É como se todo aquilo que nos define —un idioma, umha data, umha paisaxe— fose máis un lastre que unha fortaleza. Como se para ser globais tiveramos que ser anónimos. Como se para competir no mundo tiveramos que converter a nosa identidade en ruído branco.

Música:

Milladoiro - Muiñeira De Pontesampaio

Fillas de Cassandra - As Moiras

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2025/05/16/milnueve/

"Unha dinámica que fomenta modelos culturais individualistas, debilita os espazos de encontro e participación comunitaria, e deixa como herdanza unha sociedade máis illada, menos cooperativa e, polo tanto, máis vulnerable e dependente dos caciques e vendefumes de turno"

Música: Jenna Bell (voz), Ryan Lerman (guitarra) e Lee Pardini (piano) interpretan Black hole sun, de Soundgarden

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2025/05/14/estoicos-en-ourense/

Os reloxos xa non fabrican horas como as de antes. E non só por duraren máis, senón porque tinhan outro sabor, especialmente cando chegaba a primavera inundándoo todo de luz e de cor. Aquelas horas sabían a rosquillas, e máis concretamente ás rosquillas do San Lázaro (dito así, con devoción) que a miña nai compraba dous domingos antes da Páscoa e gardaba no armario do seu cuarto coma quen garda un segredo doce. As mesmas que iría racionándonos ao longo da semana como se -inconscientemente- pretendera estendelas até o Sábado de Lázaro ou, simplemente, temerosa de que os fillos sairamos tan lambisqueiros como ela. O certo é que nin a min nin á minha irmá nos facía moita graza o sabor daquelas roscas secas e cheas de azúcar. Foi algo que -coa minha nai convertida numha Bernard Le Coq das rosquillas- fun aprendendo a degustar co paso dos anos.

Música: Never ending story, de K. Forsey e G. Moroder, interpretada por Kaik.

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2025/04/10/as-rosquillas-de-san-lazaro/

A primeira sesión documentada no concello de Ourense data do 14 de xaneiro de 1519, aínda que xa constan reunións na orta do concello en 1467, amais doutros lugares do núcleo urbano, tales como a Praza do Campo ou diversos edificios eclesiásticos. Ademais, xa en 1432 existía umha ordenanza que disponhía realizar estas xuntanzas cada xoves ás 9 da manhá, consolidando así umha tradición que xa vinha de antigo.

O concello está triste... Que terá o concello?

Policías nas portas e cartaces vermellos.

Música:

La Capella Reial de Catalunya (Dir. Jordi Savall). Pero cantigas de loor (CSM 400)

In itinere. Gpo. de Cámara da USC (Dir. Carlos Villanueva). Ben sab'a que pod'e val

Raule. Soy yo

Lara Vázquez Carreiro interpreta Lovely (de Billie Eilish)

Podes ler o artigo completo (con anotacións e bibliografía) en: https://loispardo.wordpress.com/2024/12/03/sonatina-do-concello/

O céltico Samain, a católica véspera de Todos os Santos ou a tradución inglesa All Hallow's eve, é umha das datas marcadas no noso imaxinario e no noso ciclo festivo, aínda que tradicionalmente fora máis común celebralo na noite de Santos para Defuntos. En calquera caso, falamos dun Tempo (máis que dumha data), que se prolonga -polo menos- até o San Martinho, quen sabe se influenciado polo dobre calendario existente durante varios séculos no continente.

Músicas:

Fillas de Cassandra - Negra sombra

Xurxo Romaní - Tangaraño (Fanny+Alexander Remix)

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2024/10/31/tempo-de-defuntos-2/

A nosa fraxilidade medra conforme a luz da pantalla do móbil ou os excesivos decibelios ao noso redor van impedindo que vexamos ou escoitemos ás nosas vecinhas e aos nosos vecinhos.

Coa participación de Lara Vázquez Carreiro

Músicas:

Músicas:

Nino Rota - BSO Il Gattopardo. Títulos

Conchita Bautista - Estando Contigo

Sweet Barrio - Flor de Periferia

iOZN CELLo - El Pueblo Unido Jamás Será Vencido

TanDub - When music rides my soul

Los chikos del maíz - Nómadas

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2024/10/24/o-capital-social/

A pandeireta chegou a se converter no maior e mellor cómplice da nosa tradición oral, asimilando o atavismo que vive na oralidade através da fusión do instrumento coas “coplas aprendidas na saia da avoa".

Músicas:

Faltriqueira. Vamos dançar

Fillas de Cassandra. Tataravoa

Leilía. Ronda de Mangüeiro

Ses. Como eu canto

Anxo Rei. Pluma que tes

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2024/07/13/facer-falar-a-pandeireta/

Ao fío do exposto, se tiver que procurar o meu particular grito de Hidalgo (preludio dumha guerra hormonal que ía me converter numha persoa adulta), moi probablemente tería que me trasladar á xornada do 23 de xunho de 1983. Vista desde a distancia, aquela noite de San Xoán -que coincidía co primeiro día das festas de Santa Teresinha- foi, sen dúbida, o día fundacional da minha adolescencia.

Música:

Michael Giacchino. BSO Inside out. 2015

Nacha Pop (Antonio Vega). Una décima de segundo. 1983

Tino Casal. Embrujada. 1983

Dexys Midnight runners and the Emerald express. Come on Eileen. 1983

Los Suaves. Siempre igual. 1982

John Grant. GMF. 2013

Podes ler o artigo enteiro en: https://loispardo.wordpress.com/2024/06/29/a-mesma-persoa-de-sempre/

Carmen Martín Gaite en San Lourenzo de Pinhor (Barbadás - Ourense).

Umha flâneuse en Manhattan ou na Pipileira, no Campo de Roma ou en Malasanha, nas Penas de Ousande ou no Horto de Calisto e Melibea, contemplando o mundo desde o mesmo núcleo e "facéndose unha soa carne coa multitude".

Música:

Camille Durand & Emma Libran. Ode to joy (a capella)

Christophe. Aline

Alberto Pérez. Chica

Gilbert Becaud. Et maintenant

Françoise Hardy. Tous les garçons et les filles

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2024/06/14/o-pinhor-da-carminha/

Non fora mala idea aquela de se meter nun cine para afrontar o frío invernal que azoutaba a cidade das Burgas naqueles últimos días de xaneiro de 1962

Música:

Ennio Morricone. - Cinema Paradiso - string version (BSO Cinema Paradiso)

- Nuovo Cinema Paradiso (BSO Cinema Paradiso)

Lola Flores. A tu vera (incluída na BSO El balcón de la luna)

Podes ler o artigo enteiro en: https://loispardo.wordpress.com/2023/12/03/a-xeracion-mais-preparada/