Tajna misja, fałszywe tożsamości i trup z teczką pełną poufnych dokumentów — to szpiegostwo, ale w absurdalnym wydaniu. Jak bezdomny mężczyzna został bohaterem wojennym? I co wspólnego ma para biletów do teatru z powstrzymaniem nazistów?
Dziś o tym w odcinku Demona Smalltalku "Operation Mincemeat: największy przekręt II wojny Światowej"

Dziś zapraszam Was na nocny lot z Nocnymi Wiedźmami – niesamowitymi kobietami, które podczas II wojny światowej w swoich starych, wysłużonych, drewnianych dwupłatowcach siały postrach w sercach niemieckich żołnierzy.

Wyobraźcie sobie, że jesteście na froncie. Jest ciemno, zimno, a wokół was tylko cisza.
Nagle, słyszycie cichy szum nad głową. To Nocne Wiedźmy (Night Witches / Nachthexen), gotowe zrzucić bomby na niemieckie pozycje.

Kim były te kobiety? Jak wyglądał ich dzień od świtu do nocy? Jak przeżywały intensywne szkolenia, żeby stać się jednymi z najbardziej skutecznych pilotów wojennych w historii?
I co z Mariną Raskovą, bohaterką, która stała za powstaniem tej legendarnej, kobiecej jednostki?

Listopad, 1971 roku, mężczyzna w ciemnym garniturze i okularach przeciwsłonecznych wsiada do samolotu w Portland, Oregon, z tajemniczą walizką. Kilka godzin później, z 200 000 dolarów w gotówce i spadochronem, znika w ciemną, deszczową noc. Co się stało z D.B. Cooperem, człowiekiem, który wyskoczył z samolotu i stał się legendą i bohaterem licznych dysput miłośników true crime?

Rok 1985.
Menadżer zespołu Queen ogląda sobie z ciekawości konferencję prasową na temat koncertu Live Aid.
Jakież było jego zdziwienie, kiedy usłyszał, że Queen oczywiście, że absolutnie wystąpią na tym koncercie za pięć tygodni, bo menadżer zespołu Queen pierwsze słyszy a tymczasem organizator Live Aid, Bob Geldorf leci dalej.

"Właśnie dostaliśmy wiadomość, dosłownie przed momentem że zespół The Who zgodził się na powrót i również zagra dla Live Aid". Kłamstwo.
Nikt jeszcze nie pytał The Who, czy są w ogóle zainteresowani.

Koncert jest za pięć tygodni.

Bob leci dalej. Jednym tchem wymienia całą masę gwiazd.
I spory procent z nich nie miało pojęcia, że będą występować.
Dlatego, że albo Bob ich w ogóle nie pytał, albo powiedzieli nie.
Z tym, że Bob ustalił sam ze sobą, że wystąpią, więc ogłosił to w telewizji.

Bob to jest genialny szaleniec. Większość gwiazd przyznaje, że się go boi i określa go albo jako f....ng c..t, albo jako w..er.
Bob mówi natomiast, if you were self-deprecating, you would not achieve it, co ciężko jest przetłumaczyć, ale mniej więcej chodzi o to, że osoba niedoceniająca swoich możliwości byt ego nie dokonała.

Kochani, tu Demon Smalltalku, serio podekscytowana i to pewnie będzie czuć dziś opowiem wam o historii Band-Aid czyli Do They Know It's Christmas oraz Live-Aid i nawet najtwardsi z Was będą na koniec klaskać z zespołem Queen do Radio Gaga

PS: będzie też o We Are The World <3

Alcatraz było owiane złą sławą.
Dzięki temu nagromadziło plejadę gwiazd. Al Capone, Machine Kelly... inni więźniowie, którzy uporczywie uciekali z "łatwiejszych więzień"...
Jednak Alcatraz miało być więzieniem, z którego nie da się uciec.
Wielu próbowało.
Nie do końca wiadomo, czy komuś się udało.
Marie Anglin wierzy, że tak i że jej bracia nie tylko uciekli, ale też sporadycznie pojawiali się w jej życiu.
Dziś śledząc wyczyny braci Anglin, przeanalizujemy jak się ucieka z Alcatraz.
A nuż się komuś przyda 👀

Mary została w pewnym momencie okrzyknięta najgroźniejszą kobieta w Ameryce.
Co i tak brzmi lepiej niż "Tyfusowa Mary".
Czemu tak brzydko ją przezywano? W dużym skrócie - nie lubiła myć rąk ani cenzorować wypowiedzi.

Jednocześnie ciężko chwilami jej nie lubić.

A jej historia zaprowadziła mnie dalej.
Do ciekawych metod leczenia stosowanych w przeszłości.

W tym do leczenia zmory każdego gospodarstwa domowego - kobiecej histerii.

14 kwietnia 1914, zbliża się północ, Charles Joughin, główny piekarz na Titanicu zakończył już swoją zmianę wiec spokojnie raczy się drineczkiem, no... maks dwoma... w swojej kajucie.
Nagle słyszy hałas, na korytarzu dowiaduje się, ze nakazano ludziom udać się do lodzi ratunkowych.


Charles na pewno nigdy nie pożałował tego drinka, ani kolejnych, na które robił sobie male przerwy w czasie ewakuacji.

Posłuchajcie jak brawurowo poradził sobie z zatonięciem Titanica.

Charles Lindbergh był celebrytą lat 20 i 30 ubiegłego wieku. Młody, przystojny, nieustraszony. W lotnictwie zapisał się złotymi literami.
W przemowach i poglądach - już mniej.
Jednak u szczytu sławy rodzinę dotknęła tragedia. Kto uprowadził Charlesa Lindbergha Jr.?

Co sądzicie o tym przypadku? Czy uważacie, że wszystko zostało wyjaśnione, czy może są wciąż niewyjaśnione aspekty? Dajcie znać w komentarzach! 💬🤔

Rok 79, The Boomtown Rats wypuszczają genialny singiel "I don't like Mondays".
Stacje radiowe namiętnie puszczają tę piosenkę do dziś, a jakże, w poniedziałki.
I chociaż nóżka chodzi, jest w tej piosence coś niepokojącego.
Może dlatego, że twórcy zostali zainspirowani mrocznymi wydarzeniami z 29 stycznia 79 roku.

Dziś będą wspominki: jak to się za dzieciaka drżało przed wywiadówką (albo i nie), jak oceny miały znaczenie i dlaczego wagary są zawsze dobrym pomysłem :)
Będzie też o Jennifer, która starała się bardzo sprostać wymaganiom rodziców, a kiedy się nie udało, wybrała kłamstwa, które przygniotły jej rzeczywistość.
PS: dziś wzięło mnie też na (względnie) kreatywną grafikę do odcinka, a co!