As aplicacións informáticas son ferramentas que procuran "facilitarnos" a vida. Pero nalgumhas cousas non estaría de máis seguirmos os mesmos patróns daquela vida que facilitou a creación destas apps e non crearmos uns ritos novos que só pensan na nosa relación co dispositivo móvil e na liberación constante de dopamina através dos likes recibidos nas nosas redes sociais

Música:

Penguin cafe orchestra - Telephone and rubber band

System of a Down - Toxicity

Johann Pachelbel - Canon e Xiga en Re Maior

Cliff Richard - We don't talk anymore

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2024/01/27/os-audios/

A través suyo, el adolescente descubrió a Hölderlin, Celan o Truffaut, empatizando rápidamente con aquel Antoine Doinel que corría para ver el mar por vez primera. Un mar convertido en un niño que canta sobre 40 prisiones, en aquel primer encuentro en que veía sus ilusiones transportadas por las olas...

Música: Pasaba por aquí (L. E. Aute) interpretada por Jesús Acebedo

Artigo completo, publicado o 4 de abril de 2020, día do pasamento de Luis Eduardo Aute https://loispardo.wordpress.com/2020/04/04/aute-na-memoria/

Con umha obra que soubo dialogar á perfección entre a arte e a antropoloxía, o autor do belén máis admirado do país, representa, sen dúbida, un dos principais referentes da escultura na cidade.

Música no audio:

Ramin Djawadi - The House of the Rising Sun

Enrique Guzmán - 100 kilos de barro

Coa colaboración de Marcos Guimarey Vázquez

Podes ler o artigo completo en https://loispardo.wordpress.com/2024/03/18/acarino-galaico/

Antón Lopo descubre, en marzo do ano 2021, que a data real de nacemento de Arturo Baltar foi o 25 de xullo de 1931 na Quinta La Balear (A Habana), como pode consultarse no libro Lopo, A. (2021). Arturo Baltar. Deputación Provincial de Ourense

A "interviú" coa que Lugín quixo sorprender á esquiva autora ourensá, non ten desperdicio, nin polo contido nin polo estilo co que está redactada. Desde que Lugín colle un coche nos xardíns de Méndez Núñez, naquela manhá chuviosa abril, até a chegada ao pazo de Moruxo, onde a "boa, inxenua e noble" Filomena rexeita con graza a entrevista ao tempo lle dá un caldinho de grelos, que "é gloria mesmamente"

Coa participación no audio de: Lara Vázquez Carreiro

Música empregada:

Faustino Santalices - Alalá das Marinhas

Iago Varela - Alalá das Marinhas

Fillas de Cassandra - Dafne e Syrinx

Pancho Álvarez - Alalá das Marinhas

Fillas de Cassandra - Eco

Podes ler o artigo en:

https://loispardo.wordpress.com/2023/07/27/filomena-dato/

Albergue para o xogo daqueles nenos que hoxe xa tenhen netos, testigo dos primeiros movementos agraristas, da cinzarrada que dera orixe ao Entroido e -portanto- á Festa da Pita, anfitrión da feira que hoxe dá nome a un dos barrios máis populosos da cidade… e tantas outras cousas que non podemos imaxinar porque nin temos acceso ao seu interior, nin ao seu arquivo, nin sequera sabemos se existe un inventario da Casa e das súas pertenzas.

Músicas:

Chris Spheeris e Paul Voudouris - Enchantment

Swing to go - Smooth operator (cover), de Sade

Podes ler o artigo completo en https://loispardo.wordpress.com/2024/02/10/o-pazo-das-eiroas/

E desaparecido o Estado, emerxeu a Nación. Así soubo resumir o Xosé  Manuel Beiras o ocorrido naquelas semanas do outono de 2002. O 1 de  decembro, mentres a maior marea negra da Historia chegaba ás areas  galegas, 200.000 persoas berraban Nunca Máis numha Compostela  esaxeradamente tomada polos corpos e forzas de seguridade, mostra talvez  do complexo de culpabilidade instalado nos principais postos de  decisión do país e do Estado.

Como dirían os vecinhos do sul, não têm pernas para andar. Son  foguetes de pólvora mollada que lanza quen aspira a seguir parasitando  do público, na procura de altofalantes que non tenhan tempo ou non lles  preocupe saber se hai algo serio -ou sequera real- en cada umha desas  propostas.

Música:

Jac Ross canta A Change Is Gonna Come, de Sam Cooke

Simone Cosentino canta Bandiera bianca, de Franco Battiato

Artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2022/10/08/probalfa/

Os mesmos protagonistas que anos máis tarde machacaron (e seguen machacando) as nosas orellas con alburgadas tales como que “o cliente non entrará se non se pode fumar“, “se subimos os salarios, medrará o desemprego” ou “o cliente non virá se temos o ar acondicionado a 27 graos“,  eran os que no ano 1989 aseguraban que os comercios ourensáns pecharían por ducias coa peonalización daqueles escasos 100 metros da rúa do Paseo..

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2022/08/07/memoria-de-peixe/

Músicas:

- Miracles of Modern Science. She drives me crazy (cover sobre o tema de Fine young cannibals).

- @Cenariusful. Like a prayer (cover sobre o tema de Madonna)

Entre os “bos xestores” de hoxe é habitual atopar aos enchufados de onte e aos delincuentes de manhá. Podes ler a entrada no blog: https://loispardo.wordpress.com/2022/06/17/os-bos-xestores/

A canción que soa é "Lograremos volar", de Susana Estrada (Amor y libertad. 1981)

Ben pudera ser un conto para botar umhas gargalladas de non ser porque a  cidade segue esmorecendo sen saber canto tempo máis imos ter que aturar  a un goberno que non goberna, a unha cámara que non escoita á cidadanía  ou a un alcalde que semella gozar procesionando o santo mentres  repenica as campás ao mesmo tempo, sen saber a quen corresponde a imaxe  nin como ten que mover o badal. 

Podes ler o artigo completo en: https://loispardo.wordpress.com/2022/01/18/non-queimen-maios-ourense/