc w kontekście kurczących się leśnych terenów i polityk pozwalających na wycinanie drzew. Czas lasu biegnie inaczej niż nasz. Przyglądanie się powolnemu trwaniu może być kojące, tym bardziej że w opowieściach o lesie od tysięcy lat przewijają się ludzie. Dopiero w ostatnich dwóch wiekach nasza działalność tam powoduje destrukcję i przyspiesza katastrofę.

Jeśli zdefiniujemy las jako ogromnie złożony system powiązań wielu organizmów, niewiele z otaczających nas dziś terenów porośniętych drzewami zasłuży na to miano. Leśne plantacje z północy Polski, sosnowe monokultury, kładą się jak domino pod naporem wiatru, padają ofiarą pożarów. Katastrofa klimatyczna wypiera z okolicy towarzyszące nam dotychczas gatunki drzew. Obszary leśne widziane z lotu ptaka są mozaiką terenów wyciętych i zalesionych. Łysych placków przybywa. Nowe szerokie drogi stokowe przygotowane do wywózki drewna i głębokie koleiny traktorów, przyspieszające erozję zboczy. Ślady te pozostawiają po sobie Lasy Państwowe. W ostatnich latach gwałtownie przyspieszyły „pozyskiwanie” drewna. Działają w logice ekstrakcji, a jednocześnie przekonują, że lesistość kraju wzrasta.   Las nie potrzebuje naszej interwencji, poradzi sobie bez nas – zgodnie mówią nasze autorki i autorzy, przyrodnicy i aktywistki. Ale czy my poradzimy sobie bez lasów?

Wszystkie teksty z numeru dostępne sa na naszej stronie: https://www.autoportret.pl/numery/las/

Drukowaną wersję Autoportrtu mozna nabyć w naszym e-sklepie: https://mik.krakow.pl/product-category/autoportret/