Annemie Peeters in gesprek met de auteurs over het DNA van het Vlaamse sportcafé: het interieur met houten stoelen en sanseveria's, de toogfilosoof, de koer. Waardinnen die Fabienne, Carine of Maria heten. Zelfrelativerende namen als 'Chasse Patate' (voor een wielercafé). Of heel erg ernstige, als 'Recht Vooruit' (voor de duiven). Ertussendoor zit nostalgie. En spijt, want mét de bruine kroeg, verdwijnt ook het sportcafé. En wat er in de plaats komt, kan àlles maar, maar is nooit authentiek.