عیسی مسیح، شفا‌دهنده است و قادر می‌باشد بیماری‌های جسمی ما را شفا بخشد. اما دلیل اصلی آمدن او به این جهان، شفای امراض روح و جان ما بود. ما با دریافت نجات آسمانی مسیح، حیات جاودانی می‌یابیم.‏

برخی نقص‌عضو‌ها نتیجۀ گناهان اجداد و بعضی نتیجۀ کوتاهی دیگران هستند. خدا قادر است از نقص و کمبودهای اعضای بدن ما که موقتی هستند، برای جلال خود استفاده ‌کند و برکات ابدی به ما بدهد.‏

به‌خاطر نااطاعتی آدم و حوا، صدمات روحانی و جسمانی زیادی بر نسل بشر وارد گردید. وقتی مانند مسیح به پدر آسمانی متکی باشیم، او حتی از نقص‌های جسمانی ما برای جلال خود استفاده خواهد کرد.‏

خودپذیری واقعی، فقط در مسیح امکان‌پذیر می‌باشد. ما باید همۀ چیزهای غیرقابل‌تغییر در زندگی‌مان را بپذیریم، زیرا خدا آن‌ها را برطبق حکمت و محبت خود برای ما تعیین نموده است.‏

وقتی ما طرح و نقشۀ خدا را برای زندگی خود درک نکنیم و نپذیریم و روحیۀ عدم خودپذیری داشته باشیم، عوارض مخرب زیادی در زندگی ما و خانوادۀ ما پدید می‌آید.‏

خدایی که شما را در رحم مادر شکل داد، شما را ياری نموده و در هر شرایطی کمک‌تان می‌کند. پس نترسید و مطیع خدا باشید و به مسیح ایمان بیاورید و فرامین او را اجرا نمایید.‏

با آمدن نوروز و بهار، خوب است با ديدگاه تازه‌ای به زندگی نگاه کنيم. به‌عنوان يک ايماندار مسيحی، لازم است که به گونه‌ای تازه اولويت‌های خود را تشخيص دهيم و در رابطه با خدا و ديگران و خودمان به اين اولويت‌ها توجه داشته باشيم.‏

نوروز و بهار، زمان مناسبی ايجاد می‌کند که به نوسازی و بازسازی فکر کنيم. همانطور که در طبيعت، نوسازی صورت می‌گيرد، دل و وجود انسان نيز می‌تواند نو و تازه شود. راستی چگونه اين نوسازی در زندگی انسان واقع می‌شود؟

خدای نيکو و مهربان ما، در عيسی مسيح که مظهر کامل وجود او است، به جهان آمد تا نجات‌دهنده و رهانندۀ انسان باشد. عيسی مسيح قادر است که انسان را از اسارت گناه و چنگ شيطان آزاد کند و به ما طبيعت و حياتی نو ببخشد.‏

با فرارسيدن فصل بهار و مشاهدۀ تغيير و دگرگونی در طبيعت، خوب است که حق جو از خود بپرسد: "آيا ممکن است که من هم بهاری روحانی را در زندگی خود تجربه کنم؟ راستی برای داشتن چنين تجربه‌ای سهم انسان چيست؟"