नासतो विद्यते भावो नाभावो विद्यते सतः।

अविनाशि तु तद्विद्धि येन सर्वमिदं ततम्।

यं हि न व्यथयन्त्येते पुरुषं पुरुषर्षभ।

नासतो विद्यते भावो नाभावो विद्यते सतः।

देहिनोऽस्मिन्यथा देहे कौमारं यौवनं जरा |

मात्रास्पर्शास्तु कौन्तेय शीतोष्णसुखदुःखदाः |

श्रीभगवानुवाच |

अशोच्यानन्वशोचस्त्वं प्रज्ञावादांश्च भाषसे |

न त्वेवाहं जातु नासं न त्वं नेमे जनाधिपाः |

सञ्जय उवाच |

एवमुक्त्वा हृषीकेशं गुडाकेशः परन्तप |

तमुवाच हृषीकेशः प्रहसन्निव भारत |

न हि प्रपश्यामि ममापनुद्याद्

अवाप्य भूमावसपत्नमृद्धं

कार्पण्यदोषोपहतस्वभावः

यच्छ्रेयः स्यान्निश्चितं ब्रूहि तन्मे

अर्जुन उवाच |

कथं भीष्ममहं सङ्ख्ये द्रोणं च मधुसूदन |

गुरूनहत्वा हि महानुभावान्

हत्वार्थकामांस्तु गुरूनिहैव

न चैतद्विद्मः कतरन्नो गरीयो

यानेव हत्वा न जिजीविषामस्-

सञ्जय उवाच |

तं तथा कृपयाविष्टमश्रुपूर्णाकुलेक्षणम् |

श्रीभगवानुवाच |

कुतस्त्वा कश्मलमिदं विषमे समुपस्थितम् |

क्लैब्यं मा स्म गमः पार्थ नैतत्त्वय्युपपद्यते |

विहाय कामान्यः सर्वान्पुमांश्चरति निःस्पृहः।