In deze aflevering ontdek ik samen met Jan-Willem Duim de oplossing voor alle problemen in het onderwijs: ruimte. Samen met deze flexleerkracht en onderwijsbemoeier spreek ik o.a. over:
02.00 Het huidige beeld van het onderwijs
Jongens, wij zijn het visitekaartje van het onderwijs. Dan moeten we niet gaan lopen morren, dan moet je het aanpakken.
04.08 De Stille Reserve in het onderwijs
Een derde van de afgestudeerde leerkrachten gaat binnen een jaar al weer weg uit het onderwijs. Dat baart mij dan wel zorgen. Dan denk ik: is het gewoon heel zwaar? Of hebben we ze een verkeerd worstje voorgehouden - dat mensen denken: ja maar dit was het toch helemaal niet?
07.16 Van Hokjes naar Puzzelstukjes
Ik voelde niet meer dat ik mezelf in een hokje moest proppen en als leerkracht moest doen. Ik voelde; ik ben mezelf en ik ben leerkracht. Ik ben mezelf en ik kan op mijn eigen manier lesgeven.
09.58 Van negatieve naar positieve spiraal
Als we het dus even omdraaien is het eigenlijk gewoon lekker je ding doen. Daar hebben de kinderen heel veel aan. Daar heb jij nog het meeste aan. Maar doordat jij er lekker in zit zullen kinderen daar ook veel meer die ruimte voelen en creëren.
11.10 Ruimte ervaren en pakken
Die ruimte is er wel. De lesstof van een jaar kun je in 11 weken leren. En dat vind ik persoonlijk het mooie van het basisonderwijs. Het gaat om veel meer dan die lesstof. Daar heb je zelf de ruimte in te nemen, zonder dat je denkt: ‘Het mag niet.’ Jij bent wel de professional.
12.01 Wat maakt Jan-Willem een Abnormale Leerkracht?
15.07 Overbodig zijn in je klas
Juist het onnodig zijn of het onnodig worden, dan denk ik dat je uiteindelijk het hardst nodig was.
Het gevoel dat je de klas uit kunt lopen en dat ze zichzelf redden, is keihard werken. Het makkelijkste is om in de klas te staan met je armen over elkaar en heel boos te kijken, maar dat is niet het leukste. Het leukste is weg te lopen, terug te komen, en te zien dat ze je niet hebben gemist.
17.24 Leven of geleefd worden
Als ik ’s ochtends binnenkom en ik heb het idee dat ik de hele dag alleen maar geleefd wordt en door moet, daar word ik a) heel moe van en b) daar vind ik ook geen zak aan. Ik vind het pas leuk worden als ik dingen doe en aan knopjes draai, als een soort experiment, en dan het moment komt dat je het loslaat en naar het resultaat kunt kijken. Dan zie je dat kinderen elkaar helpen en zelf dingen proberen. Dat is voor mij echt genieten van het onderwijs.
20.09 Het gevaar van de controle loslaten
Wat denk jij: Wat zou het vervelendste zijn dat er zou gebeuren als we het onderwijs niet zo serieus meer nemen? Zit daar een gevaar in?
Ja ik denk dat het gevaar is dat we erachter komen dat dat eigenlijk veel relaxter is.
23.30 De paradox tussen vertrouwen en controle
26.43 Afwijken als nieuwe normaal
Ik denk dat de sleutel ook is: je moet mogen afwijken. Dan heb je die ruimte vanzelf wel. En het afwijken maakt het controleren moeilijker, maar is wel nodig om te zorgen dat mensen zich prettig voelen en hun werk goed kunnen uitvoeren. Als jij zegt: ik ga erop leeg dus ik doe het liever niet. En ik zeg: ja maar we doen het met z’n allen want het moet. Dan is er per saldo iemand in het team die minder goed kan werken en minder lekker in z’n vel zit.
28.33 Zo wordt het lerarentekort opgelost
32.06 De (on)zin van carrières binnen het onderwijs
36.25 Leerkracht zijn is meer dan lesgeven - de fixed mindset van leerkrachten
37.56 (Vol)doen voor de ander of jezelf
41.02 Loyaliteit en vastzitten op een school
41.45 Wat de supermarkt je over jouw baan in het onderwijs leert
44.10 Conclusie: ruimte is het antwoord, maar alleen als je er zelf ook actie mee onderneemt
Deel met ons wat deze aflevering in je raakt!
meer Jan-Willem: via LinkedIn of ideeenmeester.nl
meer Jennifer: via LinkedIn, Instagram of detoekomstvannu.nl
