Ποιες κοινωνικό-πολιτικές συνθήκες του Μεσοπολέμου γέννησαν το θρυλικό μυθιστόρημα Berlin Alexanderplatz του Άλφρεντ Ντέμπλιν; Ποια ανάγκη εξυπηρετεί  μια θεατρική του μεταφορά σήμερα;
 

Βερολίνο τέλη δεκαετίας του 1920. Ο Φραντς Μπίμπερκοπφ αποφυλακίζεται μετά από καταδίκη για φόνο κι ορκίζεται σε όλους, αλλά προπαντός στον εαυτό του, ότι από δω και μπρος θα μείνει τίμιος έχει δεν έχει λεφτά. Αρχίζει να ψάχνει δουλειά, πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει λεφτά, συχνά απογοητεύεται αλλά δεν χάνει την ψυχραιμία του. Ωστόσο το σωματεμπόριο ανθεί, γύρω του κυκλοφορούν ατέλειωτες μάζες ανέργων, πεινασμένων, προλετάριων αλλά και υποκριτών μικροαστών. Τα σύγχρονα Σόδομα και Γόμορρα λίγο πριν από την καταιγίδα, μια μητρόπολη λίγο πριν πέσει στα χέρια του ναζισμού. Τα γεγονότα της ζωής του Φραντζ επιταχύνονται με το που γνωρίζει τον Ράινχολντ. Και η μονομαχία ξεκινάει.
 

Ο συγγραφέας Άλφρεντ Ντέμπλιν λέει για το βιβλίο του:
 

«Ο κόσμος μας είναι ο κόσμος δύο θεών. Είναι ο κόσμος της δημιουργίας και της διάλυσης. Η αντιπαράθεσή τους διαδραματίζεται πάνω στη γη κι εμείς συμμετέχουμε σ' αυτή. Συνδέω τώρα αυτή τη συλλογιστική με την εγκληματικότητα. Η κοινωνία είναι ζυμωμένη με το έγκλημα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει τάξη και διάλυση. Δεν είναι δυνατόν να υφίσταται τάξη χωρίς να υπάρχει ταυτόχρονα τάση για διάλυση και de facto καταστροφή. Στο βιβλίο Μπερλίν Αλεξάντερπλατς ο Φραντς Μπίμπερκοπφ αποφυλακίζεται. Είναι από φυσικού του καλός και επιπλέον έχοντας καεί στο χυλό φυσά και το γιαούρτι. Βγαίνοντας στην κοινωνία θέλει να μείνει τίμιος, να εφαρμόσει τους νόμους της κοινωνίας ή τουλάχιστον αυτούς που εκείνος θεωρεί νόμους. Αλλά δεν το καταφέρνει. Δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο και καταρρέει. Μαζί του καταρρέουν και οι θεωρητικές μας παραδοχές»