Despois de 2 anos que nos fixeron un chisco máis experimentados, non  estaría de máis decatarnos do bo que sería encher eses espazos na  memoria das nosas amizades para cando non esteamos. E, de paso,  recuperar o control sobre as nosas vidas e os nosos recursos, rexeitando  o aillado individualismo babeco co que nos quere engulir o sistema  neoliberal.

A música que soa é unha versión de Father and son, do Cat Stevens/Yusuf Islam, interpretada por Created by Connor https://www.youtube.com/channel/UCIbsgL51kLSL4bxI8EfC7gA

Podes ler o artigo en: https://loispardo.wordpress.com/2022/03/28/bohemio/

Podes ler o artigo enteiro en: https://loispardo.wordpress.com/2021/05/13/o-manuel/

Podes ler o post enteiro en: https://loispardo.wordpress.com/2017/04/04/a-cidade-na-que-non-pasa-nada/

Mala praxe pedagóxica esa de lexislar normas de difícil ou imposíbel cumprimento, máis aínda cando o propio lexislador é o principal quebrantador da mesma. A cidadanía pode dar en pensar que as normas non están para cumprir e isto provocaría a entrada nun bucle de difícil saída.

Se queres, podes ler o artigo no blog: https://loispardo.wordpress.com/2017/07/31/nohaypostre/

No “Ourense oficial” seguimos presentando modelos de smart para o noso territorio, e recollendo premios que nos auto-otorgamos para podermos encher con máis selfies/selfish as nosas redes sociais ao tempo que pregoamos aos 4 ventos que somos unha cidade e unha provincia intelixente.

Agardamos, por enésima vez (somos así de pacientes e confiados, talvez intoxicados por un exceso de radón) que os futuros gobernos de Ourense saiban desprenderse do elefante que os aprisiona e aposten polos seus recursos e pola revitalización dos seus territorios. Poida que así non precisemos tantas marcas ridículas para aparentar que facemos algo, mentres imos vendo como a provincia se funde ao ritmo da orquestra que non deixa de tocar.

Se queres, podes ler o artigo no blog: https://loispardo.wordpress.com/2019/07/03/ourensmart/

A ausencia de cultura (a incultura) métenos nun bucle que comeza por facernos máis influenciables primeiro e máis manipulables despois, para converternos en fanáticos que temen e critican o que desconhecen, que se informan e comunican nos grupos de whatsapp ou nos muros do facebook e que acaban por odiar o que non entenden.

Podes ler o artigo en: https://loispardo.wordpress.com/2021/03/19/13/

Hai un algo de rancio nese cansino costume de atribuirlle tópicos aos pobos da periferia peninsular.

Música:

Xurxo Fernandes - Ergue a xouba

Barcelona Gipsy Klezmer Orchestra Live - Shalom Aleihem

Maayan Band - Shalom aleihem

Monty Python - Always look on the bright side of life

Se queres ler o artigo: ⁠https://loispardo.wordpress.com/2017/11/24/subimos-ou-baixamos/