Een voorname paddenstoel met een kanten kraagje. Ze noemen mij ook wel freule Paddy.’ Elsewientje vraagt: ‘Freule Paddy, dat is gek, bent u dan van adel?

‘Wurmen aan het zoeken? Waarom doe je dat?'

'Ik ga nog even vissen en dan doe ik zo'n lekkere vette wurm aan het haakje. Dat lusten vissen wel, hoor.’

‘Ach bah, niet doen joh, vissen lusten ook brood.

'Ik ga op pad'. Ze hoort de slak spreken doordat haar poezenoortjes weer heel snel in de rondte draaien, 'op pad, wat bedoel je dan?'

'Wij zijn altijd onderweg.'

‘Waarom maak je er zo’n webberige boel van. Alles zit onder de spinnenwebben.’

‘Ik ben hier om poepvliegen te vangen.’ zegt de kruisspin.

‘Maar waarom bengelen jullie dan zo aan de tak?’

‘Dat vinden we leuk, de wind schommelt ons dan heen en weer. We zijn dan net als kleine acrobaatjes uit een circus, kijk maar Hoepla!’

Samen lopen ze door de gevallen bladeren het bos in. Het ruikt heerlijk en de zon schijnt ook nog een beetje tussen de takken door. De eerste paddenstoel die ze tegenkomen is bruin en Binky schopt de paddenstoel meteen kapot.

Ze voelt zo'n drupje in haar hand vallen plits, plats, plets. Op straat zie ze de regendruppeltjes zelfs dansen. Zo'n druppel petst dan heel hard op de grond, die doet dat zo hard dat hij daardoor vreemde kringetjes maakt.

Nu loopt ze met Binky aan haar hand de heide op. Haar poezenoortjes draaien alle kanten op. Elsewientje weet het nog van de vorige keer… als de heide bloeit dan hoor je heel mooi gezang.

Op alle dauwdruppeltjes wil hij stappen. Zodat ze niet meer bolletjes zijn maar waterplasjes worden. 'Dat is goed voor de grassprieten,' zegt Binky.

‘Ja, dat begrijp ik, maar is dat niet een beetje dom? Wie laat er nu zijn brilletje thuis liggen?'

'Zoeeemmmmbah, ik natuurlijk. Ik weet wel dat het dom is maar ik moet straks toch weer met een vracht honing de bijenkorf binnenkomen, anders is de koningin kwaad.'