Als de Rotterdamse Wilma hard op zoek is naar een aannemer, loopt ze René tegen het lijf in het buurtcafé. Hij wil haar graag helpen, maar op dat moment verwacht niemand dat zij later in de loop van de luchtbuks van René zal kijken.

Naast haar woning wil de Rotterdamse Wilma graag kamers bouwen, waar zij palliatieve zorg kan verlenen. René wil dat wel bouwen en vraagt om een aanbetaling van 10.000 euro. Maar als dat geld op is, gaat het mis. René wil meer geld, maar Wilma wil eerst weten wat er met het geld gebeurt is. HEt contact wordt steeds grimmiger, tot de aannemer naar haar toe gaat. Hij heeft een paar biertjes op én hij neemt zijn luchtbuks mee.

Met die luchtbuks, houdt hij Wilma onder schot. Twee stratenmakers die verderop lunchpauze houden, willen de twee uit elkaar halen. Maar dan escaleert het: René schiet en raakt een van de bouwvakkers in zijn long: ,,Mijn maat dacht echt dat ik in zijn armen zou overlijden, hij zag me me wegzakken en wit worden. Ik keek de dood in de ogen.‘’

Verslaggever Eric Oosterom volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad en was bij de zitting aanwezig: ,,Het zet je aan het denken, hoe verstandig is het om in te grijpen bij zo'n ruzie?’

See omnystudio.com/listener for privacy information.