Niedoceniany przez niektórych coachów stan regeneracji i wypoczynku w sposób istotny przekłada się na przebieg sesji coachingowej oraz jej odbiór w oczach klienta. Potrzebujemy zadbać o siebie i o poziom naszych endorfin w czasie sesji. Jeśli będziemy zmęczeni, zestresowani lub nasze myśli będą wędrowały w innym kierunku, klient na pewno to wyczuje.

Dobry kontakt, dostrajanie się i empatia to podstawy coachingu, bez których nie nawiążemy dobrej relacji. Dotyczy to również naszego życia osobistego. Jeśli nawiążemy dobry pierwszy kontakt z klientem, nie będzie szukał już innego coacha.

Jeśli cokolwiek uniemożliwia proces coachingowy, lepiej to zmienić. Jako coachowie jesteśmy odpowiedzialni za proces, za przestrzeń do pracy, za czas i narzędzia.
Jeśli np. w kawiarni nie ma wystarczającej przestrzeni do pracy i zauważasz, że klient nie czuje się komfortowo (nawet jeśli tego nie artykułuje), to nawet pyszna szarlotka z lodami i najlepsza kawa mogą nie wystarczyć, by pojawił się na kolejnej sesji.

1. Gruntowne wysłuchanie klienta zarówno na temat, z którym do Ciebie przyszedł, jak i na inne tematy. Doprowadzenie dWypracowanie z klientem poczucia łączności.o tego, by poczuł się doceniony.
2. Pokazanie klientowi próbki swego stylu pracy (np. analiza toku jego myślenia).
3. Bycie sobą, bycie autentycznym.
4. Wypracowanie z klientem poczucia łączności.

To tylko niektóre ważne zachowania na które warto zwrócić uwagę podczas sesji kontraktowej z klientem.

Poświęcanie pełnej uwagi klientowi, podążanie za nim i elastyczne dopasowanie procesu coachingowego składają się na kompetencję obecności w coachingu. Polega ona również na umiejętności identyfikowania momentów, kiedy nasze własne wewnętrzne procesy psychologiczne zakłócają pracę z klientem. Coach powinien umieć odpowiednio dostosowywać swoje zachowanie do istniejącej sytuacji, do nastroju klienta i do wysyła- nych przez niego sygnałów. Przygotuj się do każdej sesji coachingowej zgodnie z maksymą: „Niczego nie oczekuj, wszystkiego się spodziewaj”. Wejdź na sesję zrelaksowany, skoncentrowany i spójny. Bądź świadom własnych uczuć i myśli. Aktywnie słuchaj i prowadź sesję z zaangażowaniem. Pozytywnie zakończ spotkanie, wspierając klienta, by utrzymywał wiarę w swoje marzenia. Pomóż mu stworzyć obraz pożądanej przyszłości.

Kolejne błędy to zbytnia lub niedostateczna szczegółowość czy zbyt sztywne trzymanie się procedur. Im jesteśmy bardziej doświadczeni, tym lepiej wiemy, jakie są ramy pierwszej sesji kontraktowej – czego klient musi się dowiedzieć, co może, co powinien, a czego nie musi wiedzieć. Nieraz przeszkodą jest też sztywność oraz nieumiejętność dopasowania się do rozmówcy. Jeśli nie zwracamy uwagi na sygnały płynące od klienta, prowadzimy sesję tak samo jak z każdą inną osobą, popełniamy duży błąd. W zależności od typu klienta i jego metaprogramów, sesje prowadzimy tak, by zaprezentować swoje kompetencje, przekonać go do siebie i jednocześnie ustalić zasady współpracy, choćby w minimalnym zakresie. Wspomniane badania Sheppard i Kovacs wskazują także różne zachowania, które przeszkadzają bądź pomagają w prawidłowym przeprowadzeniu sesji wstępnej.

Czasem zdarza się, że po pierwszej, zapoznawczej sesji klient nie odbiera telefonu i nie odpisuje na maile. Na spotkaniu coach wyjaśnił szczegóły stylu pracy, ustalił z klientem cele oraz umówił się na następną sesję. Wszystko wydaje się w jak najlepszym porządku, spotkanie przebiegło zgodnie z przyjętą praktyką i zasadami, ale niestety klient więcej się nie pojawia. O co chodzi? Przyczyn takie- go stanu rzeczy może być kilka.

Czasem zdarza się tak, że klient nie wie, nad czym chce pracować, i nie potrafi jasno zdefiniować celu. Przyczyn takiej niewiedzy może być wiele.

Określenie celu jest bardzo ważne, ponieważ rozpoczyna cały proces zmian, które niesie ze sobą coaching. Badania pokazują, że ważne jest, kto wyznacza cel. Cel, do którego nie jesteśmy zmuszani, ma największą szansę realizacji. Jeśli od początku jest niechciany lub obarczony zewnętrzną motywacją, można powiedzieć, że mecz jest przegrany, jeszcze zanim wyjdziemy na boisko.

Jeśli zbaczamy z obranego kierunku i zajmujemy się podcelami, a dodatkowo nie informujemy klienta, że odchodzi od wyznaczonego celu głównego, to na koniec procesu coachingowego może się okazać, że klient osiągnie cel główny przykładowo tylko w 70 proc. zamiast w 100 proc. Może mieć wtedy do nas pretensje, że nie wykonaliśmy planu.

Czasem klient dobrze określa cel główny i cele poboczne. Tylko jak stwierdzić, czy posuwa się on do przodu w ich realizacji? Chodzi o to, by ustalić parametry pozwalające określić, w którym miejscu klient znajduje się w danym momencie pracy z podcelami składającymi się na cel główny, lub parametry dotyczące samego celu głównego.